حوادثی که در جریان هفته‌های گذشته در برخی از کشورهای عربی اتفاق افتاد، بیانگر فروپاشی پروژه سیاسی ایران در جهان عرب است.
اعتراضات و تظاهرات پرجوش و خروش مردمی، بر ضد فساد اداری و مالی ناشی از مداخله ایران در عراق و لبنان، امضای «توافق ریاض» میان حکومت مشروع یمن و شورای انتقالی جنوب یمن، برای وحدت و یکپارچگی صفوف در برابر شبه نظامیان حوثی و راه افتادن تظاهرات در استان درعا در سوریه، برضد حضور نیروهای ایرانی، این‌ها همه رویدادهایی بودند که همزمان به وقوع پیوستند و آغاز فروپاشی پروژه سیاسی ایران در شرق جهان عرب را، رقم زدند.
در عراق چه گذشت؟
تظاهرات و اعتراضات عراق، به صورت خود جوش و مسالمت آمیز و توسط جوانان هدفمند و بدون هیچ رهبری مشخص راه افتاد. این جوانان که برای رهایی کشورشان از فساد، ستم، نا امنی، فقر و بیکاری و آزادی آن از مداخله و سلطه ایران، قیام کرده بودند، همزمان در دو جبهه مبارزه کردند؛ از نگاه عملی، در خیابان‌ها و کوچه‌های بغداد و سایر شهرها، با شجاعت و فداکاری به اعتراضات و تظاهرات مسالمت آمیز ادامه دادند و از نگاه نظری، توسط کمیته‌های کارشناسی، به تدوین اهداف و خواسته های قانونی خود پرداختند.
خواسته‌ها و اهداف جوانان انقلابی که در اعلامیه‌های آنان بارها تکرار شده و توسط شماری از قانون‌دانان و کارشناسان عراقی پشتیبان آن‌ها، تدوین گردیده، در نقاط زیر خلاصه می‌شود:
سرنگون شدن حکومت، منحل شدن مجلس نمایندگان، انحلال قانون اساسی فعلی و تدوین قانون اساسی جدید، تأسیس ارتشی بر مبنای ارزش‌های میهنی و ملی، الغای احزاب سیاسی و گروه‌ها های مسلح به شمول نهادهای امنیتی، ممنوعیت روحانیون و رجال مذهبی از فعالیت سیاسی، برگزاری انتخابات زودهنگام زیر نظارت سازمان بین الملل با ممنوعیت احزاب سیاسی‌ای که از سال ۲۰۰۳ به این سو در فرایند سیاسی مشارکت داشته اند در این انتخابات و سرانجام، بستن مرز مشترک با ایران تا زمانی که نمایندگان واقعی مردم آن را باز کنند.
اهداف یاد شده که با خواسته‌های احزاب مقاومت و گروه‌های جامعه مدنی عراق، همخوانی دارد، همه در جهت از میان برداشتن نظامی است که در زیر سایه اشغال آمریکا و سلطه ایران، شکل گرفته است. زیرا پس از گذشت ۱۶ سال، اکنون جوانان عراق، درک کرده اند که خلل در کجا است و به یقین دانستند که علت همه بدبختی‌ها و رنج‌های عراق، مداخله خارجی‌ها و ستم و فساد مزدوران و چاکران ایشان است؛ از این جهت یکی از شعارهای همیشگی‌شان این بود که: «ایران! ایران! از سرزمین ما بیرون شو، ما عراق آزاد و مستقل می‌خواهیم».
در لبنان چه می گذرد؟
در اثر گسترش فساد اداری و مالی، بیکاری، فقر و نومیدی ناشی از احزاب و گروه‌های فرقه گرای حاکم وابسته به ایران، مردم لبنان نیز به ستوه آمدند و از ۱۷ اکتبر سال جاری به این سو، به صورت یکپارچه به پا خواستند و با راه اندازی تظاهرات و اعتراضات گسترده به پروژه سیاسی ایران نه گفتند.
قیام مردم لبنان که از اعماق روحیه میهن پرستی و هویت ملی آنان سرچشمه می‌گیرد، در بیگانه ستیزی و ضدیت با سلطه ایران، با قیام مردم عراق وجه مشترک دارد.
تهدیدهای حسن نصرالله به تظاهر کنندگان و حمله عوامل حزب الله با چوب و چماق به چادرهای معترضان و تحصن کنندگان، نسخه دیگری از گروه حشد شعبی عراق است؛ هر دوی آن‌ها پیرو و وابسته ولایت فقیه در تهران اند که منافع رژیم ایران را بر منافع ملی کشور خودشان مقدم می‌دانند.
ایران اکنون باید درک کرده باشد که دیگر پروژه فرقه گرایانه و توسعه طلبانه آن در لبنان و عراق در حالت فروپاشی بوده و ملت‌های عرب دیگر اجازه نخواهند داد مزدوران و سینه چاکان ولایت فقیه زیر چتر اسلام سیاسی، بر سرزمین‌های آن‌ها فرمان روایی کنند.
توافق نامه ریاض
عربستان سعودی که همواره در برابر اهداف توسعه طلبانه ایران ایستادگی کرده و ائتلاف عربی را برای دفاع از حکومت مشروع یمن در مقابل کودتاچیان حوثی رهبری می‌کند، این بار با ایجاد «توافق نامه ریاض» گام مهم و تاریخی دیگری برداشت.
توافق نامه ریاض که با رهبری و پا درمیانی عربستان سعودی، میان حکومت مشروع یمن و شورای انتقالی جنوبی، به امضا رسید، یک تحول تاریخی بود که نیروهای رزمنده یمن را در مقابل دشمنان خارجی یمن به ویژه ایران متحد و یکپارچه کرد.
توافق ریاض که اسقرار و ثبات سیاسی و اقتصادی یمن را در پی خواهد داشت، از طرف مردم یمن و ملت‌های عرب و جامعه جهانی مورد استقبال قرار گرفت، اما حوثی‌های وابسته به پروژه ایران، واکنش منفی نشان داده، منطقه المخا در استان تعز را بمباردمان کردند، حتی بیمارستان المخا را نیز بمبارد کرده و انبار دارو و ابزار پزشکی را به آتش کشیدند. درست کاری که گروه حشد شعبی در عراق و حزب الله و گروه امل در لبنان در برابر معترضان انجام دادند.
فشرده سخن این‌که فروپاشی پروژه سیاسی ایران در جهان عرب، آغاز شده و آینده از آن ملت‌های معترض و خشمگین عرب است که با ایثارگری و فداکاری، برای آزادی، استقلال و حاکمیت ملی خود به پا خواسته و بر ضد سلطه ایران و مزدوران فاسدش، مبارزه کنند.
آری! خون‌هایی که در عراق، یمن لبنان و سوریه به زمین ریخته شد، همه برای یک هدف واحد بود و این قربانی ها هیچگاه به هدر نخواهد رفت، بلکه پروژه سیاسی ایران در منطقه را به نابودی خواهد کشاند.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مقاله لزوماً سیاست یا موضع ایندیپندنت فارسی را منعکس نمی کند.
