آخرین وضعیت صیادان بلوچ اسیر در سومالی و روزگار تلخ خانواده هایشان

سه سال و یک هفته از اسارت صیادان ایرانی در سومالی می گذرد. طبق آخرین خبر چهار نفر از هشت نفر باقی مانده، زنده هستند و هنوز هم هیچ اقدام قابل توجهی برای آزادی آن‌ها نشده است. شاید وزارت امورخارجه و مردم فراموش کرده باشند اما هشت خانواده هنوز چشم‌ به راهند. هشت صیاد ایرانی هنوز در دست دزدان دریایی سومالی اسیر هستند. 

 سه سال پیگیری خانواده هنوز به جایی نرسیده و تنها جوابی که می‌شوند «پیگیری میکنیم» است. پروین صباحی، همسر یکی از اسیران  می گوید: « فقط می‌گویند آنجا دولت ندارند و کار ما سخت است». به گفته او دزدها نیز هرچه میگذرد رقم را بالا می‌برند. آخرین رقم اعلامی سومالیایی‌ها 400 هزار دلار است. خانواده‌ها هم آه در بساط ندارند و با کمک‌های کمیته امداد کج دار و مریز روزگار می‌گذرانند. مقامات مسئول نیز قصدی برای پرداخت پول ندارند دزدان اوایل چهار میلیارد تومان می خواستند بعد به یک میلیارد و 350 میلیون تومن رضایت دادند. فروزانمهر (صاحب لنج) که دو میلیارد تومانی باخته بود، در حد توان پول فراهم کرد و فرستاد اما واسطه پول‌ را به دزدها نرساند و صیادها نیز اسیر ماندند.

یک بار هم خانواده‌ها دار و ندارشان را روی هم گذاشته و 70 میلیون فرستادند تا خیالشان راحت باشد که دزدها به عزیزانشان غذا می‌دهند. حالا دیگر نه خانواده‌ها پولی دارند و نه فروزانمهر.  دولتی ها هم که همچنان پیگیری می کنند! خبری از پیگیری بین المللی نیز نیست.

رها کردن هشت ایرانی به حال خود و عدم پیگیری ثمربخش و نجات آن‌ها تنها یک روی سکه است و بخش تلخ‌تر اینجا است که غیر از کمک ناچیز کمیته امداد کسی به فکر خانواده های بی‌سرپرست مانده نیست. زن و بچه‌ها یا پدرو مادرهای پیری که بی‌پول تر از قبل زندگی می گذرانند. نکته اینجا است که تعداد قابل توجهی از خانواده‌های زندانیان ایرانی در خارج از کشور از سوی اداره اجتماعی وزارت امورخارجه حمایت می‌شوند اما در فهرست چند صد نفره آن‌ها نیز جایی برای این هشت خانواده بلوچ نیست.

https://www.peykeiran.com/Content.aspx?ID=147295