استاندار پس از فشارهای افکار عمومی و نارضایتی خانواده های صیادان بلوچ از دولت، بالاخره با انتشار مطلبی فیس بوکی پس از 600 روز به این موضوع واکنش نشان داد.

به گزارش عصرهامون، 19ماه پیش وقتی ملوانان بلوچ به آب می زدند هیچگاه گمان نمی کردند چه سرنوشت شومی انتظار آنها را می کشد، صیادان بلوچ در حالی برای تهیه روزی حلال راهی سفر دریایی شدند که 6 فرودین ماه 94 در راه بازگشت در تور دزدان دریایی سومالی که کمین کرده بودند، گرفتار می شوند.
در حالی بیش از 19 ماه از اسارت ملوانان ایرانی در چنگ دزدان دریایی می گذرد که نگاه خانواده های این صیادان بلوچ به دریا خشک شده است و آنها روزهایشان را به امید دیدار مجدد عزیزان خود سپری می کنند، در این بین اما بی توجهی دولتمردان و پیگیری مسئولین برای آزادی این افراد درد این خانواده ها را دو چندان کرده است.
اوسط هاشمی استاندار سیستان و بلوچستان که به واسطه فعالیت گسترده خود در شبکه اجتماعی فیس بوک شناخته شده است در واکنشی دیر هنگام به اسارت صیادان بلوچ در پستی فیس بوکی نوشت: آنچه وظيفه ماست پيگيري با استفاده از همه ظرفيت ها و نهادهاي مدافع حقوق بشر و كشورهاي دوست در ارتباط خوب با سومالي است و جبران خسارتها و حمايت از خانواده اين أسيران است كه در مسير معيشت حلال انهم با سختي ، دوري از خانواده به فعاليت مي پردازند .
هاشمی در ادامه آورده است: تلاش استانداري به نحوي بوده كه كميته هاي زير مجموعه دولت و دييرخانه شوري امنيت كشور را هم نسبت به اين مهم فعال نموده هر چند انچه مهم و موثر در حال أعضاي خانواده اين عزيزان مي باشد تلاش براي ازادي است كه بي شك نقش نهادهاي مردمي و فعال ، در ارتباط با نهادهايي كه بخصوص در كشور نمايندگي دارند را هم نبايد ناديده انگاشت بخصوص نفوذ كلام ، اعتبار وزير محترم خارجه جمهوري اسلامي ايران جناب اقاي دكتر ظريف كه در ارتباط با همتايان  خود مي تواند به اين خواست هم ويژه عنايتي را مبذول فرمايند.
شاید اگر اسارت صیادان بلوچ تیتر رسانه نمی شد هیچ گاه دولتمردان به این موضوع واکنش نشان نمی دادند! اما همین واکنش دیرهنگام استاندار سیستان و بلوچستان هم می تواند التیامی بر درد خانواده های صیادان بلوچ باشد.
البته مردم سیستان و بلوچستان از شمال تا جنوب با سلسله بی توجهی های دولتمردان و در راس آن استاندار سیستان و بلوچستان چندان غریبه نیستند، هنوز مردم سیستان و بلوچستان بی تفاوتی دولت تدبیر به وضعیت توفان های شن و مدفون شدن روستاها را یا نبرده بودند که بی توجهی دولتی ها نسبت به وضعیت صیادان بلوچ غم آنها را تازه کرد.
این مواضع دولتمردان در خصوص مردمی که بالاترین رای را در سال 92 روانه صندوق روحانی کردند نشان می دهد کلیداران استان با این مردم و مشکلات آنها تا چه اندازه غریبه هستند.