جشنواره ها و میزگردهای استعماری اشغالگران جهت تداوم بردگی ملت تحت اشغال
جشنواره ها و میزگردهای استعماری اشغالگران جهت تداوم بردگی ملت تحت اشغال
✍ اس.ک بلوچ
✍ ترجمه و تصرف و تلخیص: نوروز بلوچ
استعمار نه تنها ملت تحت اشغال را از طریق خشونت تضعیف می کند بلکه یک سیستم کاملاً مدیریت شده ای است که دارای ادبیات، تاریخ، فلسفه، حکومت، نیروی نظامی، قوه قضائیه، واقعیت های نادرست زمینی، زبان، فرهنگ و مدیریت خاص خود است. همه اینها تا زمانی که روایتی محلی از زبان بومیان توسعه نیابد قوی نیستند زیرا نظام استعماری اصلاً نظام قابل قبولی نیست و برای استعمار ملت تحت اشغال، خود را ساختاری صلح طلب، انسان دوست، متمدن و مذهبی می نمایاند که انسان عادی در درون آن گرفتار می شود و سعی در شناخت خود واقعی نمی کند و با پذیرش این نظام به خواب فرو می رود.
فرقی نمی کند یک کاسه لیس حکومتی باشد یا یک فرد معمولی خانه نشین، تنها تفاوت بین این دو این است که یکی به چاپلوسی اشغالگران مشغول است و دیگری بی سر و صدا به سیستم اکسیژن می دهد. وقتی غوغایی بر پا می شود، دو طبقه را می بینید: اشغالگران ظالم و ملت تحت اشغال.
اشغالگران، جنگ را نه تنها با تفنگ و سلاح های مدرن نظامی امتداد می دهند، بلکه با کمک نهادهایی که خودشان ساخته اند از جمله قوه قضائیه، ادارات کاملا در اختیار آنها، پلیس، جرگه های قبیله ای و سر طایفه ها، مؤسسات آموزشی و مذهبی، آن را حفظ می کنند. هر فردی با فلج شدن از نظر جسمی و روحی، به راحتی می تواند قبول کند که این سیستم خوب است، فقط ما بد هستیم و یا حداکثر اینکه این سیستم دچار فساد شده است و باید اصلاح شود، دقیقا همان چیزی که در امتداد مرز جعلی عده ای به نام اصلاح طلب و رفورمیست سالها بلوچ را فریب دادند و پارلمان نشینان و محافل مذهبی ما بدون در نظر گرفتن این واقعیت، هنوز هم به دنبال این سیستم این بار با تغییر سیستم از طریق تغییر رژیم های فعلی در چارچوب ایران و پاکستان اشغالگر هستند. اما آنها نمی دانند و یا اینکه خود را به ندانستن زده اند که با تغییر رژیم های فعلی با رژیمهای احتمالی فقط نام حکومت ها تغییر می کند و گروهی می رود و گروهی دیگر با نام های دهان پرکن همانند دموکراسی و برابری و آزادی بیان و ادیان و … می آیند اما در اصل اشغالگری و رفتار آنها هیچ تغییری حاصل نمی شود و آن ها از موضع بالا به پایین همچنان به صورت اقتدار گرا و جبری و تحمیلی معتقد به حفظ تمامیت ارضی کشور ملت های جعلی ایرانی و پاکستانی خواهند بود و برای اجرا و جاری ساختن آن اگر لازم باشد با شدت و حدت بیشتری از رژیمهای اشغالگر فعلی به آدمکشی ادامه خواهند داد. ذات اشغالگران تغییرناپذیر است.
اما کار ملت تحت اشغال به چالش کشیدن اشغالگران است نه اینکه سکوت کنند و یا خود را در راهروهای عدلیه اشغالگران علاف کنند و یا در آتش افراط گرایی مذهبی بسوزند. تحت سلطه ی اشغالگران، فرزندان ملت تحت اشغال در مؤسسات آموزشی فقط مکتوبات طبقه اشغالگر را می خوانند. بچه ها در خانه ها همان قهرمان های خیالی موجود در این کتاب ها را می خوانند که نظام استعماری را توجیه می کنند.
این روزها نظام استعماری در برنامه های ادبی و سیاسی بسیار مطرح می شود و برای تحت تاثیر قرار دادن ملت تحت اشغال اینگونه می گویند که خشونت و قتل و غارت مورد قبول هیچکس نیست و یا اینکه در میزگردهای حضوری و آنلاین در شبکه های اجتماعی از قبیل X و کلاب هاوس به دو گروه موافق و مخالف تجزیه ی بلوچستان تقسیم می شوند تا از سمت و سو گرفتن اذهان ملت بلوچ به سمت ملی گرایی و تعیین سرنوشت و استقلال بلوچستان جلوگیری کنند. در نظامی که پاسخ کوچکترین اعتراضی گلوله ی سرخ اشغالگران است چگونه ممکن است به یکباره آنقدر دموکراتیک شده باشند که چنین جلساتی برگزار کنند و در آن مخالف و موافق البته در چارچوب کشور ملت های جعلی صحبت کنند مگر به دلایل زیر:
• تثبیت اذهان ملت تحت اشغال بلوچ در چارچوب ایرانیت و پاکستانیت
• استعمار نرم ملت تحت اشغال(برای مطالعه در مورد استعمار نرم به https://t.me/BimBaluchistanNews/43484 مراجعه کنید)
• توسل به دموکراسی نمایشی به علت پی بردن به نفرت شدید نسبت به خود در میان ملت تحت اشغال و مشاهده ی مبارزه و مقاومت ملی آن ها برای نیل به آزادی و استقلال بلوچستان
اشغالگران در مقابل دنیا تبلیغات جدیدی آورده اند تا به واقعیت های ملی بلوچ شکل دیگری ببخشند، ترفند و ضد جنبشی جدید به نام «جشنواره ادبی پاکستان» توسط عوامل پاکستان اشغالگر و میزگردهای سیاسی همچون چرا بلوچ مخالف توسعه ی مکران[بلوچستان اشغالی] است و غیبت روشنفکران بلوچ از مناسبات حکمرانی[اشغالگران] و تقسیم استان[سرزمین بلوچستان اشغالی در غرب آن]: چالش ها و فرصت ها توسط عوامل ایران اشغالگر.
اشغالگران جواب پرسش ها و موضاعات مطرح شده ی مذکور در بالا را بهتر از هر کسی می دانند اما برای نمایش چهره ای نرم و دموکراتیک از خود و فریب دوباره ی ملت بلوچ این نمایش ها را به راه می اندازند
نکته عجیب این است که در چنین جشنواره ها و میزگردهایی نویسندگان، شاعران، پژوهشگران، جامعه شناسان و نمایندگان بلوچ به اصطلاح پارلمان نشین در کنار هم می نشینند و با بستن کارت های جشنواره به گردن خود داستان های توام با چاشنی احساسی روایت می کنند اما با دوری از واقعیت های ملی بلوچ، دهان خود را می بندند تا خدایی ناکرده به اشغالگران بر نخورد.
این جشنواره ها و میزگردهایی که محفل روایت های ساختگی و ترویج تبلیغات استعماری هستند را نمی توان برای بلوچ به فال نیک گرفت بلکه چنین محافلی راه نابودی بلوچ هستند. ما همواره باید مواظب باشیم تا در دام نرم اشغالگران گرفتار نشده و از مسیر اصلی منتهی به آزادی و استقلال بلوچستان منحرف نشویم. اشغالگران سرزمین بلوچ در این برهه از زمان به پلیس خوب و بد و چهره های خشن و نرم تقسیم شده اند تا ما بین بد و بدتر مجبور شویم بد را انتخاب کنیم اما باید بدانیم که فرقی بین بد و بدتر وجود ندارد بلکه بد، پایه و اساس بدتر های بعدی خواهد بود.
لینک تلگرامی بلوچستان آجوئی زرمبش
