پیامی به همه ی پان ایرانیستها: نه شاه نه شیخ،دیکتاتور،دیکتاتور است،چه کراواتی چه عمامه بسر
بقلم : جمال پورکریمحزب پان ایرانیست در خصوص رفراندم استقلال کوردستان تحت اشغال عراق ،در بیانیەای شرم‌آور د تحت عنوان(( آغوش ملت ایران در هر شرایطی برای کردهای سراسر جهان گشوده خواهد بود)) بار دیگر دشمنی و نادمکراتیک بودن خود را در مقابل ملل تحت ستم نشان دادند.
در این بیانییە اشکارا هویت ملی کوردها و کوردستان نفی شدە و پا را فراتر از گلیم نهادە و خاک و هویت کوردهای هر چهار بخش کوردستان را جزئی از خاک و هویت ایرانی بی هویت و جعلی نامیدەاند.
جغرافیایی کە حزب پان ایرانیست و همسویانش و همانا سران رژیم ایران چە در حال و چە در گذشتە از ان بنام ایران اسم میبرند بر خاک مللی چون کورد، عرب، بلوچ، تورک اذری، ترکمن و … بنا نهادە شدە است.
انچە در این بیانییە اوردە شدە است رخسار راستین و قرون وسطایی پان ایرانیستها را بە نسبت ملل غیر فارس نشان میدهد و باید وای گفت بە روزی کە اینان قدرت را در چنگ داشتە باشند، تفاوتی میان پان ایرانیستها و رژیم کنونی نیست، رژیم کنونی ردا بر تن و عمامە بسر کردە و اشکارا ، اعدام و زندان و شکنجە و ترور و جنایت میکند، اما اینان کروات بستە و بە ظاهر متمدنانە و با دم زدن از دمکراسی، همان عقلیت و ایدە را در سر دارند.
در اینجا لازم است یاداوری شود کە :ملتی با نام ایران رسمیت نداشته و ندارد و تنها نامی قراردادیست برای سلب هویت ملی ، زبانی و نژادی چندین ملت دیگر از سوی ملتی كه قدرت را در چنگال خود قبضه كرده است، ایران كنونی متشكل از ملتهای ترك اذری ، كورد ، عرب ، بلوچ ، تركمن و فارس است ، این ملتها را اكنون ملتی كه حاكمیت ایران را در دست دارد قوم قلمداد میكند و ملت نامیدن انها را بمعنای تجزیه ایران میداند.
عربها با جمعیتی كمتر از الاحواز در بحرین و امارات و كویت ملت هستند و بنام ملت عرب از انها اسم برده میشود ، اذریها در كشور اذربایجان ملت نامیده میشوند و كورد و بلوچ و تركمن و فارسها نیز در كشورهای دیگر به نام ملت شناخته میشوند .پس چرا عربها ، تركها و … در ایران قوم و در كشورهای دیگر ملت نامیده میشوند ؟
جغرافیای قراردادی ایران نیازی به تجزیه ندارد ، خود به خود این جغرافیا تجزیه شده و هرگز بهم گره نخورده است، حال اگر حق و حقوق این ملتها در داخل این جغرافیای قرادادی از سوی ملتی كه قدرت سیاسی ، اقتضادی ، فرهنگی و هویتی را در دستان خود قبضه كرده است پایمال نمیشد ، شاید امیدی به ماندن در این جغرافیا میبود.
اكثریت مردمان وابسته به این ملتها خواهان تشكیل دولت مستقل خود هستند و هیچگونه تمایلی به ماندن در جغرافیای ایران ندارند، این ملتها دارای خاك ، زبان ، فرهنگ و هویت مختص به خود هستند و اگر مردمان ملتی ، تمایل به تشكیل دولت و سرزمین مستقل خود نباشند، همانا باید به اصالت انان شك داشت و بدون شك انان را در ردیف خائنان به خاك و ملت خویش قرار داد. از ما بعنوان ایرانی بودن، سلب هویت شده است اما خوشبختانه امروز ملی گرایی و ناسیونالیسم در میان ملتهای تحت ستم در ایران به اندازه‌ای پیشرفت داشته است كه بسیار اندكند انانی كه به ایرانی بودن افتخار میورزند، ایرانی بودن جز خفت و خواری، جز سركوب، شكنجه و اعدام چیزی برای كورد، تورك، بلوچ، غرب و تركمن به ارمغان نیاورده است.
انانی کە خود را ایرانی مینامند و در اوج نادمکراتیک بودن، حق تعین سرنوشت برای ملل را برنمیتابند، در کمال نفهمی بە یاوە گویی میپردازند و همچنان در توهم کورش کبیرشان،خود را بزرگ و سالار می انگارند و پدر مآبانه سخن میرانند.
در بیانیە سراسر ننگین وخندە اور حزب پان ایرانیست از جنگ دو رژیم نامقدس و جنایتکار ایران و عراق بنام دفاع مقدس نام بردەاند و نوشتەاند:
((هرگونه حرکت جدایی خواهانه و در راستای تجزیه کشور، چونان دوران “دفاع مقدس” با اقتدار و جانفشانی ملت ایران سرکوب خواهد شد))
بجاست بە اندستە از ایرانیانی کە اینگونە در توهم هستند و در خیالات غوطەور شدەاند و کوردها را ایرانی میدانند، گفت: بە نام ایرانی بودن از ما سلب هویت کردەاید. ایرانی بودن برای ما شرم است نە جای افتخار وما کورد هستیم و کوردستانی ،كوردستان را هیچ وقت بخشی از ایران ندانستە و نمیدانیم ؛ پس ما تجزیە طلب نیستیم و استقلال طلبیم، دیر یا زود ، امروز یا فردا ، با زبان خوش یا اسلحە اشغالگران ایرانی را از سرزمینمان بیرون خواهیم انداخت .
مطمئن باشید کە جنایتهایتان بە نسبت کوردستان را نە میبخشیم و نە هرگز فراموش میکنیم.
کوردستان تحت اشغال عراق و ملل تحت ستم در ایران
ملت کورد در بخشی از خاک اشغال شدەاش توسط عراق، همچون سه بخش دیگر کوردستان، سالهاست در جهت نیل بە آزادی مبارزە می کند و بیش از بیست سال سیستم فدرالی را تجربە کردە و اکنون با ارادە پولادین ملت و حکومتش بسوی استقلال حتمی گام برمیدارد.
کشور عراق با جغرافیایی قراردادی و وصله های ناجور بالاجبار بە هم متصل شدە کە هرگز با هم متحد نشدند، از بدو تاریخ تاسیس عراق تا بە امروز ظلمها در حق ملت کورد روا داشتە است، انفال و ژنوساید هزاران کورد از بارزانیها، شیمایی حلبجە و …
ملت کورد همیشە بدنبال حق تعین سرنوشت خویش بودە است، حقی کاملا مشروع و اعتراف شدە برای سایر ملل در منشورهای جهانی و حقوق بشریست.
حق تعیین سرنوشت اشکال مختلفی از جمله خودگردانی، خودمختاری، فدرالی و استقلال را شامل میشود، کوردها دراین قسمت از کوردستان، تمامی این الگوها را آزموده اند و اکنون با توجە بە اینکە ارداە دولت و خواست ملت بر رسیدن بە استقلال است، در روز 25 سپتامبر 2017 رفراندوم برای استقلال برگزار شد و بالای 90درصد بە استقلال رای دادند.
کوردها در عراق بعد از سرنگونی صدام، بدین جهت بە یک سیستم فدرال تن دادند تا بلکە حقوق ملیشان در چهارچوب کشوری بنام عراق تامین شود، اما برخلاف تصورات، حق و حقوقشان بار دیگر پایمال شد، حکومت مرکزی عراق بودجە کوردستان را قطع کرد، در خصوص حملات آسمانی ترکیە و حملات زمینی ایران سکوت اختیار کرد و توانایی آن را نداشت، در مقابل حملات داعش نە تنها از کوردستان بلکە از خود نیز دفاع کند و در مراحل نزدیک به آزادسازی کامل موصل، از حضور نیروهای پیشمرگ ممانعت نمود و حشدالشعبی را که دستهایش به خون اعراب سنی آغشته است، جایگزین نمود.
کوردها در مدتی کە دارای حکومت فدرال بودند، خود را کم و بیش برای دولتداری و استقلال آمادە کردند، مراحل ناگواری را نیز با موفقیت طی کردند و بزرگترین سازمان تروریستی جهان بنام داعش را بە زانو درآوردند .
اکنون همە چیز برای اعلام کوردستانی آزاد و مستقل مهیاست حتی شرایط جهانی و اذهان عمومی جهان.
در این میان، رژیم ایران سرسختانە بە مخالفت برخاستە است، ترکیە نیز با ایران همگام است، پارلمان و حکومت مرکزی عراق هم بە برگزاری رفراندم روی خوش نشان ندادە و مخالفت خود را با همەپرسی برای استقلال کوردستان اعلام کردند، کلیپهای نوحه خوانی نیز که نشان از شروع تلاش برای بخشیدن وجه مذهبی به جنگ با کوردها در صورت استقلال منتشر شده است.
حکومت اقلیم کوردستان کە اکنون تنها نام عراق را بە شیوەی فرمالیتە یدک میکشد و در واقع مستقل عمل میکند.
ایران و عراق، به طور کامل اطمینان دارند که استقلال کوردستان از عراق، نتیجه هم میل ذاتی و قیام کوردهاست و هم نتیجه پیدایش نظم نوین جهانی و منطقه ای. این یعنی اینکه استقلال کوردستان از عراق، امری ضروری است و ایران و عراق و ترکیه و سوریه نیز این را می دانند از اینرو از دیدگاه من آنها هرچند اکنون برای جلوگیری از تحقق این استقلال، دست و پا می زنند اما خودشان هم به عدم موفقیت این تلاشهایشان واقف و آگاه هستند از اینرو برنامه های این دو کشور برای مرحله بعد از استقلال است که می خواهند کوردستان را به کولونی و مستعمره بازرگانی خودشان تبدیل کنند که در سوالهای قبلی هم گفتم که آوردن حشد شعبی به تلعفر بخشی از این برنامه است، بخش بعدی جلوگیری از بهم پیوستن و اتحاد دو بخش کوردستان غربی و جنوبی است که دستیابی کوردستان آزاد به آبهای آزاد را فراهم می کند که عدم موفقیت یا موفقیت این دو کشور بسته به درک رهبران کوردستان مسستقل و نیز اتحادشان با کوردهای قسمتهای دیگر کوردستان بستگی دارد و آنرا به آینده محول می کنیم.
همچنانکە اشارە شد، رژیم ایران از استقلال کوردستان، بسیار هراس دارد و هراس اصلی جمهوری اسلامی در این رابطه به سە مسئله برمیگردد:
اول: قطع هلال شیعی ایران که از عراق شروع و به حزب الله ختم می شود و بدینگونه ایران بخش عظیمی از این راه ارتباطی در عراق و سوریه را از دست خواهد داد به همین منظور هم اکنون جمهوری اسلامی دو اقدام را انجام داده است. یک: استقرار نیروهای تروریست حشد الشعبی در استان نینوا و بویژه تلعفر که از اهمیت استراتژیکی فراوانی برخواردار است. ایران در نظر دارد تا از طریق راه زمینی به مدیترانه متصل شود که این امر انتقال سلاح به گروههای تروریستی در سراسر جهان را برای جمهوری اسلامی آسان می کند.
دوم: هراس ایران از استقلال خواهی و تقویت بیشتر حس ملی کوردهای ایران. کوردستان ایران به منزله منبع اصلی حس ملیت خواهی کوردها به شمار می رود. تشکیل جمهوری کوردستان در مهاباد در سال 1324 شمسی تاکنون نیز محرک اصلی حرکتهای ملی خواهانه کوردهاست که پس از 11 ماه، پیشوا قاضی محمد، رئیس جمهوری کوردستان در شهر مهاباد از سوی حکومت شاه اعدام شد اما تاکنون نیز تمامی حرکتها و نهضتهای ملی خواهانه کوردها بر اساس آن شکل گرفته است و پرچم و نام پیشمرگ و دیگر نمادهای ملی کوردها از انجا برگرفته شده است. همچنین کوردهای ایران، پشتیبان تمامی حرکتهای کوردها در هر سه قسمت دیگر از کوردستان بوده اند، لذا جمهوری اسلامی از تقویت بیشتر احزاب کورد مخالف با نظام پس از استقلال کوردستان در عراق نگران است.
از سویی دیگر در صورتی که کوردستان استقلال نداشته باشد، ناچار است نفت خود را از سوی ترکیه و ایران به خارج صادر کند که این امر نیز سود اقتصادی فراوانی برای این دو کشور به دنبال داشته است و اکنون نگران از بین رفتن این سود کلان هستند.
جمهوری اسلامی همچنین از دسترسی کوردها به دریای آزاد، در صورت به هم پیوستن دو قسمت کوردستان سوریه و عراق می باشد که کوردها را کاملا خودکفا می کند.
همچنین جمهوری اسلامی از دوستی کوردها با کشورهای عربی و اسرائیل نیز به شدت نگران است و بیم دارد که پس از استقلال کوردستان، کشورهای عربی و به ویژه سعودیه و همچنین اسرائیل در کوردستان مستقل پایگاه نظامی و اقتصادی داشته باشند و این را مهمترین تهدید برای خود می بیند.
سوم: در داخل جغرافیای جعلی بنام ایران، ملتهای کورد، بلوچ، عرب، تورکهای اذربایجانی،فارس، ترکمن و … زندگی میکنندو در صورتی کە کوردستان عراق مستقل شود ، کلا نقشە خاورمیانە تغیر پیداخواهد کرد و شاهد خاورمیانەای جدید خواهیم بود بە این معنا کە ملتهای تحت اشغال ایران نیز تلاشهایشان را در جهت رسیدن بە استقلال متمرکزتر میکنند، همانا ایران کنونی حداقل بە ٦ کشور تقسیم خواهد شد: کوردستان، عربستان الاحواز،بلوچستان،اذربایجان، ترکمنستان و فارسستان.
رژیم ایران بە این امر واقف است کە هویت طلبی و استقلال خواهی ملل تحت ستم کە هویت و خاک و سرزمینشان تحت اشغال ایران است، بە اوج رسیدە و دیگر این ملتها اجازە نخواهند داد بنام ایران و ایرانی بودن از انان سلب هویت شود.
از این رو و با توجه به مطالبی که طرح شد، لازم و بایسته است تا ملتهای تحت ستم در ایران و حتی در ترکیه و سوریه و دیگر کشورهای دارای سیاست یکسان، می توانند جدیت جنوب کوردستان و شیوه عمل و گامهای آنرا به عنوان الگویی برای خود و حرکتهای آینده خود و برنامه های سیاسی و استراتژیک خود قرار دهند، نه به این معنا که کوردستان جنوبی و یوه حکومتداری و تحزب آن را ملاک و الگو قرار دهند، بلکه جدیت و مسیر و شیوه رفتن به سوی گامهای عملی آن را به عنوان آینده فراروی خود جلوه داده و دنبال کنند. در این صورت جائی برای اندیشیدن و مبارزه برای دمکراتیک کردن ایران و ایجاد حکومتی فدرالی در این کشور که حکومتداری درآن، طی قرنها، زیر سلطحه اندیشه فاشیستی پان فارسیسم منحرف شده و تعویض سیستمها و اندیشه اپئزیسیون نیمه جان فارس و تلویزیونهای شومانند آنها نیز این امر را به وضوح برای ما اثبات می کند. آنچه به عنوان دمکراسی و پیاده کردن دمکراسی مطرح است، می بایست برنامه عمل فعالین سیاسی و گروههای اپوزیسیون غیرفارس در مناطق ملی خودشان و در داخل احزب و برنامه های خودشان باشد چرا که اندیشه پان ایرانی بر مبنای پان فارسیسم، در معادلات خود هیچگاه به غیر از منابع زیرزمینی و خاک این ملل، به چیز دیگری جز حذل فیزیکی و معنوی انسانهای آنها نیندیشیده و نخواهد انیشید، لذا تعویض این تفکر آغشته به توتالیتاریسم و فاشیسم، بسی غیرممکن و هاون در آب کوبیدن و قربانی کردن خون جوانان دیگر ملل در راه تفکری نامنطقی و ناعملی است.
استقلال کوردستان تحت اشغال عراق، نقشە خاورمیانە را بنفع همەی ملل تحت ستم در ایران و حتی برخی کشورهای منطقە تغیر خواهد داد.
جرقه تغییرات اساسی جغرافیایی قرن 21 خاورمیانه از کوردستان زده خواهد شد، تشکیل دولت و حکومت مستقل کوردستان؛ به آغازی برای تغییرات اساسی در نقشه خاورمیانه بدل خواهد شد.
ملت کورد که در سطح خاورمیانه، بزرگترین ملت بدون دولت می باشد، حدود صدها سال است که برای تحقق حقوق و آزادیهای ملی اش، مبارزه می کند و در این راه بسی هزینه و قربانی داده است.
در پایان لازم است اینرا هم اضافە کنم کە : احزاب و جریانهای به ظاهر اپوزیسیون و در واقع اپوزیسیون نما كه تنها اختلافشان با سران رژیم شراكت انان در قدرت و سیستم سیاسی كنونی ایران است و از تمامیت ارضی سخن میگویند و هر از چند گاهی به بهانه دفاع و پیشگیری از تجزیه ایران در صف دشمنی با ملیتها قرار گرفته‌اند ، بدون شك تفاوتی با رژیم كنونی ایران نداشته و ندارند و اگر فردا ، قدرت را در دست بگیرند ، همان خواهند بود كه اكنون سران رژیم هستند، دیكتاتوریی نه كمتر و شاید هم بیشتر .
اما جریان و احزاب مخالف رژیم ایران باید خط خود را بطور كلی از این اپوزیسیون نماها جدا كرده و هر ان اندازه كه با دیكتاتوری كنونی ایران در جنگ و دشمنی هستند با انها نیز چنین باشند. ماندن در این جغرافیای قراردادی و قبول كردن واژه‌ی ساختگی ایرانی بمعنای مهر تائیدی است بر سلب هویت ملی ، ملتهای عرب ، كورد ، بلوچ ، تركمن و اذری.
Source: Email
