پیام ببو بلوچ از زندان: زندگی در هیچ کجا عاری از رنج نیست

زندگی در هیچ کجا عاری از رنج نیست. ملت بلوچ در حال حاضر در برهه‌ای از تاریخ ایستاده است که می‌توان آن را تاریک‌ترین ساعت شب نامید. اما ملت امید خود را از دست نداده است و باور به یک صبح پررونق همچنان پابرجاست.

دو ماه از زمانی که صرفاً به خاطر گفتن «حق» و دفاع از حقیقت زندانی شدم، می‌گذرد. غاصبان همچنین پدر پیرم را در زنجیر نگه داشته‌اند، فقط به این دلیل که او در کنار من ایستاده و در هر موقعیتی مرا تشویق کرده است. مادرم تنها مانده و شب و روز نگران من است. قلبم به درد می‌آید وقتی فکر می‌کنم مبارزه سیاسی من باعث این همه درد و رنج برایشان شده است.

من صمیمانه از رنجی که والدینم ایجاد کردند عذرخواهی می‌کنم، اما هرگز سر تعظیم فرود نخواهم آورد. این قاطعیت و استقلال نتیجه تربیت پدر و مادرم است. دیوارهای زندان نمی‌توانند اراده‌ی مرا سست کنند. هر روز که می‌گذرد، آتش مقاومت در قلبم شعله‌ورتر می‌شود. مهم نیست این ظلم چقدر طول بکشد، من همچنان صدایم را علیه ظلم و دیکتاتوری بلند خواهم کرد. من زندانی‌ام، اما روحم آزاد است. و آتش مبارزه با این نظام ستمگر، شعله‌ورتر از همیشه شعله‌ورتر می‌شود.

برای مادرم؛ دعاها و شجاعت شما به من قدرت می‌دهد.

برای پدرم؛ شجاعت تو برای من چراغ راه است. و به همه مردم شجاعی که در کنار ما ایستاده‌اند؛ ما یک صدا هستیم. ما در برابر ظلم سر خم نخواهیم کرد. ما محکم ایستاده‌ایم، و ما موفق خواهیم شد.

ببو بلوچ

۲۳ مه ۲۰۲۵

زندان هدا

copied from R Bush Facebook