نیات شوم استعمار ایران در بلوچستان

استعمار ایران تلاش دارد تا با بیراهه کشاندن ملت بلوچ از مسیر اصلی مبارزات آزادیخواهانه اش با باز نمودن جبهه جدید عقیدتی منحرف سازد و انرژی بلوچ را از روند استقلال خواهانه در اختلافات میان سنی و شیعه پنهان سازد و به دیگران افاده دهد که در بلوچستان صرف نبرد مذهبی دارد اوج میگیرد ، رژیم در تقلا است تا پشتیوانه مردمی جنبش آزادیبخش بلوچ را ضعیف نشان داده و وانمود سازد که گویا در بلوچستان جنگ موجود ، جنگ آزادی نه بلکه اختلافات مذهبی است که توسط اعراب به آن دامن زده میشود و بدین ترتیب ناسیونالیزم پارسی را بر علیه به اصطلاح نفوذ و جنگ بیگانگان تحریک نموده و سرمچاران بلوچ را بنام مزدوران سنی سر ببرند ، حال آنکه باور اولی و بنیادی بلوچ دستیابی به آزادی است ، برای بلوچ پاره کردن زنجیر اسارت و به اهتزاز در آوردن پرچم بلوچستان دربین تپت تپتان مهم است تا بشارت از آزادی مان دهد .

استعماردر سال۱۸۷۱ محموله اسمیت را بدوشم گذاشت و در سال ۱۹۲۸رسما عنانم را از دستم ربود و اکنون هم سنگینی چکمه های این خواجه در چهبار ، پهره ، ایرآپ ….شانه هایم را ریش و خم ساخته است ، منیکه هنوز نتوانسته ام انرژیم را در دفاع از آلونک بلوچ ، دادخواهی از بلوچ کولبر یا تصاحب و تخریب سر پناه بلوچ و توزیع آن به دشمنان ملتم بکاربندم ، من و همه مالکان ریش های یک متری ، هنوز از اسارت مولوی کوهی شاکی ایم و نتوانسته ایم ایشان را از بند آزاد و به بلوچستان برگردانیم ، ما نباید نیروی خویش را پراگنده و مضمحل سازیم ، بگذار در کوچه و پس کوچه هر شهر ما ، در همه کوهستانات و دشت و دمن بلوچستان یک نعره و آن آزادی بلوچستان طنین انداز باشد ، هوشیار باید بود که بلوچستان سر زمین بلوچ های آزاده را نباید به جولانگاه و میدان مصاف باورهای واهی تبدیل کرد باوریکه از من نیست و در دستور کارم قرار ندارد ، شهدای بلوچ از حمل جیئند تا دوست محمد ، دادشاه ، رحیم زرد کوهی ، بیبگر ، داکتر رحمت الله حسین پور ، مالک ریکی ، یعقوب مهر نهاد …. بنام بلوچ برای آزادی بلوچستان رزمیدند ، ساده دل نشوی ومصروف واهی آنچه که به تو هرگز ربط ندارد نشوی ، ما بلوچیم در ره کسب استقلال بلوچستان میمیریم یا که بلوچستان را آزاد و متحد میسازیم اینست عقیده و باور بلوچ .