شهرهای ایران شاهنامه کجا هستند? – بلوچستان و حتی سیستان جزء ایران نیستند


شهرهای ایران شاهنامه کجا هستند؟
ایران یا افغانستان؟
اگر کسی آشنایی اندکی با نقشه افغانستان داشته باشد متوجه می‌شود که بیش از نود درصد شهرهایی که در شاهنامه از آنها نام برده شده، در افغانستان امروزی واقع شده‌اند.
مركز ثقل شاهنامه، شهر #بلخ، شهر #زابل و #البرزكوه است که مهم ترین همه آنها شهر بلخ است. بلخ پایتخت باستانی ایران قدیم است و شهری است که جمشید در آن تاج می‌گذارد و زرتشت در آن مبعوث می‌شود. نام بلخ بیشتر از هر نام دیگری در شاهنامه ذکر شده است. در داستان زرتشت، در داستان #گشتاسپ و در داستان #اسفندیار. پس از بلخ دومین نقطه ثقل داستانی شاهنامه البرز کوه است، خانه #سیمرغ و محل پرورش #زال. سومین محل محوری شاهنامه، زابل است. زابل به این جهت که شهر رستم و محل پادشاهی اوست در شاهنامه بسیار آمده است. از طرفی زابل مرکز سلطنت غزنوی هم هست و طبیعی است که از آن فراوان یاد شود. این زابل هم البته منطقه بزرگی بوده است.
مهمترين شهرهاي شاهنامه
۱-زابل بیش از ۱۴۵ بار
۲-کابل ۱۱۶ بار به شکل کابل و کابلستان
۳-بلخ ۵۲ بار
۴-سیستان ۳۰ بار
۵-هرات ۱۰بار
۶-سمنگان ۸ بار
۷-بُست ۵ بار
۸-شغنان ۵ بار
۹-کُندوز یا قندوز ۵ بار
۱۰-غزنی ۳ بار
۱۱-دهستان ۵ بار
۱۲-طالقان ۳ بار
۱۳-غرچگان ۳ بار
۱۴-مرورود ۳ بار
۱۵-بامیان ۲ بار
۱۶-قندهار ۲ بار
سایر شهرها و نواحی که نام شان در شاهنامه آمده، عبارتند از: فاریاب، جوزجان، بدخشان، غور، پنجشیر، اندرآب و …
نویسنده : رضا محمدی
برگرفته شده : از تارنمای بی‌بی‌سی
(بخش ویژه قند پارسی)
فیسبوک – https://www.facebook.com/aradafarsi/photos/a.1237126672991972/3680382671999681/

کوه البرز شاهنامه در کجا است؟
ایران یا افغانستان؟
البرز کوه کجا است؟ این که این کوه چه ربطی با رشته کوه های البرز در شمال ایران دارد روشن نیست اما بدون شک رشته کوه البرز و دماوند نامدارش ارتباطی با داستان‌های شاهنامه ندارند و به جز دکتر معین و بعضی از متاخرین، تقریبا همه متخصصین بر این قول متفق هستند. شهیدی مازندرانی در جغرافیای شاهنامه شرح بیشتر داده است که “کوه شمالی ری و دماوند را البرز نمی‌گفته‌اند … به طور کلی روشن نیست که نام‌گذاری البرز بر کوه‌های ری و دماوند از چه تاریخی آغاز شده است و اینگونه می‌نماید که نام البرز برای کوه‌های شمالی ری و دماوند بیش از دو یا سه سده نمی‌گذرد.” (حسین شهیدی مازندرانی، راهنمای نقشة جغرافیایی شاهنامه، ص ۵، چاپ دوم، تهران، ۱۳۷۴ خورشیدی.)
برگرفته از فیسبوک : میارزه با نژاد پرستی و تبعیض نژادی
Ferdowsī in the Šāh-nāma refers to the Alborz mountains as though they lay in India.
ُSource: Encyclopaedia Iranica.
https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2Firanicaonline.org%2Farticles%2Falborz-name%3Ffbclid%3DIwAR3ctWV0jco3trQN1S5ZT74pm2zX1JgosGHxAkeoYfuAwEQzuifSrGFjoZs&h=AT1csgpg9ragiEoWxz6J609wf5NB69vlq07MDGjb7k0v2j9teMhMEwsxosl4qCZggbSulQz5klz3WP7weHLgXtA4XKC4vf0u5sdxLuaN3KggJw-2PRphAxwAFR9_yFzDyA&__tn__=H-R&c[0]=AT0YYPmdtGSJ2NbTFGGpjKFARQKQL0xsi69OXyCQwTGAjqiw1wWzmDDz1K9aoEwfNhVPXpmiuDIpzmrOqQp4XMOj0h0Mai8gDa-f_Pg1ORowZyOQNgNnP2sYgAOX3nFEXMx-cR63wX_KwsfE_m9w0FmetgD1YFlhzJMmlbw

 

ایران مد نظر فردوسی کجاست؟؟

در بررسی اشعار شاهنامه متوجه می گردیم که بیشتر جغرافیایی کە امروز جزو کشور ایران است از نظر حکیم عالی قدر شعر و ادب پارسی جزو ایران محسوب نمیشود، بعنوان مثال:

سپه را ز زابل بە ایران کشید
بە نزدیک شهر دلیران کشید
حضرت حکیم زابل را جزو ایران نمیداند!!

ز ایران رە سیستان بر گرفت
از آن کارها ماندە اندر شگفت
حکیم کل سیستان را از ایران جدا میداند!!

چو دار از ایران بە کرمان رسید
دو بهر از بزرگان لشکر ندید
کرمان هم از ایران جدا شدە!!

همی سرفراز کە ایشان کی اند؟؟
بر ایران و مازندران بر چی اند؟؟
مازندران هم از ایران جدا شدە

نشتنگهش جند شاپور بوَد
از ایران و باختر دور بوَد
چو صد مرد بیرون شد از رومیان
از ایران و اهواز و از هر میان
اهواز هم از ایران جدا شدە

همان گونه کە دیدیم بیشتر جغرافیایی کە امروز جزو کشور ایران است از نظر حکیم ابوالقاسم فردوسی، جزو ایران محسوب نمیشود و حال ببینم ایران مد نظر فردوسی کجاست؟؟

فردوسی در جایی از شاهنامه، شهرها و نواحی ایران را معرفی کرده است. در نامۀ «پیران» به «گودرز» می خوانیم که سردار تورانی از شهرهای ذیل به عنون شهرهای عمدۀ ایران یاد می کند و متعهد می شود که در قبال صلح با ایرانیان، این شهرها و نواحی را از سپاه تورانی تخلیه کند:

هر آن شهر کز مرز ایران نهی
بگو تا کنم آن ز ترکان تهی

از ایران به کوه اندر آید نخست
در غرچگان از بر بوم بُست

دگر طالقان شهر تا فاریاب
همیدون در بلخ تا اندرآب

دگر پنجهیر و در بامیان
سر مرز ایران و جای کیان

دگر گوزگانان فرخنده جای
نهادست نامش جهان کدخدای

دگر مولیان تا در بدخشان
همین است از این پادشاهی نشان

فروتر دگر دشت آموی و زم
که با شهر ختلان برآید برم

چو شگنان و ترمذ و ویسه گرد
بخارا و شهری که هستش به گرد

همیدون برو تا در سغد نیز
نجوید کسی پادشاهی به چیز

وزان سو که شد رستم گردسوز
سپارم به او کشور نیمروز

ز کشمیر و ز کابل و قندهار
شما را بود آنهمه زین شمار

اگر کسی آشنایی اندکی با نقشه افغانستان داشته باشد متوجه می شود که شهرها و مناطقی که در این شعر به عنوان شهرها و نواحی ایران ذکر شده مانند غرچگان، بُست، #طالقان، #بلخ، #فاریاب، #مرو، #کابل، #قندهار، #نیمروز، #بامیان، پنجهیر، اندرآب، #بدخشان و … همگی در قلمرو #افغانستان می باشند. حقیقت این است که بیش از نود درصد شهرهایی که در شاهنامه از آنها نام برده شده، در افغانستان امروزی واقع شده اند.

#عدالت، #حقوق_بشر، #عدالت_اجتماعی، #نژادپرستی، #تبعیض، #تبعیض_نژادی، #فرهنگ، #جنایت، #ترک_ستیزی، #عرب_ستیزی، #زبان_مادری، #نسل_کشی_فرهنگی، #نسل_کشی

f  https://www.facebook.com/aradafarsi/photos/a.860582617313048/3645919402112675/
twitter
Youtube
Facebook