طرح شوم تقسیم بلوچستان یا باصطلاح دولتمردان ایران، طرح تفکیک استان “سیستان و بلوچستان” به چهار استان “سیستان”، “سرحد”، ” بلوچستان” و استان “مکران” در حقیقت یک دسیسه سیاسی در راستای هویت زدایی از ملت بلوچ است. این سیاست ضدبلوچی سابقه طولانی دارد که از زمان پهلوی تا کنون در جریان است.
واکنش مردم بلوچ در همه ادوار، مخالفت آشکار با هرگونه تقسیم بلوچستان بوده است. اما از آنجاییکه دولتمردان در پی به اجرای درآوردن گام به گام سیاست هویت زدایی در بلوچستان هستند، طرح تقسیم بلوچستان را در مجلس توسط افرادی کاملاً ضدبلوچ مانند حبیب الله دهمرده و شهریاری مکرراً بمیان میکشیدند. مجلس و کلیت رژیم جمهوری اسلامی ایران به پیامدهای ناگوار امنیتی طرح شوم تقسیم بلوچستان آگاه هستند. هرگاه که شهریاری و دهمرده در مجلس از طرح شوم تقسیم بلوچستان سخن گفته و خواهان اجرای آن شده اند، در بلوچستان با مخالفتهای سرسخت آشکار از سوی فرهیختگان بلوچ، رهبران مذهبی از جمله مولانا عبدالحمید ملازهی، جوانان پرشور بلوچ و همه اقشار اجتماعی بلوچ روبرو شده است.
رژیم جمهوری اسلامی ایران باید بداند که امروز، عصر بیداری و آگاهی انسانها است. ملت تحت ستم بلوچ نیز از حقوق مشروع طبیعی خود، بخوبی آگاه است و برای دفاع از آن ایستادگی جانانه خواهد کرد. همه استدلال های رژیم جمهوری اسلامی ایران برای طرح شوم تقسیم بلوچستان عاری از منطق است. فرهیختگان بلوچ با نوشتن مقالات در باره “طرح تقسیم بلوچستان” مقاصد ضدبلوچی این سیاست را برای ملت بلوچ بدرستی توضیح داده اند و با استدلال و منطق اهداف پنهانی آن را افشاء کرده و در برابرش واکنش شدید نشان داده اند. نمود بارز آن را در واکنشهای سریع شماری از کنشگران اجتماعی-سیاسی بلوچ پس از “وصول طرح تفکیک استان سیستان و بلوچستان” به صحن مجلس در روز چهارشنبه ۲۸ آبان ۱۳۹۹ میباشد.
کنشگران بلوچ به دولتمردان و سیاستگذاران رژیم جمهوری اسلامی ایران نشان داده اند که اجرای طرح تقسیمات راه حل برای مشکلات نبوده و نیست، چرا که اگر چنین میبود حال استان چهارمحال بختیاری با وسعت اندک و جمعیت کم باید یکی از استانهای نمونه در زمینه رشد اقتصادی، عمران و پیشرفت در ایران بشمار می آمد. با کمال تاسف اکنون استان چهارمحال و بختیاری همانند بلوچستان در فقر مطلق بسر میبرد. کنشگران بلوچ به سیاستگذاران رژیم جمهوری اسلامی ایران بکرات متذکر شده اند که در گذشته بنام عمران و پیشرفت، مناطق وسیعی از بلوچستان جدا و به استانهای همجوار کرمان، هرمزگان و خراسان(اکنون خراسان جنوبی) ضمیمه شد. آنها با انتشار ویدیوها، عکس ها و دیگر مستندات منتشر شده از روزنامه های رسمی از زندگی فلاکت بار مردم بلوچ در مناطق سربیشه و نهبندان ضمیمه شده به خراسان، از زندگی مشابه فلاکت بار مردم بلوچ در کهنوچ، رودبار و جیرفت ضمیمه شده به استان کرمان، و نیز از زندگی پر رنج ودرد همراه با فقر مطلق مردم بلوچ در سیریک گیابان، کلاهی و بشکرد و اطراف جاسک ضمیمه استان هرمزگان، به طراحان تقسیم بلوچستان بنحوی مدلل نشان داده اند که با تقسیم مجدد بلوچستان، رفاه و پیشرفتی در کار نخواهد بود. شماری از کنشگران بلوچ دلایل طراحان تقسیم بلوچستان را حتی چنین به چالش کشیده اند که اگر وسعت یک منطقه مانعی برای پیشرفت تلقی میشود، پس چه بهتر که برای خدمت به انسان و انسانیت، این طرح را فراگیر کرده و طرح تقسیم ایران که وسعت اش بسیار زیادتر از بلوچستان است به کشورهای بلوچستان، ایران کوچک که بهتر مدیریت شود، آذربایجان جنوبی، کردستان، الاحواز، ترکمنستان جنوبی و . . . بیدرنگ به اجرای درآورده شود.
رژیم جمهوری اسلامی باید بداند که انسانها در عصر بیداری زندگی میکنند و نمیتوان با توسل از پدیده هایی چون «پیشرفت و عمران یا فقرزدایی» سیاستهای هویت زدایی را پنهان کرد. ملت بلوچ به این سیاست هویت زدایی رژیم جمهوری اسلامی در بلوچستان آگاهی کامل دارد. سران رژیم جمهوری اسلامی ایران در گذشته وجود «طرح تفکیک بلوچستان» را انکار میکرده اند. وزیر کشور، رحمان فاضلی اخیراً در مصاحبه ای گفت: “ما طرحی برای تقسیم استان سیستان و بلوچستان” را نداریم. آنچه را که پیداست، شماری از سیاستگذاران رژیم جمهوری اسلامی ایران درصدد اجرای این طرح شوم هویت زدایی در بلوچستان با وجود پیامدهای امنیتی اش هستند. از اینرو این طرح شوم را که در گذشته کتمان میشد، راهی صحن مجلس کردند.
حال که این طرح ضدبلوچی «تفکیک و تقسیم بلوچستان» بشکل علنی وارد فاز رسمی اش شده است، خطر تقسیم بلوچستان بسیار جدی میباشد. این طرح هدفی جز هویت زدایی از ملت تاریخی بلوچ ندارد. مبارزات ملت بلوچ گواه بر اینست که بلوچ به هویتش فخر میکند. بلوچ و بلوچستان دو هویت درهم تنیده طبیعی هستند و این را میتوان در زندگی روزمره مردم بلوچ در بلوچستان مشاهده کرد.
سیاستهای کلی و کلان رژیم جمهوری اسلامی ایران در بلوچستان بالاخص «طرح تفکیک استان سیستان و بلوچستان» و در کنار آن «طرح توسعه سواحل مَـکُـران» برعلیه ملت ستمدیده بلوچ وهویت ملی اش هستند. زمان بسرعت برخلاف منافع و هویت ملت تحت ستم بلوچ است، اما با اتحاد وسیع میتوان دربرابر این سیاستهای ضدبلوچی ایستادگی کرد و بدینسان هویت افتخارآفرین بلوچی خود و سرزمین اجدادی مان، بلوچستان را پاس داشت. امروز بیش از هر زمانی نیاز است ما صداهای اعتراضی مان را چنان بلند کنیم تا رژیم عمق پیامدهای امنیتی آن را لمس کند. یگانه راه دفاع از هویت مان و دفاع از بلوچستان آن است تا با همت جمعی مان، هزینه امنیتی رژیم جمهوری اسلامی ایران در بلوچستان را در سطحی بالا ببریم تا آنها از اجرای چنین سیاستهای ضدبلوچی دست بردار شوند.
زمان، زمان نظاره گری برای ملت بلوچ نیست. بر ما ملت تحت ستم بلوچ لازم است تا خطر اجرای این طرح شوم «طرح تفکیک و تقسیم بلوچستان» را بسیار جدی بگیریم. وظیفه نخبگان، رهبران مذهبی بلوچ و نمایندگان بلوچ در مجلس در راستای خنثی سازی این طرح در مجلس دو چندان است. ما ملت بلوچ باید متحدانه برعلیه طرح شوم «تفکیک یا تقسیم بلوچستان» با تمام قوای بپاخیزیم.
باید فریاد زد که ما بلوچ هستیم و بلوچستان تفکیک ناپذیر است.
پنجشنبه ۲۹ آبان ۱۳۹۹
18 Nov 2020