اول مهر، روز جدایی از زبان مادری
اول مهر، اول زور، اول سوگ، سقوط نخست، اول فرار، اول بردگى، اول تحقير، اول جدايى از شير شيرين زبان مادر، اول تحميل “دارا، آذر”! كيستند اينها؟ از كجا آمده اند؟ من فقط زامل و زعورى و بدريه را مى شناسم.
بعدها فهميدم “دارا و آذر” نام استعمارگران مايند. “آب بابا بار”. فقط بابا آشناست. بار را بر دوش ما انداختند و آب را بايد با ده ها سيلى و فلك بياموزيم و تازه اين را هم به سرقت بردند به هنگام بزرگسالى. امروز، روز عزاى ماست، روز به سوگ نشستن زبان ماست. روز شليك به عربى و تركى و كردى و بلوچى و تركمنى است.
امروز، روز اعتصاب غذاى عباس لسانى و عليرضا فرشى و رنج بى پايان حمزه سوارى و صدها برده زبانىِ آزاده ضمير محبوس در زندان هاى ايران است. ما هر سال اين مرثيه را تكرار مى كرديم بى هيچ تغييرى. اربابان زبان چيره به ريش ما مى خنديدند و ككشان نمى گزيد. امسال – اما – با اعتصاب غذاى فعالان ترك در اعتراض به اين ظلم زبانى وارد فضاى جديدى شده ايم. شگردهاى پيكار عليه برده داران تغيير كرده است و زبانْ چيرگان بايد حس كنند كه ادامه اين ستم، هزينه دارد برايشان.
يوسف عزيزى بنى طرف
١/٧/١٤٠٠
