سازمان «عفو بین‌الملل» روز چهارشنبه، ۲۹ ژوئن (۸ تیر ۱۴۰۱)، اعلام کرد که حکومت ایران با دریغ کردن مراقبت‌های پزشکی از نرگس محمدی، کنشگر شناخته‌شده حقوق بشر، مشغول «شکنجه» او است.
نرگس محمدی در زندان زنان قرچک در جنوب شرقی تهران محبوس است که شرایط آن از مدت‌ها پیش موضوع هشدارهای مدافعان حقوق بشر بوده است.
همسر نرگس محمدی، تقی رحمانی، که در پاریس سکونت دارد، در روزهای گذشته در رسانه‌های اجتماعی مسئولان زندان قرچک را متهم کرده بود که داروهایی که محمدی برای درمان مشکلات ریه خود نیاز دارد، به او نمی‌دهند. او روز یکشنبه در توییتر نوشته بود که گرچه برخی داروها (که خود خانواده تهیه کرده است) تحویل داده شده‌اند، «داروی اصلی که آمپولی برای ریه است» هنوز به نرگس محمدی نرسیده است. بنابر متن منتشر شده از سوی رحمانی: «این آمپول باید سریعا تزریق شود. حفاظت اطلاعات زندان این آمپول را نمی‌دهد. آیا نهاد امنیتی تدارک مرگ یک زندانی دیگر را می‌بیند؟»
به‌این ترتیب سازمان «عفو بین‌الملل» روز چهارشنبه در بیانیه‌ای نوشت:«مقام‌های ایران به شکنجه نرگس محمدی، مدافع حقوق بشر، در زندان مشغولند و این کار از جمله با دریغ کردن عامدانه مراقبت پزشکی و تحویل ندادن داروها برای انتقام‌جویی از فعالیت‌های حقوق بشری ایشان انجام می‌شود.»
این سازمان مدافع حقوق بشر مستقر در لندن با اشاره به مشکلات ریه و قلب نرگس محمدی، یادآوری کرد که او چند روز پیش پس از دچار شدن به تنگی نفس و تپش قلب، بستری شده بود. این سازمان می‌گوید در پی بازگشت محمدی به زندان، داروهای لازم را به او نداده‌اند.
نرگس محمدی در حال گذراندن دوره ۱۰ سال و هشت ماهه زندان به اتهام تبلیغ علیه حکومت است. شش ماه پیش حکم هشت سال زندان و ۷۰ ضربه شلاق بر بنیان اتهامات مربوط به امنیت ملی برای او صادر شد. محمدی همچنین یک مورد هم حکم دو سال و نیم حبس از سال گذشته دارد.
سازمان «عفو بین‌الملل» همچنین از گزارش‌های هفته‌های اخیر در مورد سرریز شدن فاضلاب در قرچک که سلامت و جان زندانیان را به خطر می‌اندازد، ابراز نگرانی کرد.
از عمده فعالیت‌های نرگس محمدی در دوران اخیر، درخواست اجرای عدالت برای کشته‌شدگان «اعتراضات آبان» بوده است.
