نگارنده: عایدالشمری (وبسایت الریاض)

برگردان از عربی به فارسی: هلمت معروفی (مختص روژی کورد)

بخش فارسی کانال  BBC، به مسائل ملی در ایران اهتمام می داد و از آن به عنوان سکوی خبری ای آزاد برای کسانی که با زبان فارسی صحبت می کردند، تعبیر می شد اما پس از جنبش سبز در سال ۲۰۰۹، جوانان ایرانی آنرا “آیت الله بی بی سی” نامیدند، چرا که بی بی سی در خدمت رژیم آخوندی تهران قرار گرفت و تقلب در انتخابات به نفع احمدی نژاد را در آن زمان نادیده گرفت، بی بی سی فارسی آنچه را که از کشتار و مجروح نمودن جوانان ایرانی از سوی رژیم رخ می داد را منتشر نکرد و حتی در زمینه انتشار اخبار کذب در این زمینه، گوی سبقت را از تلویزیون رسمی جمهوی اسلامی نیز ربود و این در حالیست که این شبکه متعلق به بریتانیا بوده و در داخل و خارج از اعتبار فراوانی برخوردار است.

کانال بی بی سی فارسی، از کارمندانی انباشته شده است که فارس متعصب بوده و ادعا می کنند که مخالف با رژیم آخوندی در ایران هستند اما در حقیقت همکار رژیم ایران هستند و امنیت ملی ایران را حفظ می کنند و در ذات خود، دشمن سعودی می باشند و نمی توان بیش از این ادعا کرد. اینها حتی حاضر نیستند آنچه را که بر سر ملل غیرفارس در جغرافیایی که نام آنرا ایران گذاشته اند، گزارش نموده و منتشر نمایند بلکه انگار هیچگونه جنگی هم با رژیم ایران رخ نداده است و من می توانم با صراحت بگویم که حتی اگر جنگی با ایران رخ دهد آنها حاضر هستند به نیروهای سپاه پاسداران جمهوری اسلامی هم ملحق شوند، که می توان این نیت قلبی آنها را در خلال مصاحبه های روزنامه نگاران و تلویزیونشان در رابطه با توسعه ایران و وسعت جغرافیایی آن دید.

گفتمان این شبکه در زمانی که به امورات و جریانات کشورهای عربی می پردازد، از لحاظ جوهری هیچ تفاوتی با بیان رسمی تهران دارد (در زمینه نقض حقوق بشر و انتشار اخبار مربوط به کوردستان و دیگر ملیتهای تحت ستم در ایران نیز دقیقا همین رویکرد را دارند- مترجم) و تلاش زیادی جهت دور کردن مسائل کشورهای عربی از واقعیت و مصدیق واقعی آن می نمایند و چشمشان را بر دخالتهای ایران در امورات کشورهای منطقه فرو می بندند. تمامی این امر به این علت است که شمار زیادی از روزنامه نگاران ایرانی شناخته شده که ایران را با مقاصد و اهداف مختلفی ترک می کنند، وابسته به رژیم هستند که برخی از آنها کارمندان نامی شبکه های دولتی شناخته شده ایرانی در زمان ریاست جمهوری محمد خاتمی بوده اند ، از جمله عطاءالله مهاجرانی وزیر فرهنگ و ارشاد خاتمی، علی اصغر رمضان پور، رئیس بخش فرهنگ در وزارت فرهنگ و ارشاد و حسین باستانی، دبیر انجمن صنفی روزنامه نگاران و مدیر ارتباطات عمومی در دفتر خاتمی اشاره کرد.

به این صورت جنبش اصلاح طلبی از شبکه بی بی سی فارسی به رسانه های خبری دیگری از قبیل دویچه وله آلمانی و رادیو صدای امریکا و رادیو فردا و رادیو زمانه هلند گسترش پیدا کرد و خطوط عریضی برای خطاب قرار دادن نخبه ایرانی در خارج  از ایران ترسیم شد و به این صورت صدها تن از روزنامه نگاران از سال ۲۰۰۹ برای گسترش دادن به منبرهای خبری جمهوری اسلامی به خارج از ایران روانه شدند.

بدین صورت تهران از این طریق و از طریق کسانی که مدعی ضدیت با ایران هستند، از ورود افراد دیگر مخالف جمهوری اسلامی به شبکه های خبری ممانعت به عمل آورد و ین امر سبب گردید تا قضایا را به جانبی هدایت کند که باب میل خودش باشد و همتراز با مصالح قوم فارس در ایران باشد نه اقوام دیگر، همانند قضیه احواز و ترکهای آذری و بلوچ و کوردها و ترکمانهای سنی.

زنجیره حضور افراد وابسته به ایران تنها به شبکه های فارسی زبان ختم نمی شود بلکه در شبکه های خبری عربی نیز دیده می شود که لابیهایی را در راستای منافع تهران بوجود آورده اند که در مقالات بعدی به این امر پرداخته خواهد شد.

منبع: الریاض