آسمیلاسیون فرهنگی ملیتهای اسیر در ایران از سوی ایران فارسی/توهین مجدد به کوردهای لک
نگارنده: آسو روانسری
توهین ایران فارسی به ملتهای اسیر در ایران راهی برای آسیملاسیون فرهنگی و سرکوب و یکپارچه سازی کشور یکی از کثیفترین شیوه های از بین بردن یک ملت تحت اسارت ملتی دیگر، توهین به عقاید و فرهنگ و آداب و روسمش برای از بین بردن حس افتخار به فرهنگ خود و خود کوچک و فرهنگ خود پوچ پنداری است و این راهی برای سیطره فرهنگ ملت غالب و ذوب فرهنگ ملت اسیر شده میباشد.
در ایران فارسی چون کشور ازآن ملت فارس است لذا تلاشهای فراوانی از قبیل خرج ملیاردها تومان جهت آسیمله فرهنگی و مذهبی ملتهای تحت سیطره خود انجام میدهد و از این طریق کشور تک پرچم و تک زبان و با نفی ملتهای دیگر، کشور تک ملت خود را به سرانجام میرساند. در این راستا و برای ذوب ملتهای کورد و بلوچ و عرب بودجه های کلانی به شهرهایی همچون کرمانشاه و سنندج و زاهدان و اهواز و همدان و … اختصاص داده است و تا حدودی هم موفق شده است اگرچه با کوچکترین اقدام هویت طلبانه این اقدامات به باد فنا میرود.
در بعضی استانهای دیگر که از لحاظ رشد اجتماعی، رشد کمتری داشته اند با تقویت احساسات پان ایرانیستی و تاریخ جعلی گذشته پرستی، در واقع اجازه هرگونه تفکر و تعقل را از مخاطب گرفته و بدون چون و چرا وی را به غل و زنجیر فرهنگی میکشانند و طوری القاء میکنند که یا غیر آنرا نپذیرد و اگر بپذیرد از سوی جامعه محلی آن استان با هجوم فکری روبرو شود و در واقع اجازه نفس کشیدن را از وی میگیرند.
یکی از این استانها، استان لرستان است که متشکل از دو گروه قومی لک و لر است که طبق کلیه شواهد هر دو گروه هایی از ملت کورد هستن اما با سیاست آسیملاسیون فرهنگی پان ایرانیست و گذشتگان پرستی و پان شیعه بودن، متاسفانه گروه لر را ذوب کرده اند تا جایی که از هر فارسی فارستر و از هر فارس زبانی فارس زبانتر شده اند و با تمسخر زبان و فرهنگ خود، خود را پارس لر میخوانند و در واقع با آویزان کردن خود به پارس، هویتی برای خود میطلبند.
گروه دوم که اکثریت استان لرستان را تشکیل میدهد و در استان کرمانشاه و کردستان و ارومیه و ایلام و باشور کوردستان هم حضور چشمگیری دارند، لکها میباشند که در طول تاریخ بزرگانی همچون دینوری، بابا اردلان، بابا طاهر عریان، کریم خان زند، قدم خیر خانم، لیلا قاسم، لک امیر و … را داشته اند و همیشه یکی از ستون اصلی ملت کورد بوده اند، میباشند.
در استان لرستان، تفاوت دو فرهنگ آسیمله شده لر و مقاومت کننده کورد لک بوضوح مشاهده میشود و هرزچندگاهی موجب روبرویی این دو فرهنگ با همدیگر میشود و گاها” تا حد توهینهای رکیک بالا میرود. از آنجا لرهای آسیمله شده تحت حمایت فارس میباشند لذا کورد لک از لحاظ امکانات و حمایتهای حکومتی همپایشان نمیباشد و مورد بی احترامی قرار میگیرد. چندی پیش با سرودن آواز توهینی به کوردهای لک، موجب خشم ملت کورد شدند و در حال حاضر با توهین به پوشش و زبان کوردی لکی در فکر بی احترامی به کل ملت کورد هستند.
ایران فارسی با استفاده غیر صحیح از امکانات در واقع شکاف فرهنگی ملتهای اسیر شده در ایران با فارس را بیشتر میکند و نتیجه ایی جز سوریه نخواهد داشت.
