نادیده گرفته شدن بلوچ‌ها در افغانستان بدلیل ترس از ایران و پاکستان

اکثریت بلوچ‌ها که در کشورهای پاکستان و ایران بود و باش دارند، تعداد محدود شان در برخی از مناطق مرزی افغانستان از جمله در ولایت‌های نیمروز و قندهار و هم‌چنین در تعدادی از ولایت‌های شمالی نیز زندگی می‌کنند. آمار و ارقام مشخصی در باره تعداد بلوچ‌های افغانستان وجود ندارد اما ارزیابی‌هایی که سه سال پیش منتشر شد، در آن رقم بلوچ‌های افغانستان سه‌صد و پنجاه هزار تن ذکر شده است. شیرآقا بلوچ می‌گوید که بلوچ‌های افغانستان، ایران و پاکستان باهم روابط دارند، اما دولت‌های این کشورها این قوم را به بهانه‌های مختلف مورد حملات نظامی قرار داده به قتل می‌رسانند. بیشتر بلوچ‌ها در ولایت‌های زاهدان و بلوچستان و زابل ایران و پاکستان بود و باش دارند.

اکثریت بلوچ‌ها که در کشورهای پاکستان و ایران بود و باش دارند، تعداد محدود شان در برخی از مناطق مرزی افغانستان از جمله در ولایت‌های نیمروز و قندهار و هم‌چنین در تعدادی از ولایت‌های شمالی نیز زندگی می‌کنند. آمار و ارقام مشخصی در باره تعداد بلوچ‌های افغانستان وجود ندارد اما ارزیابی‌هایی که سه سال پیش منتشر شد، در آن رقم بلوچ‌های افغانستان سه‌صد و پنجاه هزار تن ذکر شده است.
شیرآقا بلوچ می‌گوید که بلوچ‌های افغانستان، ایران و پاکستان باهم روابط دارند، اما دولت‌های این کشورها این قوم را به بهانه‌های مختلف مورد حملات نظامی قرار داده به قتل می‌رسانند. بیشتر بلوچ‌ها در ولایت‌های زاهدان و بلوچستان و زابل ایران و پاکستان بود و باش دارند.
رییس شورای هماهنگی و اجتماعی بلوچ‌های افغانستان می‌افزاید که آنان از هر سو تحت فشار قرار دارند و حتا دولت افغانستان بدلیل ترس از کشورهای ایران و پاکستان، آنان را در قدرت سیاسی سهیم نمی‌سازد. شرآقا بلوچ که امروز در مراسم افتتاح مرکز مطالعاتی و تحقیقاتی افغانستان «نوین» صحبت می‌کرد، گفت: «امروز که متاسفانه دولت مسایل قومی را زیاد دامن می‌زند و بلوچ‌ها را از ترس پاکستان و ایران دولت افغانستان برای‌شان چوکی نمی‌دهد. همان دانشمند، ماستر و داکتر ما را که از همین دولت تغذیه شدند، تحصیل کردند، ماستری و دکتورای خود را گرفتند، امروز آنان را در کرسی‌ها جای نمی‌دهد. این‌ها عالم، نویسنده و دانشمند هستند اما می‌ترسد که اگر کرسی بدهد پاکستان و ایران بالایش فشار بیاورند. آنان فکر می‌کنند که اگر بلوچ‌های داخل افغانستان قدرت بگیرند، بلوچ‌های پاکستان و ایران نیرومند می‌شوند و از همین‌ خاطر دولت افغانستان از ترس مسایل سیاسی خود برای بلوچ‌ها هیچ‌ نوع حقی قایل نشده است.»
شیرآقا بلوچ مدعی است که تا پیش از سال 19477 میلادی، بلوچستان یک کشور مستقل بود، اما پس از به وجود آمدن پاکستان، این کشور یک سال پس از تاسیس خود بالای بلوچستان «تجاوز» می‌کند و بخشی از خاک بلوچستان را ضمیمه خاک خود می‌سازد. به گفته او، با تجاوز دولت پاکستان بالای خاک بلوچستان، دولت ایران نیز دست به چنین اقدامی می‌زند و بخش دیگری از خاک بلوچستان تحت کنترول دولت ایران قرار می‌‌گیرد.
رییس شورای هماهنگی و اجتماعی بلوچ‌های افغانستان، می‌افزاید که آزادی‌خواهان این قوم از سال 19488 به این سو برای آزادی خاک‌شان شروع به مبارزه می‌کنند، اما این مبارزات شان تاکنون از سوی دولت‌های ایران و پاکستان شدیدا سرکوب شده است. او تاکید کرد که قوم بلوچ طی‌ سال‌های اخیر به مبارزات‌ شان شدت بخشیده و تصمیم گرفته تا سرزمین سابق خود را بدست بیاورد. به گفته آقای بلوچ، با شدت گرفتن مبارزات بلوچ‌ها برای تصاحب سرزمین سابق‌شان، دولت پاکستان نیز عملیات‌های نظامی خود را علیه این قوم شدت بخشیده است. او گفت که دولت پاکستان طی دو سال اخیر، از هوا و زمین آزادی‌خواهان بلوچ را مورد حملات نظامی قرار داده و «هزاران بلوچ» مفقود شده و سپس اجساد شان در دشت‌ها و دامنه‌ها یافته شده است. شیرآقا بلوچ مدعی شد که نظامیان پاکستانی پس از این که آزادی‌ خواهان بلوچ را به قتل می‌رسانند، برای این که شناسایی نشود بر روی اجساد تیزاب می‌پاشند. وی گفت: «در این اواخر بیست و پنج هزار بلوچ در پاکستان لادرک شده‌اند. قبلا با سرمچاران بلوچ مقابله می‌کردند، اما امروز حتا به زنان و کودکان هم رحم نمی‌کنند. وقتی که قشون نظامی پاکستان در مناطق بلوچ‌ها حمله می‌کنند، زن و کودک و همه را از بین می‌برند و حتا قریجات را به آتش می‌کشند.»
رییس شورای هماهنگی و اجتماعی بلوچ‌های افغانستان گفت که آنان به بهانه‌های مختلفی از جمله قاچاقبر و‌ اشرار مورد اهداف نظامی دولت‌های ایران و پاکستان قرار می‌گیرند.
شیرآقا بلوچ می‌گوید که آنان در حفظ سرحدات افغانستان نقش مهمی داشته‌اند، اما در عین حال ابراز امیدواری می‌کند که با شدت گرفتن مبارزات آزادی‌خواهی بلوچ‌ها از پنج سال به این طرف، آنان بتوانند روزی کنترول سرزمین‌های مربوط به بلوچستان قدیم را در اختیار خودشان داشته باشند.
در کابینه حکومت پیشین افغانستان یک وزیر از میان قوم بلوچ قرار داشت، اما در حکومت کنونی، وزیری از این قوم حضور ندارد. همچنین در مجلس نمایندگان نیز این قوم تنها یک نماینده دارد.