برمش : نبشته کار بیبگر

ھمگام بلوچی

26 مئی ءَ کیچ ڈَنُک ءَ لوگے ءِ سرا پہ دزی ءِ نیت ءَ ارش کنگ بیت کہ یک زالبولے شھید کنگ بیت ءُ تِپلّیں برمش ٹپّی بیت۔ اے نہ وشیں وئیلّ ءَ امینچو ایر بہ جنّیں کم اِنت۔ برمش بے مات بوت برمش نوں ھچبر وتی مات ءَ نہ گندیت بے ماتی سک گران اِنت اے گرانیں گم ھما مردم ءَ سما بیت کہ اے وڑیں جاورانی تہ ءَ گوستگ بَلے تھنا برمش نہ اِنت بلوچستان ءَ تھنا اے یکیں وئیل نہ اِنت بلوچستان ءَ ھر روچی ئیں ھساب ءَ چُشّیں وئیل گندگ ءَ کیت البتہ اے دگہ رنگے ءَ اَت۔ دُزانی نام دیگ بوھگ ءَ انت من سرپد نہ باں کہ اے دز انت من ھمے سرپد باں پاکستان ءِ وتی مردم انت اے دُز ریاست ءَ پہ زانت جوڑ کتگ انت

پہ بلوچ ءِ تاوان باری ءَ اِے پاکستان ءِ مزنیں پَندلّے۔

بلوچی ءَ گپّے جن اَنت کہ انچو بہ کن مار بہ مریت لٹ اوں مہ پرش ایت

پاکستان گوں وتی سلیں کارپداں انچیں چالاکی کنگ ءَ انت ھمے رپِکّاں کارمرز کنگ ءَ انت بلوچ ءَ بلوچ ءِ ھلاپ ءَ کامرز کنگ ءَ انت بلوچ ءَ بلوچ ءِ دست ءَ کوشارینگ ءَ اِنت اے پاکستان ءِ مزنیں پندلے دز ءُ ڈنگ ءُ ڈیتھہ اسکواڈ ءِ دروشمیں گل جوڑ کنت کُل بلوچاں دیم ءَ داریت پہ بلوچ ءِ جھد ءِ ھلاس کنگ ءَ پد ءَ وت نندیت ندارگ کنت

پاکستان ءِ ھمے واھشت انت کہ بلوچ کجام ھم وڑا بہ مریت بس کُشگی اِنت پاکستان ءَ بلوچستان ءِ مال ءُ مَڈّی (گواجِن) لوٹ اَنت بلوچ نہ لوٹ ایت پاکستان ءَ بلوچ ھچ ھساب ءَ دوست نہ بنت۔

من ھیراناں ما نشتگیں برمش ءِ مات ءِ کاتلانی گورا دستی بندی ءُ پریات کنگ ءَ ایں انساپ لوٹگ ءَ ایں

آ کہ تئی کاتل اِنت آ ترا کشگ ءَ اِنت آ چون ءُ کجام ھساب ءَ ترا انساپ دنت مارا اینچو سما بہ بیت کئے مئے دوست ءُ کئے مئے دژمن اِنت من گشاں ھر بلوچ کہ پاکستان ءِ پارلیمنٹ ءَ نشتگ برمش ءِ گناھگار اِنت آئی ءَ را گرگ بہ بیت جُست کنگ بہ بیت اے کارانی زمہ وار ھمیش اَنت کہ پاکستان ءِ پنجابی ءِ دست بھا بوتگ انت بے آپیں چم جَھل

واجہ ڈاکٹر مالک ءُ اختر مینگل مزن مزنیں بیان دئے اَنت گُش انت کہ ما چش ءُ پلاناں کنیں ڈاکٹر مالک زیکیں روچ ءَ وزیر بوت کَمّیں بلوچ ئے نہ کوشارینت اے نوں کجام شرمّ ءَ گش ایت کہ من برمش ءِ کاتلاں یل نہ کن آں کندگ کیت مردم ءَ ءُ اپسوز ھم بیت

من اجب ھیراناں لھتیں پارلیمانی گلانی سروکانی بیاناں گنداں کہ گش اَنت اے اُرش بلوچ ءِ گیرت ءِ سرا ارش اِنت۔ بلوچ ءِ لوگ ھرروچی ھساب ءَ سوچّگ بوھگ ءَ اَنت بلوچ زالبول ھرروچ بیگواہ کنگ بوھگ ءَ اَنت ھود ءَ دپ مُشکاں چتگ چشیں دو تل دو پوستی۔ انوں دیر نہ انت پاکستانی زوگیر ءُ ناروائیں لشکر ءَ آواران ءَ چار زالبول برت ءُ کم شرپ ءُ بے آبرو کت انت ھود ءَ من نہ دیست کہ یک روانکے در بئیت گوادر ءَ یا تربت ءَ شمئے گیرت ھود ءَ چی ءَ جَھ نہ جنت پرچا کہ شما لاپ گار اِت اگاں گپ بہ کن اِت شمے واجہ شمارا زر نہ دنت۔

من اے سرپد نہ باں کہ اے روانک پہ برمش ءَ کشگ بوھگ ءَ اَنت من ھمے زاناں اے گیشر لاپ گار پہ وتی نپانی ھاترا مئے کسانکیں گھار تِپلّیں برمش ءِ سرا سیاست کنگ ءَ اَنت۔ اِدا اِے ھمے واستا گیرت پیش دارگ ءَ انت کہ سیاست بہ بیت۔ اے تئی گیرت نہ اِنت تئی گیرت ءَ دیر اِنت کہ مرتگ۔ پہ لُنکھے نان ءِ واستا شما دیر اِنت بلوچ بھا کتگ بلوچ سرڈگار ءِ سودا جتگ

بلوچ شھیدانی ھون لگتمال کتگ اَنت بلوچ ءِ پاکیں ڈگار پولنگ کتگ۔

اَنچش کہ تربت گوادر ءُ ایندگہ دمگاں بلوچ پہ برمش ءَ یکجاہ بوتگ اَنت بائدیں کُل جیڑھانی سرا ھمے وڑا پاکستان ءِ ھر ناروائی ءُ زلم زوراکیانی سرا یکجاہ ءُ یک مشت بہ بنت۔ بلوچ پہ گژن ءُ تن مرگ ءَ اَنت بلوچ ءِ کنٹ ھروچ ویرانگ ءُ جناورانی میار اَنت بلوچ زالبول ماں ریاستی بندی جاھاں پنجابی ءِ زوراکیانی دیمپان کنگ بوھگ ءَ اَنت گیرت بائدیں ھودا اوں جَھ بہ جنت بلوچ پہ نام مرتگ بلوچ پہ گیرت زندگیں۔