سایمون واتکینز که گفته های خود را به “منابع آگاه در داخل ایران” مستند کرده نوشته است که “مرحلۀ آتی توافق بیست و پنج سالۀ چین و ایران استقرار گستردۀ تجهیزات جاسوسی الکترونیکی و جنگ سایبری در اطراف بندر چابهار با شعاع عملیاتی پنج هزار کیلومتر و همچنین اجرای همزمان نظام کنترل و مراقبت گستردۀ مردم ایران خواهد بود که بر اساس مدل نظام کنترل و مراقبت چین ساخته خواهد شد.”
به گفتۀ سایمون واتکینز، این طرح منطبق با راهبرد درازمدت پکن در قبال ایران است. بر اساس این راهبرد ایران در پایان قرارداد بیست و پنج ساله به یکی از ارکان جغرافیای سیاسی چین بدل خواهد شد که در عین حال نیروی کار جوان آموزش دیده و ارزان را در اختیار چین قرار خواهد داد.
سایمون واتکینز افزوده است که در پی موافقت رهبر حکومت اسلامی ایران، فرماندهان سپاه پاسداران و سرویس های اطلاعاتی جمهوری اسلامی، چین در نظر دارد از هفتۀ دوم نوامبر آینده طرح کنترل و مراقبت میلیون ها ایرانی را به اجرا بگذارد. سایمون واتکینز به نقل از منابع اطلاعاتی خود در ایران افزوده است که به موجب طرح پکن، حدود ده میلیون دوربین مداربسته در هفت شهر پرجمعیت ایران و حدود پنج میلیون دوربین مداربسته در بیست و یک شهر دیگر ایران مستقر و کلیه این دوربین ها مستقیماً به سامانه های اصلی کنترل و مراقبت دولت چین وصل خواهند شد. در پایان این روند هفت شهر ایران از جمله بیست و پنج کشور جهان خواهند بود که در آن بالاترین نظام کنترل و مراقبت اجرا خواهد شد. این اقدام به گفتۀ خبرنگار بریتانیایی به دولت پکن امکان می دهد که بتواند به فاصلۀ یک نسل با ترکیب داده های مراقبت و داده های ثبت شده در سطوح محلی، ملی و منطقه ای حتی رفتار تک تک افراد را نیز کنترل کند.
به موازات این اقدام چین که پیشرفته ترین نظام سانسور اینترنت جهانی را دارد، مدل نظام “اینترنت ملی” خود را نیز در ایران به آزمایش خواهد گذاشت و زبان چینی را در آغاز در کنار انگلیسی و رفته رفته بعد از حذف انگلیسی به نخستین زبان خارجی آموزشی در ایران بدل خواهد کرد.
چین در نظر دارد که در پایان قرارداد بیست و پنج سالۀ خود با ایران شعبات برخی کارخانه ها و مراکز اقتصادی خود را در ایران دایر و محصولات آنها را به بازارهای کشورهای غربی صادر کند. برای این منظور شرکت های چینی سرمایه گذاری های مهمی در بخش حمل و نقل ایران انجام خواهند داد. چین در عین حال در نظر دارد که در پایان تحریم های تسلیحاتی ایران در هجدهم اکتبر آینده در چارچوب یک طرح دفاعی مشترک که در قرارداد بیست و پنج سالۀ دو کشور در نظر گرفته شده به حضور نظامی خود در ایران سرعت بخشد. این حضور در پایگاه ها و فرودگاه های همدان، بندر عباس، چابهار و آبادان آغاز خواهد شد و از طریق آن بمب افکن های دوربرد و جنگنده های چین و روسیه در این پایگاه های مستقر خواهند شد. همزمان ناوهای نیروهای دریایی چین و روسیه از بنادر اصلی ایران در چابهار، بندر بوشهر و بندر عباس استفاده خواهند کرد.
سایمون واتکینز در ادامه افزوده است که در چهارده ماه آینده حدود پنجاه هزار نظامی و شبۀ نظامی چینی و روس مرکب از افسران نیروهای دریایی و هوایی، مأموران اطلاعاتی و فرماندهان نیروهای ویژه برای محافظت از شرکت های چینی در میدان های نفت و گاز ایران در این کشور مستقر می شوند.
به گفتۀ سایمون واتکینز، چین در نظر دارد از نوامبر آینده یکی از بزرگترین مراکز شنود و جمع آوری اطلاعات در جهان را در چابهار مستقر کند. حدود هزار مستشار از بهترین کارشناسان اطلاعاتی چین و روسیه و همچنین شمار اندکی از افسران سپاه پاسداران جهت آموزش در این مرکز شروع به کار خواهند کرد. دامنۀ عملیاتی این مرکز اطلاعاتی پنج هزار کیلومتر است که قادر است سامانه های فرماندهی، کنترل، ارتباطات، اطلاعات و رایانه های کشورهای عضو ناتو و متحدان آمریکا در منطقه نظیر عربستان، امارات و اسرائیل را رصد کنند. به گفتۀ سایمون واتکینز، تأسیسات چابهار به چین امکان می دهد که دامنۀ عملیات اطلاعاتی خود را از اتریش تا مصر، سودان، اتیوپی، سومالی، کنیا، افغانستان، پاکستان، هند و تایلند گسترش دهد. تأسیسات چابهار همچنین به مراکز اطلاعاتی روسیه در اطراف پایگاه های نظامی اصلی این کشور در سوریه به ویژه در طرطوس و لاذقیه و همچنین ستاد فرماندهی مشترک نیروهای مسلح روسیه و چین متصل خواهد شد.
ناصر اعتمادی / رادیو فرانسه
https://www.peykeiran.com/Content.aspx?ID=213985