شیرزاد کمانگر عضو مجلس حزب حیات آزاد کردستان با شرکت در برنامه “تریبون” نوروز تیوی ضمن تشریح نتایج دیدارهای اخیر با شماری از احزاب روژهلات به سئوالات مطرح درباره موانع پیش روی تشکیل یک جبهه سیاسی برای تقابل با نظام ایران پرداخت و گفت تشکیل این جبهه حتی با مشارکت تعدادی از احزاب یک ضرورت اجتنابناپذیر است.
شیرزاد کمانگر با تاریخی خواندن مقطع کنونی، بر عدم امکان سیاستورزی به سیاق گذشته بخاطر تحولات سیاسی و جغرافیایی منطقه تأکید کرد و گفت: “متأسفانه در سالهای گذشته تنشهای زیادی میان احزاب کردستان وجود داشته که بعضا به مراحل حادی رسیده و حتی به انشعاب داخلی در برخی احزاب انجامیده است. این شرایط را باید تغییر داد و پژاك در ادامه دیدارها با احزاب روژهلات سعی در ایجاد اتحاد و تسریع در نوعی هماهنگی و همکاری کرده است. ”
وی برای نمونه به تغییر تصمیم برخی احزاب برای بازگشت نیروهایشان به داخل مرزهای روژهلات پس از سالهای متمادی اشاره کرد و گفت اگر هماهنگی و همکاریهای لازم میان ما وجود داشت چنین لطمه و خسارات جانی بزرگی به این احزاب وارد نمیشد. در گذشته نیز تنها طرفی که از تکروی و برخورد مسلحانه میان احزاب منتفع شد جمهوری اسلامی بود و از هماکنون با اخذ تدابیر برای فردای روز، نباید اجازه دهیم این تجارب تلخ تکرار شوند.
شیرزاد کمانگر همکاری جریانات سیاسی بر پایه نقاط مشترک را اقدامی ضروری برای مواجهه با نظام ایران دانست و گفت در نتیجه دور تازه تلاشها، پژاك با برخی احزاب به توافقاتی دست یافته و با احزاب دیگر دستکم تنشزدایی و مقدمهچینی شده و بازتاب مثبت این تفاهم را میتوان در خوشبینی بوجود آمده میان هواداران احزاب گوناگون دید که پیشتر در معرض سرخوردگی قرار گرفتە بودند.
عضو مجلس پژاك هر یک از احزاب را نماینده بخشی از اجتماع و مسئول پیگیری مطالبات مردمی دانست و گفت رقابت میان احزاب وقتی منجر به حذف و انکار دیگری شود رقابتی ناسالم و مردود است و جلوی همگرایی ملی را میگیرد.
شیرزاد کمانگر در پاسخ به این سئوال که آیا روابط میان دولت اقلیم کردستان و کشورهای درگیر با مسئله کرد مانعی جلوی تشکیل کنگره ملی و سراسری کردها نبوده است گفت: “اینکه دولت اقلیم با کشورهای همسایه مناسبات سیاسی و اقتصادی داشته باشد امری عادی است اما آنچه اکنون وجود دارد را نمیتوان مناسبات دیپلماتیک به نفع خلق کرد نامید بلکه یک وابستگی سیاسی بوده و عدم شهامت و موضعگیری دولت اقلیم کردستان در دفاع از مردمش در بخشهای دیگر نشان میدهد که تا چه اندازه تحت تأثیر ایران و ترکیه است.”
وی در پاسخ به این مسئله که چگونه ممکن است احزاب حاکم بر اقلیم کردستان به احزاب روژهلات که در حوزه حاکمیت آنها اسکان یافتەاند اجازه دهند در برابر ایران مبارزه کنند و با همراهی پژاك جبهه سیاسی تشکیل دهند گفت: “حزب دمکرات کردستان عراق و اتحادیه میهنی کردستان بخاطر منافعی که دارند طبیعتا چنین اجازەای به این احزاب نمیدهند اما اینجاست که میتوان ادعای استقلال عمل احزاب روژهلات را محک زد. اگر آنها از احزابی دیگر دستور میگیرند پس مستقل نیستند و باید به مردم حساب بدهند. در مورد پژاك کسی تصمیمگیرنده نیست کما اینکه خیلیها میگفتند دوران چگوارا و مبارزه مسلحانه به پایان رسیده اما به راه خود ادامه دادیم و آنها هم نتوانستند جلوی ما را بگیرند.”
شیرزاد کمانگر ایجاد جبهه دمکراتیك ایران را از دیگر اهداف پژاك توصیف کرد و در مورد اینکه تا چه اندازه در معرفی مسئله کرد به بقیه خلقهای ایران موفق بودەاند گفت: “کردها هیچ اختلافی با ملل دیگر ندارند هرچند که اعتمادی به احزاب تمرکزگرا وجود ندارد. احزابی که مانند جمهوری اسلامی با اعاده حقوق خلقها و برابری مخالف هستند حرفی برای گفتن ندارند و ایدە آنها فاشیستی است. برخی از آنها در زمان حمله سپاه پاسدران به پژاك در سال 2011 میگفتند ترجیح میدهند در کنار خامنەای بایستند. در نتیجه مبارزه پژاك و تحولات در دیگر بخشهای کردستان از جمله پس از مقاومت کوبانی و ظهور حزب دمکراتیك خلقها به عنوان یک آلترناتیو در ترکیه، این دیدگاه درباره کردها تا حدود زیادی عوض شده و اگر قبلا کسی از مشهد برای جهاد به کردستان میرفت اکنون به روژاوا میرود و برای آزادی میجنگند.”
http://www.kurdane.com/article-2666.html