چہ مھپراں وتی کالکے شپار کت نہ کت ئے

نہ ساچیت بلکیں گل ءَ گلزمین ءِ ھاک منی،
دو روچ ءَ نشت بـلے انتـزار کت نہ کت ئے۔

تمامیں شهر ءِ تبیباں وس ءَ گوں زور جتگ،
گوں ساھگ ءَ منی باتن ھوار کت نہ کت ئے۔

بگندئے زندگی ءِ گپچلاں گوں مان اڈ اِتگ،
گوں ھم نشینےءَ گندءُ گدار کت نہ نہ کت ئے۔

نزوریں دست نہ رستگ دل ءِ گوں نکش ءُ نداں ،
کہ داســـتان وتی یادگـــار کت نہ کت ئے۔

من زاناں آئی ءِ دل ءَ لوٹ اتگ کہ گپ بہ جناں،
پہ موجری من ءَ پشت ءَ توار کت نہ کت ئے۔

کئی نزاناں اے بندگاھاں بد دُوا گون اِنت،
چہ آپ ءَ دپ ماں دپ اَت کور ھار کت نہ کت ئے۔

هدا بہ گیپت وتی سر کازی ءَ جتگ سنگ ءَ
ماں سرکتاباں وتا نامــــدار کت نہ کت ئے۔

مبارک کازی