ند پرایس، سخنگوی وزارت خارجه ایالات متحده آمریکا، در نشست خبری بعد از ظهر چهارشنبه، اول دسامبر، گفت که وزارت خارجه آمریکا در دو سه روز گذشته با ۱۰۰ الی ۲۰۰ شهروند آمریکایی که در افغانستان مانده‌اند، در تماس مستقیم بوده است. هرچند او تاکید کرد که شواهد حاکی است که شمار آمریکایی‌هایی که هم‌اینک در افغانستان هستند، به ۱۰۰ نفر نزدیکتر است.
پرایس گفت که مسئولیت ویژه دولت آمریکا حفاظت از شهروندان آمریکایی است اما در قبال افرادی که اقامت دائم ایالات متحده را دارند (دارندگان کارت سبز) نیز مسئولیت احساس می‌کند.
سخنگوی وزارت خارجه دولت بایدن گفت که آمریکا در روزهای گذشته با شهروندان، افرادی که اقامت دائم آمریکا را دارند، و همچنین مترجم‌ها و دیگر شهروندان افغان که با آمریکا همکاری می‌کردند و اکنون در افغانستان هستند در تماس بوده تا در صورت تمایل به خروج، به آنان کمک کند.
ند پرایس در نشست خبری روزانه خود با رسانه‌ها، گفت که در دوران خروج از افغانستان از ۱۷ تا ۳۱ اوت، اولویت آمریکا سوار کردن بیشترین شمار افراد به بیشترین شمار هواپیماهای ممکن و در کوتاهترین زمان ممکن بوده است.
پرایس گفت که در این مدت آمریکا ۱۲۴ هزار نفر را از افغانستان خارج کرد، که بیشترشان هنوز به آمریکا یا کشورهای سوم نرسیده‌اند.
بسیاری از این شهروندان افغان که توانستند افغانستان را ترک کنند، به پایگاه‌های هوایی آمریکا در کشورهای متحد آن در حوزه خلیج فارس منتقل شده‌اند تا به مرور به مقصد انتقال داده شوند.
در همین راستا، آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا ساعاتی پیش در توییتی نوشت که در گفت‌وگو با وزیر خارجه بحرین، از حمایت انسان‌دوستانه آن کشور در روند انتقال شهروندان آمریکا و افرادی که از افغانستان خارج شده‌اند، سپاسگزاری کرد.
به گفته سخنگوی وزارت خارجه ایالات متحده، تاکنون ۳۱ هزار و ۱۰۷ نفر، شامل شهروندان و دارندگان اقامت دائم آمریکا، و افغان‌های در خطر وارد ایالات متحده شده‌اند.
ند پرایس درباره انتقال سفارت آمریکا از کابل به دوحه، گفت: «با توجه به وضع امنیتی، باز نگه داشتن سفارت آمریکا در کابل منطقی نبود، علاوه بر آن همچنین مسئله به رسمیت شناخته شدن حکومت آینده افغانستان مطرح بود.»
او گفت: «احساس می‌کنیم که تیم آمریکا که دوحه مستقر و فعال است، امکانات ارتباط با هر دولت آینده در افغانستان را دارد. این واقعیت که دیگر کشورهای جهان در دوحه دفتر دارند و قبلا از این طریق و در دیپلماسی چندگانه با طالبان در تماس بوده‌اند. بنابراین مانند کشورهای دیگر به این نتیجه رسیدیم که سازوکار موجود در دوحه، برای این کار مناسب‌ترین است.»
