گزارش پیش رو شامل بخش های مختلفی از جمله حقوق کودکان، کارگران، زندانیان، احضار و بازداشت و کشته شدن سوختبران مرزی و شلیک مستقیم گلوله از سوی نیروهای مسلح به سوی شهروندان است. تیراندازی ماموران و نیروهای مسلح به سوی شهروندان یکی از نگرانی های مردم و فعالان منطقه است و انتقادات و گلایه های مکرری در این زمینه از سوی نمایندگان بلوچ در مجلس شورای اسلامی و علما و معتمدان شده اما تاکنون نشانه های چندانی در بازبینی در این رفتارها صورت نگرفته است

در خصوص نقض حقوق کودکان باید اشاره کرد که کودکان بلوچ هم از تبعیض مستثنی نیستند و به همراه سایر کودکان اقلیت های اتنیکی علاوه بر کشته شدن توسط گلوله نیروهای مسلح همچنان از حق آموزش به زبان مادری و حق تحصیل به خاطر نداشتن هویت محروم هستند. زیرا از منظر ماده ۳۰ کنوانسیون حقوق کودک «در کشورهایی که اقلیتهای قومی و مذهبی و یا اشخاص بومی زندگی می کنند، کودکی که متعلق به این اقلیت ها است باید به همراه سایر اعضای گروهش از حق برخورداری از فرهنگ و تعلیم و انجام اعمال مذهبی خود و یا زبان خویش برخوردار باشد

درباره زندان های استان باید گفت که به خاطر شرایط آب و هوایی دور بودن از مرکز کشور و دشواری رفت و آمد، معمولا سیستم قضایی کشور از زندان های سیستان و بلوچستان به عنوان تبعیدگاه استفاده می کند و علاوه بر اینها زندانیان از مشکلات مضاعفی چون نبود امکانات حداقلی رنج می برند که در این گزارش به شرح مشکلات زندانیان نیز پرداخته شده است

با وجود تلاش شبانه روزی اعضای کمپین فعالین بلوچ در جمع آوری گزارشات و مستند سازی، به دلیل محدودیت هایی که از سوی حکومت ایران برای فعالین حقوق بشر اعمال می شود و ارگان های حقوق بشری از فعالیت در ایران محروم هستند، با در نظر گرفتن امنیتی بودن این استان، ممکن است شمار زیادی از گزارشات به دست این مجموعه نرسیده باشد

در این گزارش یک بخش ویژه در مورد خیزش سراسری اعتراضات مردمی در بلوچستان ایران اختصاص داده شده است که شامل تعداد افراد کشته و زخمی شده در طی ۱۰۰ روز اخیر اعتراضات و همزمان با پایان سال ۲۰۲۲ بوده است