صید ترال های چینی و «تغییرات اقلیمی»/ معیشت صیادان در خطر است
صید ترال یا «کف‌روب»، تور ماهیگیری بزرگی به شکل قیف است که از دو طرف به تخته‌هایی متصل و معمولاً به دنبال شناور در بستر دریا کشیده می‌شود. این شیوه از صیادی، به دلیل خطرهای فراوان برای چرخه زیستی دریا و نابودی کامل برخی آبزیان، مورد اعتراض بسیاری از فعالان محیط زیستی و ساکنان مناطق بندری قرار گرفته است.
مدیرعامل تعاونی صیادان دیر «آلودگی برخی کارخانه‌های شیمیایی» در جنوب کشور را نیز از جمله عوامل بر هم زننده «اکوسیستم دریا» دانسته و گفته است: «فاضلاب‌های صنعتی شرکت‌های پتروشیمی میزان جیوه آب را افزایش داده است، آب دریا در بسیاری از مناطق جنوب کشور سنگین شده و مسلم است که چنین آبی قابلیت پرورش ماهی را ندارد.»
روزنامه «همشهری» چاپ تهران مهرماه ۹۰ در گزارشی با عنوان «آلودگی دریا در کمین ماهی و ماهیگیر» با استناد به نظرات برخی کارشناسان این حوزه، مواردی همچون «آلودگی‌های صنعتی و نفتی در شمال و غرب دریای خزر» و «آلودگی ناشی از فاضلاب و پسماندهای کشاورزی در جنوب» را از عوامل مهم در به خطر انداختن محیط‌زیست دریا و کاهش صید ماهی اعلام کرده بود.
«صید ترال» و «تغییرات اقلیمی» در خلیج‌فارس؛ معیشت صیادان در خطر است
مدیرعامل تعاونی صیادان بندر دیر در استان بوشهر می‌گوید «صید ترال» و «تغییرات اقلیمی» از دلایل اصلی کاهش «میزان ماهی موجود در دریا» و بروز «مشکلات معیشتی» این قشر است.
مجید ابراهیمی در گفت‌وگو با خبرگزاری ایلنا با اشاره به کاهش میزان صید در خلیج فارس و استفاده لنج‌ها از روش «صید ترال» که «گله‌ای صید می‌کند»، گفت این شیوه از صیادی «میزان ماهی موجود در دریا را کاهش می‌دهد».
مدیرعامل تعاونی صیادان دیر تاکید کرده است: «علاوه بر صید ترال، تغییرات جوی و کاهش باد از جنوب، در کاهش میزان ماهیان دریا تاثیر گذاشته است.»
صید ترال یا «کف‌روب»، تور ماهیگیری بزرگی به شکل قیف است که از دو طرف به تخته‌هایی متصل و معمولاً به دنبال شناور در بستر دریا کشیده می‌شود. این شیوه از صیادی، به دلیل خطرهای فراوان برای چرخه زیستی دریا و نابودی کامل برخی آبزیان، مورد اعتراض بسیاری از فعالان محیط زیستی و ساکنان مناطق بندری قرار گرفته است.
هر چند ابراهیم رئیسی ۱۷ بهمن ۱۳۹۸ به عنوان رئیس قوه قضائیه جمهوری اسلامی گفته بود که «این نوع صید ممنوع است و دستگاه‌های مربوطه باید با آن برخورد کنند» اما گزارش‌های تصویری منتشر شده از سوی برخی شهروندان مناطق جنوبی ایران در شبکه‌های اجتماعی و گزارش برخی از رسانه‌ها حاکی از عدم توقف این شیوه صیادی مخرب است.
مجید ابراهیمی درباره تاثیر «تغیرات اقلیمی آب و هوا» بر کاهش صید ماهیان نیز گفته است: «سال‌های گذشته در فصل‌های پاییز و زمستان، باد از جنوب شرقی می‌وزید و این باد روند جابه‌جایی ماهیان را تشدید می‌کرد و باعث می‌شد میزان صید صیادان افزایش پیدا کند.»
مدیرعامل تعاونی صیادان دیر «آلودگی برخی کارخانه‌های شیمیایی» در جنوب کشور را نیز از جمله عوامل بر هم زننده «اکوسیستم دریا» دانسته و گفته است: «فاضلاب‌های صنعتی شرکت‌های پتروشیمی میزان جیوه آب را افزایش داده است، آب دریا در بسیاری از مناطق جنوب کشور سنگین شده و مسلم است که چنین آبی قابلیت پرورش ماهی را ندارد.»
روزنامه «همشهری» چاپ تهران مهرماه ۹۰ در گزارشی با عنوان «آلودگی دریا در کمین ماهی و ماهیگیر» با استناد به نظرات برخی کارشناسان این حوزه، مواردی همچون «آلودگی‌های صنعتی و نفتی در شمال و غرب دریای خزر» و «آلودگی ناشی از فاضلاب و پسماندهای کشاورزی در جنوب» را از عوامل مهم در به خطر انداختن محیط‌زیست دریا و کاهش صید ماهی اعلام کرده بود.
مدیر عامل تعاونی صیادان بندر دیر در ارتباط با افزایش قیمت تجهیزات صیادی نیز گفته است که در دو سال اخیر، قیمت قایق صیادی از ۱۰ میلیون تومان به ۸۰ میلیون تومان و تور ماهی از ۲۰۰ هزار تومان به ۷ میلیون تومان رسیده است و افزوده است: «همین افزایش نرخ‌ها، تمایل برای صید را کاهش داده است.»
مجید ابراهیمی «افزایش قایق‌های بدون مجوز» را نیز «باعث نارضایتی صیادان» اعلام کرده است و گفته است: «درحال حاضر ۲۹۰ قایق با مجوز کار می‌کنند و ۷۰۰ قایق بدون مجوز فعالیت خود را دنبال می‌کنند.»
https://www.peykeiran.com/Content.aspx?ID=244286
