جنبش استقلال طلبان بلوچ در بلوچستان تحت اشغال ایران یک جنبش متعهد به آزادی بلوچستان از ایران می باشد

چندین سال است که بعضی از سازمانها سیاسی بلوچستانی مانند فصل های سال تبدیل می شوند و انتظار دارند کسی از کارهای انها انتقاد نکند. انها خودشان را در بین بلوچ مدافع حقوق بلوچ ها و در بین فارس ها مدافع ایران می دانند و در صف اول سرود نژاد پرستانه انها را می خوانند. استقلال طلبان این حق را بخود می دهند از همچنین افرادی یا سازمانها انتقاد بکنند واز برنامه ها و آنچه پشت برنامه هایش هست نظر بدهند. این یک روند لیبرال دمکراسی است و لیبرال دمکرات از انتقاد هراسی ندارد. اینکه که می گویند شما کار خودتان را بکنید ما کار خودمان را می کنیم به نظرم پنهان کارست. مسایل شخصی نیست که هر کس هرانچه خواست بکند. اینجا ما داریم روی منافع ملی بلوچ صحبت می کنیم نه اینکه دنبال چیزهای دیگر هستیم. احزاب ازاد و مستقل هستند همچنین برای نقد کردن ازاد هستند اگر نقد و انتقاد و تجزیه تحلیل برروی کار سازمان ها و افراد سیاسی نباشد زمینه برای گمراه کردن مردم اماده خواهد شد.

روی مسایل ملی و سیاسی بلوچستان همه مردم حق ابراز نظر دارند دور از اینکه نظرات در حمایت یا انتقاد از ماست. اینطور به نظر می رسد فدرالیسم ها سعی دارند در داخل ایران برای خود شغلی دست و پا کنند و اگر فدرالیسم موفق شود آنها به نانی و نامی می رسند به همین خاطر است که ادعا می کنند« کسی از استقلال بلوچستان بدش نمی آید اما ما توان آن را نداریم.» همه ما می دانیم استقلال هزینه دارد و انها حاضر نیستند کمترین هزینه ای برای ازادی بدهند. شاید در دنیای تجارت کار انها معقول بنظر برسد.

بعضی سازمان‌ها و افراد که هدف اول آنها مطرح کردن خودشان و سازمان ها آنهاست مطرح می کنند که استقلال طلبان نباید برنامه های مارا تجزیه و تحلیل کنند و نباید چیزی در مورد ما بگویند و بنویسید. این ادعا آنها در دنیای لیبرال دمکراسی خواست عجیبی است که فقط در نظام دیکتاتوری های مختلف امکان پذیر می باشد. دنیای دمکراسی و علم از زیر سوال بردن شروع می شود ترس این افراد از کجاست؟ چرا خود را اینقدر ناامن احساس می کنند؟

مسئله بلوچستان شخصی نیست که کسی با دیگری کار نداشته باشد مسایل ملی با هم پیچیده اند و سود و زیان انها ملی است. بنابراین ما همه مسایل سیاسی را دنبال می کنیم و نظر داریم کسی دوست داشته باشد یا نه ما نظر خود را بیان خواهیم کرد و از این ترسی نداریم اگر این کار ما هزینه داشته باشد حاضر هستیم این هزینه را قبول کنیم.

زمانیکه که حکومت های مرکزگرا اعتبار خود را از دست بدهند راه حلی نوین جستجو می کنند و بناچار اقلیم حاکم مانند فارس به سیستم فدرالیسم رجوع می کنند و در بین بلوچ ها افرادی را پیدا می کنند که وفادار به ایران باشند و حاضر باشند منافع ملی را قربانی منافع شخصی خود بکنند و همچنین بتوانند دستور اجرای کنند.

حکومت های اینده در تهران احتیاج به سرکوب جنبش استقلال طلبان بلوچ دربلوچستان می باشد برای این کار نیاز به افرادی از میان بلوچ می باشد. مانند پاکستان که دولت از عوامل داخلی برای سرکوب استفاده می کند. بنظر من بسیاری از این افراد و سازمانهای فدرالیسم ع

امل سرکوب آزدیخواهان خواهند شد. همانگونه که افرادی امروز دارند در بلوچستان تحت اشغال ایران نه تنها برای پاکستان جاسوسی میکنند حتی دست به حنایت علیه پناهندگان زده اند.

سازمانهای فدرالیست و سازمانها و افراد مجهول حال که پا در سیاست بلوچستان می گذارند از تجزیه تحلیل ایراد و انتقاد دور نیستند این حق بلوچ است که برنامه، هدف، آنها را زیر سوال ببرند.

مهراب سرجوی لندن