منی شپانک
مسکان بلوچ
آس کپتگ،
بُن انت کهچر منی؛
سوچان انت سبر و گومازاں،
لیمّران انت، گوشئے گلگرکیں کشار.
چیر انت تلک رستری،
کشکءَ منی، دوارجاهءَ منی؛
گر و هر بانڈمءَ منی،
انگرّاں من چار نیمگا؛
دوبندی انت لدیگانی
نئے چار انت کودک و
نئے پرواه اش هست ماتانی.
شپانک منی نه انت یک،
شورءَ گوشئے نه انت پکّ
سسّاءَ وتی هر یکّے گوشئے په حق
