نگاهی اجمالی به تاریخ بعد از اسلام ایران به روشنی نشان میدهد که شاهان وحاکمان ترک تبار، همواره مشوق و حامی شعرا و ادبا و متفکرین فارسی گو بوده اند. در زمان حکومت سلاطین ترک تبار، در سرتاسر قلمرو پهناور آنها از ستم ملی خبری نبود و نمی توانست هم خبری وجود داشته باشد. در دوران ماقبل سرمایه داری مدرن، نه از ملت ها خبری بود و نه طبیعته نشانه ای از ستم ملی وجود داشت. این مطلب را بدان جهت آوردم که شوونیستها و برخی افراد معمولی نیز، نا آگاه از روند حرکت تاریخ، وقتی صحبت از مساله ملی و ستم ملی