برای اولین بار، بین سالهای 1316 تا 1326، این طرح توسط رضا خان، و با شعار وسعت کمتر توسعه ی بیشتر انجام شد. و طی دوره های پهلوی و رژیم آخوندی نیز ادامه یافت. که طی این تقسیمات، جاشک، میناب، منوجان، بشگرد، قلعه گنج، رودبار، جیرفت، کهنوج، فهرج، رستم آباد، بم، نرماشیر، شهداد، حیدرآباد، نهبندان و سربیشه از بلوچستان جدا شده و به استانهای هرمزگان، کرمان و خراسان الحاق شدند. اما نه تنها برای این مناطق پیشرفت و توسعه ای حاصل نشد، بلکه امروزه، فقیر ترین و مظلوم ترین بلوچها همانهایی هستند که در این قسمتهای جدا شده زندگی میکنند. و این تقسیمات فعلی نیز ادامه ی همان سیاست مخرب، و جهت هویت زدایی و ایجاد محدودیتهای فرهنگی، مذهبی و اقتصادی هستند.
گویا دشمنی صفوی و قاجار و پهلوی و آخوندی با این قوم اصیل پایانی ندارد! اما یک چیز در تاریخ این قوم مشخص است؛ همه ی دشمنان این قوم رفتند و اثری از آنان نیست. اما این قوم هنوز پابرجاست. این رژیم پلید هم خواهد رفت، و بلوچ خواهد ماند. شک نکنید …..