نام این نوشته شاید بهتر می بود که ” چرا فدرالیسم ؟”
همانطور که پیداست ضرورت فدرالیسم به اندازه حیات و ممات یک ملت ارزش اندیشیدن و مبارزه را دارد. لذا نگرش من به این موضوع در اهمیت آخرین رویا رویی بین آزادی و اسارت ابدی ملتها نهفته است .
***
برای دریافت دقیقتر موضوع بهتر است نگاه عمیق تری به بازی های ظاهری و پشت پرده اپوزیسیون مرکزگرا، اعمال عوام فریبانه و دموکرات نمای آنها اعم از جریانات چپ تا مجاهدین خلق، جمهوری خواهان، مشروطه طلبان و سکولارهای رنگارنک سبز، قرمز، سفید و نخبگان و رهبران آن داشته باشیم.
بدون شک در این زمان متوجه خواهیم شد که هیچ کدام از این نیروها و جریانات رنگارنک برای همکاری برای تمرکز زدایی و ایجاد تعادل و برابری حقوقی و انسانی با ایجاد کشوری مترقی و متکثر در قالب فدرالیسم نه تنها هم رای نیستند، بلکه این جمع اضداد با دروغ و حیله گری و بهانه های بنی اسراییلی گرد هم آمده اند و با ذهنیت متوهم، بیمارگونه و توطئه مدارانه حول پهلوی ها می چرخند و به مخالف با فدرالیسم به بهانه تجزیه کشور می پردازند.
قسمت جالب داستان این عناصر در اینجاست که با این همه تضاد ها به ظاهر و یا واقعی در مخالفت با فدرالیسم هم همگی متفق القول هستند.
از طرفی، دیگر قسمت جالبتر داستان این نخبگان و رهبران مدعی حقوق بشر در اینجاست که قسمت اعظم اینها با اعضای خانواده خود در همین کشورهای فدرال اروپایی مثل آلمان و یا سایر کشورها همانند کانادا و آمریکا زندگی می کنند و از مواهب برکت های سیستم غیر متمرکز و فدرال بهره می گیرند.
و این در حالی است که این عناصر به ظاهر ملی گرا و وطن دوست با چهره ای دموکرات و بشر دوست در واقع هرگز برای تقسیم قدرت در ایران در بین ملتهای تحت ستم راضی نیستند و اعتقادی هم به تقسیم قدرت درکشور کثیر المله بزرگ همچون ایران ندارند.
چرا که این عناصر از هر راه ممکن و حتی غیر ممکن و با شیوه های متعدد تماما فریبکارانه و به سبک و سیاق قوام السطنه ای برای رسیدن به اهداف شوم خود خواستار جلب همکاری موثر با همدستان اصلاح طلبی هستند که در دهه شصت در جنایت ورزی روی هیتلر را سفید کردند.
و یا با توجه به وضع اسف بار اقتصادی در کشوراین مهره ها سعی دارند با بهره گیری و سو استفاده از توده های عوام که از فقر فرهنگی رنج می برند و مردم بستوه آمده از فقر اقتصادی به اهداف خود نایل آیند و در این راه از روش های نوکری رضاخان مابانه و بیسوادانه هم دریغ نمی ورزند.
این عناصر برای به انجام رساندن پروژه تمامیت خواهانه خود به هر وابستگی و ذلتی تن می دهند و به هر شیوه مشمئز کننده سیاسی و غیر سیاسی متوسل می شوند تا اهداف خود را به پیش ببرند.
از شاهزاده جعلی در آمریکا که دایما در انستیتوها بدنبال کسب بودجه و قدرت نامشروع است گرفته تا رئیس جمهور خودخوانده مجاهدین به اصطلاح خلق تا احزاب نقلی اینترنتی فرنگ نشین نه دموکرات هستند و نه می توانند باشند و این را از رفتار، کردار و گفتارشان می شود براحتی دریافت. اینها حتی از غربی ها هم نتوانستند راه آزاد زیستن را بیاموزند.
***
با این اوضاع و احوال، چنان که نمایانگر است، ملت تورک و سایر ملل در ایران باید برای احقاق حقوق ملی و آزادی شرافتمندانه خود در قالب حقوقی که در کنوانسیون های بین اللملی و سازمانهای حقوق بشری مندرج است و حقوق ملت های بدون دولت و تحت جور و ستم در آن قانونا برسمیت شناخته شده و حقوق آن تضمین شده عمل نمایند و با تکیه بر همین قوانین بین المللی حرکت آزادیخواهانه و مبارزه خود را مداومت بدهند و در عین حال
همه ملتها اعم از بلوچ، عرب، تورکمن، کورد و تورک بایستی برای آخرین رویارویی و سرنوشت ساز در ایران هم حاضر باشند.
***
مسلما سیستم فدرال یکی از انتخابهای سیاسی و مسالمت آمیز برای همه ملل ساکن در ایران است. ولی شکست فدرال مشروعیت استقلال است و باید برای
آن کاملا آماده بود.
العاقل یکفی بالاشاره
ائلیار تبریزلی
کانادا ۱۲.۲۶.۲۰۱۸
