شفقنا – روزنامه جمهوری اسلامی در مطلبی با عنوان «ضرورت نظارت بی‌مسامحه» درسرمقاله امروز خود آورده است :تحرکات روزهای یکشنبه و دوشنبه جمعی از کسبه و بازاریان تهران با توجه به شعارها و ابعاد مختلف این تحرکات، نشان از وجود یک جریان فرصت طلب و سوءاستفاده گر دارد که منافع ملی و مصالح عمومی را به راحتی قربانی سودجوئی خود می‌کند. به تحرکات این جریان فرصت طلب باید از چند منظر توجه شود تا راه گسترش سوءاستفاده‌ها سد گردد و اهداف دست‌های پشت پرده این تحرکات کاملاً خائنانه برای عموم روشن شود.
رئیس اتاق اصناف دیروز در یک موضع گیری روشن درباره تحرکات دو روز گذشته گفت: «دست‌های پیدا و پنهان دنبال برهم زدن بازار هستند و سرچشمه این حرکت در خارج از بازار است».
یک منظر همین است که یکی از با تجربه‌ترین افراد جماعت کاسب و بازاری هشدار می‌دهد و می‌گوید سرچشمه این حرکت در خارج از بازار است. طبیعی است که طرح رئیس‌جمهور آمریکا وارد کردن ضربه اقتصادی به مردم ایران است تا از این طریق بتواند به مسئولین نظام برای عقب نشینی در برابر مطامع شیطان بزرگ فشار وارد نماید و سازمان دهندگان این تحرکات با این طرح هماهنگ هستند.
منظر دیگر که با آن سرچشمه خارجی مرتبط است، همراهی عناصر خائن داخلی با طرح رئیس‌جمهور آمریکاست. اینها همان صاحبان دست‌های پنهانی هستند که عده‌ای را به راه می‌اندازند تا شعارهای مورد نظرشان را بدهند و مطالبات سودجویانه آنها را دنبال کنند و خودشان در دفاتر گران قیمتی که دارند و زیر باد خنک گزارش‌ها را به خارج می‌دهند و انعکاس تحرکات خائنانه خود را رصد می‌کنند و برای مراحل بعدی آماده می‌شوند. اینان، همان کسانی هستند که ارز دولتی را برای وارد کردن اجناس دریافت می‌کنند و حتی جنس‌های از قبل خریداری شده و در انبارها مانده را به چند برابر قیمت خرید می‌فروشند. ایجاد التهاب در جامعه و دامن زدن به حرص خرید نیز یکی از شگردهای این افراد است. بدین ترتیب، صاحبان دست‌های پنهان که همکاران داخلی ترامپ هستند، از یکطرف چپاول گری را پیشه کرده‌اند و از طرف دیگر طلبکاری می‌کنند و به عبارت روشن تر، هم از توبره می‌خورند و هم از آخور. روشن است که مردم حق دارند در شرایط سخت اقتصادی مطالباتی داشته باشند و در چارچوب قانون تجمع نمایند، ولی این تحرکات مربوط به مردم نبود و همانطور که رئیس اتاق اصناف گفت سازمان یافته بود و از بیرون هدایت می‌شد.
اکنون سوال این است که سهم این فرصت طلبان داخلی در ایجاد فضای ملتهب موجود و تحرکات خائنانه بیشتر است یا آقای دونالد ترامپ که طراح اصلی است؟
اگر طراح را همه کاره بدانیم باید سهم بیشتر را متعلق به ترامپ بدانیم ولی اگر این واقعیت را در نظر بگیریم که طراح نمی‌تواند بدون نیروهای میدانی کاری از پیش ببرد، ناچاریم سهم همکاران داخلی ترامپ را بیشتر بدانیم. اینها پادوهای رئیس‌جمهور آمریکا هستند که البته مزد پادوئی خود را از زمینه‌ای که او با خروج از برجام برایشان فراهم کرده دریافت می‌کنند.
منظر سوم، بی‌عملی‌ها در برابر این تحرکات است. دولتمردان ما این روزها سخن از نظارت می‌گویند ولی در عمل نظارتی مشاهده نمی‌شود. اینکه برای ورود پنجهزار خودروی خارجی برخلاف قانون فقط اظهار تاسف شود، به جائی نمی‌رسیم. مسئولان باید جواب بدهند که چرا در دستگاه تحت مسئولیت آنها چنین تخلفی رخ داده است. با خاطیان باید برخورد جدی شود. وقتی ارز دولتی به دستگاه‌ها یا افراد داده می‌شود باید عملکرد آنها تحت نظارت دقیق باشد تا نتوانند اجناسی را که وارد می‌کنند به قیمت آزاد بفروشند. نظارت بدون مسامحه اگر باشد با کسانی که اجناس از قبل خریداری شده را گران‌تر از قیمت واقعی عرضه می‌کنند باید برخورد قاطع شود. متاسفانه هیچیک از این اقدامات صورت نمی‌گیرد و دولتمردان به نصیحت و توصیه و شعار دادن اکتفا می‌کنند و به این واقعیت تلخ توجه ندارند که گوش فرصت طلبان و سودجویان بدهکار نصیحت نیست.
و چهارمین منظر، سکوت مسئولان دولتی است. این خیانت‌ها و همراهی عناصر معاند و بدخواه با تحرکات خائنانه سودجویان را چرا آقای رئیس‌جمهور و سایر مسئولان دولتی به اطلاع مردم نمی‌رسانند. درباره تحرکات دو روز گذشته تهران، افراد صاحبنظر و کسانی که ناظر صحنه بودند از جمله خود ما که در اطراف مجلس شورای اسلامی شاهد این تحرکات بودیم، سوال‌های بسیاری درباره جوانب مختلف این تحرکات داریم. این تجمعات و راه پیمائی‌ها آیا مجوز داشت؟ مجوز را چه کسی صادر کرده بود؟ نیروهای امنیتی و اطلاعاتی آیا خبر داشتند که قرار است چنین تحرکاتی صورت بگیرد؟ اگر نداشتند چرا؟ و اگر داشتند چرا مانع نشدند؟ ما شاهد بودیم که دیروز این افراد با فرصت کافی و خیال راحت هرچه خواستند گفتند و هر قدر خواستند ماندند و با خیال راحت کار غیرقانونی خود را انجام دادند. آیا اینها نشانه‌های یک توطئه علیه دولت نیست؟!
این را هم اعلام می‌کنیم که توطئه علیه دولت در همین مرحله نمی‌ماند. اگر تمام ارکان نظام به یاری دولت نشتابند و به معاندان و همدستان خارجی آنها مجال ادامه این تحرکات را بدهند، این آتش دامن همه را خواهد گرفت. کسانی تصور نکنند این دولت می‌رود و خودشان دولتی تشکیل خواهند داد و بر اریکه قدرت خواهند ماند. راه حفاظت از منافع مردم، کشور و نظام، حفاظت از دولت مستقر است. اگر شعله‌های آتشی که رئیس‌جمهور آمریکا و اذناب او در کشور ما برافروخته‌اند با همت همگانی خاموش نشود، دامن همه را خواهد گرفت. این هم قطعی است که اگر ارکان نظام متحد باشند، هیچ قدرتی، چه خارجی و چه داخلی، نمی‌تواند به نظام جمهوری اسلامی و ملت ایران کوچک‌ترین آسیبی وارد کند.
