زابل‌سازی یا سرقت تاریخ؟
زابل‌سازی یا سرقت تاریخ؟
بسیاری از اماکن مهم تاریخی و اسطوره‌ای که کانون شکل‌گیری رویدادهای مهمی در افسانه‌های شاهنامه بوده‌اند در جغرافیای کنونی ایران قرار نداشتند و این موضوع، کار مصادره افتخارات و پیشینۀ فرهنگی و تاریخی رویدادهای مختلف را به نفع ایران، دچار مشکل نموده بود، لذا رضاشاه دستور داد تا آن نام‌ها را بر روی برخی از شهرهای ایران بگذارند تا روند مصادره تاریخ ایران باستان با سرعت و سهولت، صورت پذیرد.
«…احیای این گونه اسامی نیز در جغرافیای فعلی ایران در فهرست تغییرات قرار گرفته بود؛ برای نمونه می‌توان به زابل اشاره کرد که با توجه به فرهنگ ایران باستان و ادبیات شاهنامه‌ای ایران مهد پهلوانان نامی ایران به‌شمار می‌آمد با این حال در دورۀ معاصر تا عصر پهلوی اول مکانی به این نام در ایران وجود نداشت و در عوض زابل و زابلستان نام مکان‌هایی در کشور افغانستان بود. از این رو در دورۀ پهلوی اول با هدف حفظ و احیای ارزش‌های ملی ایران باستان حسین‌آباد یا به عبارتی نَصرَت‌آباد (نصیرآباد) بر اساس مصوبۀ فرهنگستان به زابل تغییر نام یافت. این در حالی است که حسین‌آباد قدمتی کمتر از دویست سال دارد و نام و نشانی نیز از زابل تاریخی در خود ندارد.»
منبع: رزم آرا، فرهنگ جغرافیای ایران، ج ۸، ص ۲۱۶؛ ایران. وزارت کشور، کتاب جغرافیا و اسامی دهات کشور، ج ۲، ص ۵۰۵؛ کیهان، ج ۳، صص ۴۴۶-۴۴۷
fc acebook.com/photo.php?fbid=694963050908935&set=a.324852987919945&type=3&theater
