در میناب ؛ بشاگرد ، جگین ،جاسک ،،جنایت بر علیه بومیان مناطق بیداد می کند

در میناب ؛ بشاگرد ، جگین ،جاسک ،،جنایت بر علیه بومیان مناطق بیداد می کند

مناطق میناب،جگین،بشاگرد ،جاسک،سیریک ،رودان .بخشی از بند عباس ، که در مجموعی از بخش ها و روستاهای بلوچ نشین فعلی هرمزگان می باشند طی یک پروسه زمان بندی شده ترکیب جمعیتی این شهرها و روستاها به نفع غیر بومیان تغییر داده شد و دست بومیان منطقه از اداره امور منطقه ای کوتاه و عملا به عمله و فعله غیر بومیان در آمدند. این مناطق در سالهای 1316 تا 1326 ه ش توسط رضا شاه و با شعاررسیدگی بهتر به همراه سازندگی به نفع مردم بلوچ ،طی اولین تقسیمات کشوری پس از اشغال مناطق محروسه و شکل گیری ایران از سرزمین مادری (بلوچستان)جدا و به استان جدید التاسیس ان زمان که بنادر ساحلی جنوب که بعدها به هرمزگان تغییر نام یافت الحاق شدند.
در زمان الحاق و پس از آن در زمان رژیم فعلی مقاومت بلوچها در این مناطق ادامه داشت و پس از فروپاشی رژیم شاهنشاهی باری دیگر بومیان منطقه خواهان اداره و الحاق دوباره مناطقشان به بلوچستان بودند که رژیم فعلی دست به سرکوب شدیدی زد و دهها تن از نیروهای بومی خواهان الحاق دوباره سرزمین هایشان به بلوچستان کشته و تعدادی نیز بعلت فشار و سرکوب حاکم بر منطقه ،منطقه را ترک و به امارات مهاجرت کردند و تا به امروز بخشی از مردم این منطقه که به مردم گیاوان زمین مشهورند در امارات زندگی می کنند،اما تعدادی دیگر از مردم منطقه به رهبری سردار علی جلال طاهرزهی مجددا به منطقه برگشته و بر علیه ظلم و بی عدالتی ها به مبارزه می پردازند،نهایتا سردار علی طاهر زهی به همراه بسیاری از مردم آهوران و نیکشهر در درگیری با نیروهای رژیم بشهادت می رسد.
بومیان منطقه گیاوان زمین طوایفی از گورگیج و طاهرزهی و بسیاری دیگر از طوایف بلوچ می باشند، که بصورت ملوک الطوایفی صده ها بر این مناطق تا بخشی از بندر گامرون یا بندر عباس فعلی حکومت می کردند،پس از شهادت این سردار دلیر ،منطقه کاملا بصورت امنیتی درآمد و اداره منطقه و تمامی زمین های بومیان غصب و به افراد غیر بومی سپرده میشود.
در حال حاضر بافت جمعیتی و مذهبی میناب ،جگین،بشاگرد،سیریک،کوهستگ و چندین بخش و دهستان دیگر را کاملا بر هم زده اند. پس از قتل سردار علی جلال طاهرزهی بیش از هزاران هکتار زمین های مردم در سیریک،کوهستگ،تلنگ،جگین و سندرک از بومیان غصب و به افراد غیر بومی سپرده شد و بدین سان دست بلوچها از سرزمین مادری شان برای همیشه کوتاه گشت و تنها صاحب زمینی شدند که سایبان زندگی شان بود.
و بسیاری دیگر از زمین ها را بعنوان منابع ملی سند زدند و در اختیار دام داران شیعی مهاجر قرار دادند.
اما در سالهای پایانی و تقریبا نزدیک به پنج سال است که بر شدت تسویه جساب های بومی گری افزوده شده و مابقی زمینهای بومیان را قصد دارند تصرف و غصب نمایند و به همین منظور پنج سال است از سال 1390 به بعد که به بهانه های مختلفی قصد تخریب منازل و غصب زمین های کشاورزی منطقه را دارند.
و در طی این پنج سال با وجود مقاومت مردمی بیش از پنجاه هکتار از اراضی مردم را به زور سر نیزه غصب و به مهاجران غیربومی که عمدتا شیعه و از جیرفت و مارزی هستند واگذار نموده اند و در حال شهرک سازی می باشند.مقاومت مردمی تاکنون با آتش زدن بیل های مکانیکی و لودرها بی نتیجه مانده است و بسیاری از مزارع و چاه های آب را تخریب نموده اند.
صدها هکتار دیگر از زمین های بومیان را غصب نموده اند و بعنوان زمینهای منابع ملی سند زده اند و عملا زندگی را برای باقی مانده مردم بومی به جهنمی تبدیل کرده اندو خواهان شلیک آخرین گلوله ها بر پیکره بی جان این مناطق جدا شده از بلوچستان می باشند. مناطقی که روزی با شعار آبادانی و رسیدگی بهتر از سرزمین مادری جدا شدند و اما امروز آخرین آثار بومی گری این مناطق را از نظر ملی و مذهبی پاکسازی و عملا به مناطقی غیر بلوچ نشین تبدیل کرده اند.و جز همتی بلند هیچ راهی برای برگرداندن این مناطق به سرزمین مادری وجود ندارد.
محمود بلوچ
29_9_2016
#_بلوچ_وبلوچستان_مظلوم