این مرکز همچنین اعلام کرده است كرمان و خراسان جنوبی پس از سیستان و بلوچستان محرومترین استانهای کشور هستند.
آن طور که مرکز پژوهش مجلس شورای اسلامی اعلام کرده است۳۰ درصد از خانوارهای سيستان و بلوچستان در محروميت به سر میبرند و اختلاف سطح محروميت سيستان و بلوچستان با استان تهران ۲۸ درصد است.
فاصله محرومیت در این استان با استان کرمان به عنوان دارنده رده رتبه دوم از نظر محرومیت نیز ۲۲ درصد است.
بنابر این گزارش، محرومیت به معنای دسترسی حداقلی به امكانات اوليه زندگي مانند بهداشت و درمان، آموزش و پرورش، راه، انرژی، آب آشاميدنی و فاضلاب است.
بررسی صدای آمریکا نشان میدهد با سنگ اندازی طالبان افغانستان و پرداخت نشدن حق آبه هیرمند، مردم سیستان و بلوچستان در تامین آب شرب با مشکلات بیشتری مواجه شدهاند. همچنین واگذاری طرح آبرسانی در این استان به سپاه و ورود نهادهای حکومتی به تامین نیازهای اساسی، نگرانیها از تبدیل شدن تامین این نیازها به اهرم فشار علیه مردم استان تشدید شده است.
بنابر این گزارشُ سیستان و بلوچستان که بیش از یک سال است که با جمعههای اعتراضی در خبرها دیده میشود، با مشکلات بیپولی و بیکاری تا تامین نان و قطعی مستمر آب و برق و همچنین کاهش قدرت خرید مردم مواجه است.
خبرگزاری ایلنا در تاریخ هشتم تیرماه سال ۱۴۰۲ در گزارشی به فقر در این استان پرداخته و نوشته بود که مشکلاتی مانند خشکسالی، بی آبی، محرومیت در عین «برخورداری از زیرساختهای مناسب»، صفهای طولانی گاز، آب، بنزین و نان در این استان به چشم میخورد.
گازرسانی به عنوان یکی از دستاوردهایی که جمهوری اسلامی مدعی آن است نیز در این استان معضل بزرگی است، به طوری که معینالدین سعیدی، نماینده مجلس در این حوزه انتخابیه گفته است: «یک متر لولهرسانی گاز، نه در شهرها و نه روستاها وجود ندارد.»
محرومیت مردم این استان بسیار متفاوت تر از سایر استانها است چراکه در سیستان و بلوچستان علاوه بر زیرساختها، تامین نیازهای اولیه انسان از جمله غذا نیز یکی از معضلات اصلی است.