” ملى گرايى زبان فارسى ” اين روزها تحت تاثير مسائل سياسى منطقه و جهان، با حاكميت ايران اوج اختلاط را طى مى كند. اينكه آيا ” ملى گرايى ايرانى ” وجود دارد يا نه، جاى مناقشه است. ايران، كشور مليت هاى محروسه است. همه ى مخلّفات ملى گرايى ايرانى كه اينهمه بر بوق و كرنا مى كوبندش از طريق داده ها و آموزه هاى زبان فارسى كه متعلق به قوم فارس است شكل گرفته است. بنابراين به طور زيركانه دارند ” ملى گرايى فارسى ” را در قالب ” ملى گرايى ايرانى ” به خورد ” انسانِ محروسه ى ايرانى ” و جهان ارائه مى دهند.

در ايران ” ملى گرايى چندگانه ” با خواسته ها و جغرافياهاى متفاوت در حال مجادله با ” ايرانيَت تعريف ناشده ” هستند.
ايران نام كشورى است كه بعدها بر ممالك محروسه گذاشته شده است.

ملى گرايى چندگانه در ايران نشان دهنده ى اين است كه ايران، جغرافياى اشغالگرى است.

ناسيوناليسم ايرانى وجود ندارد. از آنجا كه ناسيوناليسم به تفاخر ملى و باستان ستايى و رسوم و آداب گذشتگان ربط دارد واژه ى ايران كه واژه اى جديد و واژه اى براى محروسه بودگى و اشغال است از اين مقوله حذف مى گردد.

در اين جغرافيا ما با ملى گرايى اعراب، ملى گرايى ترك ها، ملى گرايى فارس ها، ملى گرايى بلوچ ها و ديگران سر و كار داريم. وطن يك فارس با وطن يك ترك زمين تا آسمان فرق دارد.

ملى گرايى كنونى فارسها جلوه ها و شخصيت ها و مبانى خاص خود را دارد. در ملى گرايى ترك ها آداب و مبانى و شخصيت ها كاملاً متضاد با داشته هاى فارس ها مى باشد. مثلاً كوروش آنها و مادر ما تومروس را در نظر بگيريد. اين دو نوع ملى گرايى از لحاظ جغرافيا و زبان و آداب و رسوم كاملاً متضادند.

يكى از مبانى ملى گرايى، بيگانه ستيزى مى باشد. به همان اندازه كه يك فارس با عرب و ترك و زبان هاى ديگر مى ستيزد، يك ترك هم ديگر هويت هاى اشغالگر را رد مى كند.

مشكل ملى گرايان فارسى و انديشمندان ايرانى اين است كه ملى گرايى فارسى را همان ملى گرايى ايرانى فرض مى كنند. ايرانيّت اين قوم همان فارس گرايى است. بنابراين ما در ايران فارس گرايى و ترك گرايى و عرب گرايى و بلوچ گرايى داريم ، و هر كدام از اين گرايش ها جغرافيا و زبان و تاريخ خاص خود را دارند.

ايرانيّت را نمى توان به جاى اينها جا زد و يا يكى از اينها را معادل ايرانيّت تعريف كرد.

وطن دوستى حال حاضر ايرانى ها كه مدام از آن دم مى زنند همان وطن دوستى فارس ها است. حاكميت و سيستم سياسى سعى دارد وطن دوستى فارس ها را به مثابه وطن دوستى ملت ها و زبان هاى اشغال شده ، به جهان نشان دهد.

وطن ما آزربايجان، زبان و هويت ما تركى ، و قهرمانان و انديشه ورزان ما كسانى هستند كه خارج از لفظ بازى هاى ايرانيّت به مقابله با اشغالگرى و استحاله مى پردازند.

ملى گرايى ايرانى؟ خنده ام مى گيرد.