کودکان بلوچستان ۱۳/۳ درصد و کهگیلویه و بویر احمد ۱۵/۸ درصد سوء تغذیه دارند
در سال ۱۳۹۹ بالاترین میزان شیوع سوء تغذیه در بین کودکان زیر ۶ سال کشور مربوط به استان کهگیلویه و بویر احمد با ۱۵/۸ درصد بوده است. به گزارش کیهان لندن، طبق آمارهای وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در مورد ابعاد فقر در ایران، کودکان ایران در فقر زیست می‌کنند و در سال ۱۳۹۹ بالاترین میزان شیوع سوء تغذیه در بین کودکان زیر ۶ سال کشور مربوط به استان کهگیلویه و بویر احمد با ۱۵/۸ درصد بوده است.
پس از این استان، ۱۳/۳ درصد از کودکان سیستان و بلوچستان سوء تغذیه داشته‌اند. در رتبه سوم کودکان استان ایلام با ۷/۹ درصد قرار داشته و در استان‌های خراسان جنوبی، فارس، خراسان شمالی و گلستان نیز بین ۴ تا ۵/۵ درصد از کودکان زیر ۶ سال دچار سوء تغذیه بوده‌اند.
علاوه بر موضوع تغذیه و بهداشت، موضوع فقر و نابرابری در بخش آموزش هم یکی از ابعاد مورد توجه این پژوهش بوده است. بر این اساس، استان سیستان و بلوچستان بدترین وضعیت را از نظر فقر در حوزه آموزش دارد و پس از آن استان‌هایی نظیر ایلام، لرستان، چهارمحال و بختیاری و خراسان جنوبی قرار دارند. در این بخش استان‌های تهران، یزد، قم و البرز وضعیت بهتری دارند.
بر این مبنا، «استان سیستان و بلوچستان با اختلاف زیاد، بیشترین میزان از محرومیت را نسبت به سایر مناطق کشور، در تمامی ابعاد اشاره شده، دارد و استان‌های تهران و اصفهان وضعیت به مراتب بهتری در ابعاد مختلف فقر دارند.» همچنین وسعت فقر در مناطق روستایی بیشتر از مناطق شهری است.
استان‌های سیستان و بلوچستان و کرمان که در اغلب فاکتورهای مربوط به ابعاد فقر وضعیت بدتری داشته‌اند، شدت فقر بیشتری نیز نسبت به سایر استان‌ها دارند.
در سال ۱۳۹۹ بالاترین میزان شیوع سوء تغذیه در بین کودکان زیر ۶ سال کشور مربوط به استان کهگیلویه و بویر احمد با ۱۵/۸ درصد بوده است.
به گزارش کیهان لندن، طبق آمارهای وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در مورد ابعاد فقر در ایران، کودکان ایران در فقر زیست می‌کنند و در سال ۱۳۹۹ بالاترین میزان شیوع سوء تغذیه در بین کودکان زیر ۶ سال کشور مربوط به استان کهگیلویه و بویر احمد با ۱۵/۸ درصد بوده است.
پس از این استان، ۱۳/۳ درصد از کودکان سیستان و بلوچستان سوء تغذیه داشته‌اند. در رتبه سوم کودکان استان ایلام با ۷/۹ درصد قرار داشته و در استان‌های خراسان جنوبی، فارس، خراسان شمالی و گلستان نیز بین ۴ تا ۵/۵ درصد از کودکان زیر ۶ سال دچار سوء تغذیه بوده‌اند.
سوء تغذیه بخشی از محرومیت‌های نسل نوپا در ایران است و طبق آمارهای رسمی حکومت اسلامی، بیش از ۳ میلیون دانش‌آموز قادر به خریداری تبلت برای تحصیل آنلاین نیستند و همچنین بیش از ۲ میلیون دانش‌آموز بودجه تأمین کتاب‌های درسی مدرسه را ندارند.
بر مبنای تازه‌ترین گزارش وزارت آموزش و پرورش، چهره فقر چنان در زندگی کودکان ایرانی مشهود است که دانش‌آموزان را مجبور به ترک تحصیل کرده و نرخ ترک تحصیل دانش‌آموزان متوسطه تقریبا دو برابر شده است.
نتایج مطالعه معاونت رفاه وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در مورد ابعاد فقر حاکی از روند صعودی فقر غذایی است و نشان می‌دهد نزدیک به ۴۱ درصد کشور در حوزه سلامت و غذا فقیر است. به این معنی که ایرانیان برای تأمین ویتامین، پروتئین، مواد مغذی و انرژی خود و فرزندان‌شان روز به روز ناتوان‌تر و مجبور به حذف اجباری گوشت و لبنیات از سبد خانوارها می‌شوند.
این امر در آینده‌ی کودکان و نوجوانان در زمینه‌های متعدد و همچنین ابتلای آنها به بیماریهای مختلف جسمی و روانی بسیار مؤثر است و پیامدها و آثار منفی در آینده جامعه خواهد داشت.
این پژوهش بر مبنای شاخصه‌های «آموزش، انرژی، مسکن، سلامت، تغذیه و تسهیلات رفاهی» تهیه شده و نشان می‌دهد مهم‌ترین بُعد فقر، مربوط به تغذیه در زمینه دریافت کالری (حداقل ۲۱۰۰ کیلوکالری در روز) و پروتئین در خانوار بوده است که گرانی اقلام غذایی می‌تواند یکی از مهم‌ترین دلایل آن باشد.
داده‌های هزینه و درآمد خانوار مرکز آمار نیز نشان می‌دهند مصرف اقلام ضروری در طول سال‌های اخیر روند نزولی داشته؛ از همین رو سیاست‌گذاری در زمینه حمایت غذایی و تأمین سبد کالا برای خانوارها خصوصا در دهک‌های پایین درآمدی در شرایط فعلی بسیار حائز اهمیت بوده و می‌تواند شیب سیر صعودی فقر در آینده را کاهش دهد.
مطالعه معاونت رفاه وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی گزارش می‌دهد استان‌های تهران و البرز بر خلاف سایر ابعاد فقر، در بُعد سلامت و تغذیه، وضعیت خوبی نسبت به بسیاری از مناطق کشور ندارند.
در این پژوهش همچنین به وضعیت نامناسب سلامت مادران و نوزادان نیز اشاره شده: «همه ساله، تعدادی از نوزادان قبل از رسیدن به یکسالگی به دلایلی چون نارس بودن، کم‌وزنی بدو تولد، بیماری‌ها و نقص‌های مادرزادی یا بیماری‌هایی چون تب و تشنج، اسهال، مننژیت یا بیماریهای مسری از دنیا می‌روند. این آمار در مناطق محروم و در میان دهک‌های پایین درآمدی، به دلایلی بیشتر است.»
این امر منجر به افزایش مرگ‌و‌میر کودکان زیر پنج سال نیز شده که «بسیار اتفاق می‌افتد که در مناطق محروم و در میان اقشار فقیر، به علت کمبود امکانات بهداشتی و شیوع بیماریهای واگیر یا بیماریهای ناشی از آلودگی‌های محیطی، کودکان دچار بیماری شده و جان خود را از دست می‌دهند. تغذیه ضعیف و نامناسب نیز می‌تواند در مرگ و میر این کودکان مزید بر علت باشد. این شاخص نیز یکی از معیارهایی است که بر اساس آن کشورها به لحاظ سطح رفاه و توسعه انسانی درجه‌بندی می‌شوند».
علاوه بر موضوع تغذیه و بهداشت، موضوع فقر و نابرابری در بخش آموزش هم یکی از ابعاد مورد توجه این پژوهش بوده است. بر این اساس، استان سیستان و بلوچستان بدترین وضعیت را از نظر فقر در حوزه آموزش دارد و پس از آن استان‌هایی نظیر ایلام، لرستان، چهارمحال و بختیاری و خراسان جنوبی قرار دارند. در این بخش استان‌های تهران، یزد، قم و البرز وضعیت بهتری دارند.
بر این مبنا، «استان سیستان و بلوچستان با اختلاف زیاد، بیشترین میزان از محرومیت را نسبت به سایر مناطق کشور، در تمامی ابعاد اشاره شده، دارد و استان‌های تهران و اصفهان وضعیت به مراتب بهتری در ابعاد مختلف فقر دارند.» همچنین وسعت فقر در مناطق روستایی بیشتر از مناطق شهری است.
استان‌های سیستان و بلوچستان و کرمان که در اغلب فاکتورهای مربوط به ابعاد فقر وضعیت بدتری داشته‌اند، شدت فقر بیشتری نیز نسبت به سایر استان‌ها دارند.
مطالعه و بررسی مجموع این عوامل می‌تواند تصویری از فقر و ابعاد مختلف آن در کشور ترسیم کند. تصویری که نشان می‌دهد برخی استان‌ها به ویژه در جنوب شرق ایران، با فقر چندبعدی شامل فقر آموزش، بهداشت، سلامت، مسکن و انرژی دست به گریبان هستند.
https://www.peykeiran.com/Content.aspx?ID=234680
