روز حوا !
( به مناسبت روز جهانی زن )
نویسنده: مهناز بلوچ
علت نامگذاری هشتم مارس بعنوان روز جهانی زن برمیگردد به اعتراضات زنان کارگر کارخانه نساجی نیویورک که در هشتم مارس سال ۱۸۷۵م خواهان بهبود شرایط کار و بالا رفتن دستمزد خود بودند، اگر چه این تظاهرات با دخالت و خشونت و پلیس همراه بود اما سالیان متمادی در سالگرد این تظاهرات انجام میشد و علاوه بر زنان کارگر، زنان دیگر و حتی مردان نیز حضور داشتند
پس از دهه ها تلاش و پیگیری و پیوستن سایر زنان جهان، به اعتراضات مدنی ، سرانجام سازمان ملل متحد سال ۱۹۷۵م را سال ملی زنان و پس از دو سال یعنی ۸ مارس، سال ۱۹۷۷م را بعنوان روز جهانی زنان نام نهاد!
در گذشته های دور زنان بلوچ دارای جایگاه و احترام ویژه ای بوده اند و در بسیاری از جنگهای تاریخی، فرماندهی لشکر را عهده دار و از خود دلیریهای زیادی بر جای گذاشتند که تا به امروز داستانها و حماسه سازیهای آنان بر سر زبانهاست
زنان بلوچ در دیوانهای ( مجالس ) حل و فصل اختلافات و تصمیم گیریهای مهم قبیله شرکت میکردند؛ رای نظر آنها آنچنان دارای احترام بود که چنانچه از خانواده مقتول طلب بخشش قاتل را میکرد، خانواده مقتول به خاطر حضور آن زن و درخواست او، خون فرزند خود را میبخشیدند!
در تاریخ گلزمین ( بلوچستان )
زنان نامدار ( شاعر، نویسنده، طبیب، هنرمند و جنگجو ) زیادی بوده اند که داستانهای بزرگ آنان تا به امروز سینه به سینه نقل شده و نامشان در تاریخ به ثبت رسیده است؛ زنان شاعر، نویسنده، طبیب، هنرمند و جنگجو که همانند مردان و گاهی بهتر از آنان در جامعه ی روزگار خود فعال بوده اند!
بانو بانلی و بانو گل بی بی دو تن از این بانوان بزرگ هستند که تاریخ هرگز آنها را از یاد نمیبرد!
در تاریخ مسعودی میخوانیم، بانو بانلی، خواهر میرچاکر بزرگ از شمشیر زنان ماهر و بینظیر آن دوره بود که فرمانده قشون در لشکرکشی به دهلی بود، او در این لشکرکشی موفق به شکست شیرشاه سوری و به تخت نشاندن همایون شاه شد!
بانو گل بی بی یاراحمدزهی ( شهنوازی )، فرزند هیدل، بانویی اسطوره ای که ژنرال ادوارد دایر فرمانده قشون انگلیس در کتاب مهاجمان سرحد ( که موضوع آن جنگ بلوچهای سرحد با انگلیس است ) به بزرگی از او یاد میکند!
گل بی بی یاراحمدزهی بانویی بود که زخمیهای نبرد نالک را با علم طبابت خویش که از مادرش به ارث برده بود، به خوبی مداوا میکرد و علاوه بر آن، نقشه پیشروی نیروهای بلوچ، به رهبری سردار جیند خان یاراحمدزهی را به خوبی طراحی میکرد، او تنها زن استراتژیست بلوچ در نبرد با قشون انگلیس بود، او حتی برای آزادی همسرش، شهسوار خان یاراحمدزهی که در اسارت نیروهای انگلیس و در آستانه ی اعدام بود، با ژنرال دایر وارد مذاکره شد و شهسوار از اعدام رهایی یافت!
این دو بانو مثالی از صدها بانوی بلوچی هستند که رشادتها، صبوریها، استقامت و فداکاریهایشان تا ابد در تاریخ ملت بلوچ باقی خواهد ماند
از چندین سبک موسیقی ملت بلوچ، یک سبک به نام سهت و زیور است، که تمام افراد در اجرای این موسیقی زنان بلوچ بودند و زیورآلات آنها بعنوان آلات موسیقی مورد استفاده قرار میگرفتند!
در دهه ۱۹۷۰ م برژینسکی مشاور کارتر رئیس جمهور آمریکا تنها راه مقابله با کمونیست شوروی را ایجاد کمربند اسلامی دانست و با روی کار آوردن حکومتهای اسلامی در همسایگی روسیه سبب شد تا خاورمیانه پر تنش و نا امن امروزی را ایجاد کند، حاصل این طرح پدید آمدن حکومتهای دیکتاتوری ( که سیاست آنها متکی بر دین و مذهب و به دور از سکولاریزم و اصول دموکراسی است ) مانند جمهوری اسلامی، طالبان، القاعده و سایر گروههای تندرو مذهبی بود که خاورمیانه را به میدان تنش و نبرد تبدیل کردند؛ بود.
با ایجاد این گروهای تندرو، مقام زن در پاکستان، افغانستان، ایران و سایر حکومتهای اسلامی که در قلمرو کمربند سبز بودند، به بشدت تنزل پیدا کرد
در ایران طی چهل سال اخیر، زن از جایگاه مناسبی برخوردار نیست و در برخی از مناطق محروم مثل بلوچستان این مقام تنزل بیشتری یافته و نقش زنان در حد مسائل منزل و امور داخل خانه محدود میشود
پس از تشکیل جنبش دیوبندیه برخی از علما غیر میانه رو که برداشت درستی از نصوص دینی نداشتند، سبب گردیدند تا تعصبات خشن را وارد فرهنگ ملت بلوچ کنند.
که این امر سبب گردید، در برخی نقاط بلوچستان، بخش بزرگی از فرهنگ ملت بلوچ سرجایش نباشد و آن هم جایگاه بزرگ زن بلوچ است
هیچ خبری از حضور زنان در جشنهای هامین، پلگ، کلپورگان و … نیست، جشنهایی که حضور زن بلوچ به آن معنا و مفهوم میبخشید
میان خانه های روستایی که مرز آنها با حصار و پرچین از یکدیگر جدا میشدند، دیوارهای تعصب شکل گرفت
چادرهای مشکی که هیچ جایگاهی ندارد، جای سریگهای رنگارنگ و سوزن دوزی شده ی زن بلوچ را گرفت!
البته خوشبختانه در چند سال اخیر با بالا رفتن سواد، دانش و آگاهی مردان بلوچ این معضل اندکی بهبود یافته و گمان میرود با کمک علمای بزرگ و منصف منطقه، و با برداشت های صحیح و کامل از نصوص قرآن، این نقش پررنگ تر از گذشته گردد!
حکومت جمهوری اسلامی که از دل این طرح ( کمربند سبز ) برخاسته، حکومتی است که مذهب را در تمام اصول سیاست دخالت میدهد و این حکومت مبتنی بر مذهب و به دور از اصول سکولاریزم است و با سیاستهای خصمانه خود بر بی عدالتی علیه زنان بخصوص زنان بلوچ و اقلیتها دامن زده است
این حکومت بسیاری از قوانین صدر اسلام، نظیر دیه و میزان بهره مندی از ارث که در آن برهه از زمان با توجه به شرایط آن دوره عادلانه و قابل درک بوده، ولی امروزه این قوانین بنابر مقتضیات زمان و پیدایش مدرنیته، صنعت، تکنولوژی و ورود زنان به عرصه های مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی ( که بخشی از اقتصاد خانواده را بعهده دارند ) اجرا میکند، لازم است این قوانین با توجه به وضعیت اکنون تغییر یابند
این رژیم دیکتاتوری با سرکوب اقلیتها و محدود کردن زنان باعث شده تا آنها نتوانند در جامعه، مشارکتی داشته باشند و در بسیاری از موارد حقوق زنان ( حتی ابتدایی ترین حقوق آنها ) را به شدت نقض میکنند.
در انتخابات ریاست جمهوری، مجلس و شوراها همیشه شعار نامزدهای انتخاباتی ایجاد شرایط مشارکت زنان و اقلیتها در سیاست، اقتصاد و جامعه است که این شعار با هدف جذب آرا نیمی از جمعیت جامعه یعنی زنان است که پس از انتخاب نمایندگان این شعارها هرگز عملی نمیشوند.
با توجه به این که این حکومت یک حکومت تندرو شیعه است و از آغاز تاکنون در صدد کشتار و نسل کشی اقلیتها و بخصوص اقلیتهای سنی و ملت کورد و بلوچ بوده است، با کشتار مردان خانواده های بلوچ به روشهای دردناک باعث رنج و درد زنان بلوچ و اقلیتها شده است
بسیاری از این زنان که مردان و فرزندان آنها توسط رژیم در زندان هستند و یا کشته شدند، به تنهایی از فرزندان خود نگهداری میکنند، و برخی از آنها مجبورند به انجام کارهای سخت برای مخارج خود و فرزندان خود روی بیاورند.
زنان در جامعه ی بلوچستان امنیت ندارند و حتی در مراجعه به ادارات برای انجام کارهای خود توسط کارمندان فاسد این رژیم مورد اذیت و آزار جنسی قرار میگیرند و این کارمندان به خود اجازه ی بیان درخواستهای قبیح را میدهند و در صورت رد درخواست آنها، این کارمندان از انجام کارهای آنان باز میزنند و در مواردی برای آنها پاپوش میسازند.
این حکومت بدترین حکومت در منطقه خاورمیانه برای تمام مردم و بخصوص زنان تحت سلطه خویش می باشد که خود نیز ناقص قوانینی است که آنها را تدوین کرده و در تمام جهان نقض این قوانین، عملی شنیع و ضد انسانی به شمار میرود است
بطور مثال اخیرا با دستگیری بانوان بلوچ که همسر و اعضای خانواده شان در گروههای مخالف بودند و خود هیچ نقش و اطلاعی در مورد مسائل مربوط به همسر و یا اعضای خانواده نداشتند، به چهره ی زشت تر در منطقه تبدیل شده است و با این اقدام، به دیکتاتوری بودنش صحه گذاشته است
اینجاست که زنان و مردان بلوچ با آگاهی و هوشیاری و با کسب علم و تحصیل و کنار گذاشتن تعصب و دگم باید سعی در پیشرفت جامعه ی بلوچستان کنند و اجازه ندهند رژیم به اهداف خود که اضمحلال ملت بلوچ است برسد، چرا که این رژیم با بیسواد کردن ملت بلوچ به طرق مختلف میخواهد محیطی سنتی، بسته و دارای تعصب را در جامعه بلوچستان ایجاد کند که در چنین جامعه ای که با تعصب و گوشه گیری زنان در جامعه همراه است، میخواهد بلوچستان هرگز رنگ توسعه را نبیند.
در نتیجه زنان بلوچ وظیفه ی بزرگی دارند، وظیفه ی آنها تربیت نسلی آگاه، باسواد و متعهد به ملت و جامعه بلوچستان بدون هیچ تبعیض و تعصب است
زنان بلوچ میتوانند با تربیت درست و صحیح و آموزش فرزندان خود اعم از دختر و پسر، بی هیچ تبعیضی بین آنها، نسل و نسلهایی ارزشمند را شکل دهند که بتوانند جامعه خود را با مشارکت و همکاری یکدیگر آباد سازند.
ناگفته نماند که این امر با همکاری مردان بزرگی چون، رادمردان بلوچ میسر است
Source: Rasank