با وجود٢ سد عظیم در منطقه دشتیاری جمعیت ١٨١ هزار نفری این منطقه همچنان تشنه است
با وجود بارشهای نسبتاً خوب در چند ماه اخیر در بزرگترین منطقه جنوب شرق ایران، خشکسالی و آثار زیست_محیطی هنوز از بین نرفته است و مردم این منطقه همچنان با مشکل بی_آبی دست و پنجه نرم میکنند.
منطقه بزرگ دشتیاری بعلت قرار گرفتن در منطقه خشک و بیابانی از کمترین بارشها در سال برخوردار هست و این در حالیست که برای مهار آبهای سطحی و روان آبهای حاصل از بارندگی ها که بیشتر بصورت رگباری و سیلابی هست تاکنون هیچی برنامه ای پیش بینی نشده و در بارندگی های اخیر هم شاهد هدر رفت میلیونها مترمکعب آب بدون هیچ استفاده ای بودیم.
از آنجائیکه در اساس ساخت سدها هم ذکر شده همزمان با ساخت سد ، اجرایی آبرسانی به پایین دست آن نیز در نظر گرفته شود اکنون با گذشت ٣دهه از ساخت دو سد پیشن و زیردان که تنها تامین کننده آب منطقه بزرگ دشتیاری هستند شبکه_آبرسانی در این دو سد هنوز به اتمام نرسیده است و پیمانکاران با بهانه های مختلف بعلت نبود نظارت و عدم اعتبار کافی از سوی دولت کار پروژه آبرسانی تعطیل و جعمیت ١٨١هزارنفری این منطقه همچنان چشم انتظار آبرسانی از این دو سد هستند.
در سالهای اخیر مردم منطقه دشتیاری بعلت خشکسالی و از بین رفتن محصولات کشاورزی و دامی به شهر چهبار مهاجرت کرده و رشدحاشیه_نشینی در تنها بندر اقیانوسی کشور به ١٠٠درصد افزیش یافته است و چهبار بزرگترین شهر حاشیه نشین ایران لقب گرفته و بعلت نبود زیر ساخت های لازم در آموزش، بهداشت، محیط زیست و مسکن تهدید جدی بر ساکنان حاشیه نشین شده است.
دولت میتوانست با تزریق اعتبار به بخش آبرسانی درمنطقه دشتیاری کمک به کاهش جمعیت حاشیه نشینی و اثرات مخرب آن کرد.
