سیاستهای شوم ایران برای تغییر سریع بافت جمعیتی بلوچستان با گسیل بیش از 2.5 میلیون نفر

بلوچستان سرزمین وسیعی است که در اشغال ایران قرار دارد. از زمان قاجاریه تا حال حاکمان دیکتاتور ایران پیوسته در صدد به اجرای رساندن سیاست اشغالگری بر بلوچستان بوده اند، ولی هیچگاه این سیاست شوم تا این حد در برنامه های سیاسی دولت نبوده است. بنابر گزارش روزنامه عصر ایران، روز دوشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۵  اکبر ترکان دبیر شورای عالی مناطق آزاد از برنامه دولت برای افزایش 3 برابری جمعیت در سواحل جنوبی ایران خبر داد.

در این مقطع زمانی بلوچ میتواند و باید با مقاومت خود چه در شکل مدنی اگر ممکن باشد و چه در اشکال دیگر از طرح تغییر بافت جمعیتی بلوچستان و تقسیم بیشتر بلوچستان جلوگیری کند. حال که دیر نشده است با یک صدا در یک کلام به حکام ایران بگوییم که ملت بلوچ مخالف طرح ” توسعه سواحل مکران” است.

سیاستهای شوم ایران برای تغییر سریع بافت جمعیتی بلوچستان با گسیل بیش از 2.5 میلیون نفر

بلوچستان سرزمین وسیعی است که در اشغال ایران قرار دارد. از زمان قاجاریه تا حال حاکمان دیکتاتور ایران پیوسته در صدد به اجرای رساندن سیاست اشغالگری بر بلوچستان بوده اند، ولی هیچگاه این سیاست شوم تا این حد در برنامه های سیاسی دولت نبوده است. بنابر گزارش روزنامه عصر ایران، روز دوشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۵  اکبر ترکان دبیر شورای عالی مناطق آزاد از برنامه دولت برای افزایش 3 برابری جمعیت در سواحل جنوبی ایران خبر داد.

اکبر ترکان گفت: در قانون برنامه ششم توسعه سواحل مکران (دریای عمان) در دستور کار قرارگرفته است و  ” هدف اولیه این طرح این است که چگونه می توانیم جمعیت سواحل جنوبی ایران را از 1.5 میلیون نفر به 5 میلیون نفر برسانیم که 2.5 میلیون نفر آن در سواحل خلیج فارس و 2.5 میلیون نفر دیگر در سواحل دریای عمان مستقر شوند”.

سواحل بلوچستان بلافاصله ازجنوب بندرعباس که منطقه بلوچ نشین است آغاز میگردد و تا کراچی ادامه دارد. میر عبدالله خان بلوچ و سپس نصیر خان نوری بلوچ از سالهای ۱۷۱۶ تا ۱۷۹۴ میلادی حاکمیت کامل از بندرعباس تا کراچی را داشتند و بر ملت بلوچ حکمفرمایی میکردند. پس از اشغال بخش غربی بلوچستان توسط قاجار در سالهای ۱۸۷۳ سیاست بلوچ زدایی و تغییر بافت جمعیتی بلوچستان در سرلوحه برنامه های حکام ایران قرار گرفت.

ابتدا بلوچستان بخشی از ولایت کرمان و سپس در دوران رضاشاه پهلوی به چهار قسمت بین استانهای بلوچستان و سیستان، استان خراسان، استان کرمان و استان هرمزگان تقسیم شد. سیاست تغییر نام شهرها و روستاهای بلوچستان سر آغاز طرح شوم حکام ایران است. نام مرکز استان بلوچستان را از دزآپ به زاهدان تغییر دادند تا چهره ای ایرانی پیدا کند. این تقسیمات شوم سبب شد و شده تا مردم بلوچ ارتباط شان گسسته شود و احساس ملی و یگانگی مورد تعارض قرار گیرد. صدمات ناشی از این تقسیمات بر ملت بلوچ امروز چنان زیاد است که مردم بلوچ دزآپ یا پهره از برادران بلوچ خود در گیابان و بشکرد و یا از برادران بلوچ در منوجان و کهنوچ و نیز از برادران بلوچ در نهبندان و بیشه بیخبر باشند.  اثرات مخرب این برنامه های بلوچ زدایی آنچنان مشهود است که شناخت و اطلاعات یک بلوچ چابهاری از تهران و اصفهان در حد مناسبی است ولی متاسفانه از مردم بلوچ در بخشهای استان هرمزگان و جنوب کرمان و همچنین مردم بلوچ در استان خراسان جنوبی در حد صفر است.

با روی کار آمدن جمهوری اسلامی در ایران سیاست بلوچ زدایی روند شتابانی بخود داشته است. در سالهای اخیر شماری از بلوچهای بی تدبیر که در مجلس رژیم و یا در بخشهای حکومتی رژیم حضور دارند مورد سوء استفاده قرار گرفته و در دامان سیاستهای ضد بلوچی رژیم افتاده اند. رژیم با استفاده از آنها، برای چندین بار سیاست تقسیم بیشتر بلوچستان، طرح برای بررسی و شاید سنجش میزان مقاومت مردم بلوچ ارایه داده است. مضاف بر آن حذف نام بلوچستان بر هر خطه از سرزمین اجدادی ملت بلوچ را تدارک دیده است. رشد و آگاهی مردم بلوچ سبب شده تا با این طرحهای ضدبلوچی در بلوچستان مقاومت نشان داده شود. ترفندهای ایران برای تقسیم بلوچستان و یا حذف نام بلوچستان علیرغم استقرار قرارگاه های متعدد سرکوب سپاه پاسداران و بسیج و نیز نظامی کردن کامل بلوچستان، خوشبختانه هیچ جایگاهی در بین مردم پیدا نکرده است.

حال که این سیاستهای ضدبلوچی حکام ایران با شکست مواجه شده است، طرح ” توسعه سواحل مکران (دریای عمان)” را در دستور کار قرارداده است. گسیل 2.5 میلیون نفر و به قول اکبر ترکان دبیر شورای عالی مناطق آزاد جذب 2.5 میلیون نفر در سواحل بلوچستان به کلی بافت جمعیتی سواحل بلوچستان و حتی تمامی بلوچستان را بشکل هولناکی تغییر خواهد داد. از آنجا که جمعیت بلوچ در بلوچستان(در هر چهار قسمت از بلوچستان) حدود 3.5 میلیون نفر است، بدون تردید گسیل 2.5 میلیون نفر سبب آن خواهد شد تا مردم بلوچ در خانه شان در اقلیت قرار گیرند و ناخواسته بمرور زمان تحت آماج سیاستهای هویت زدایی ایران شوند.

ملت بلوچ باید بداند که اینگونه طرحها از سوی ایران گرچه سیمایی بظاهر نیک و در راستای عمران و آبادانی بلوچستان و سواحل بلوچستان هستند، ولی بغایت بر علیه منافع ملت بلوچ و نسلهای آینده بلوچ میباشند. اگر حکام ایران موفق به اجرای این سیاست ها شوند، دیر نخواهد بود که نماینده تک تک شهرهای بلوچستان غیربلوچ خواهند بود.از آن پس بلوچ واژه ای بیش نخواهد بود و شماری از مردم تلاش در تطبیق دادن خود با شرایط را آغاز خواهند کرد. آنگاه مقاومت در برابر سیاستهای ضد بلوچی حکام ایران بسیار سخت و دشوار خواهد بود. در این مقطع زمانی بلوچ میتواند و باید با مقاومت خود چه در شکل مدنی اگر ممکن باشد و چه در اشکال دیگر از طرح تغییر بافت جمعیتی بلوچستان و تقسیم بیشتر بلوچستان جلوگیری کند. حال که دیر نشده است با یک صدا در یک کلام به حکام ایران بگوییم که ملت بلوچ مخالف طرح ” توسعه سواحل مکران” است.

بلوچستانءِ راجی زرمبش ( جنبش ملی بلوچستان)

۹ اسفند ۱۳۹۵ –  27 February 2017