قلم مئے سگار انت            کتاب مئے رہشون انت

تپاکی مئے توار انت               تُپنگ مئے سِپاہ اِنت

آجوی مئے ایمان انت         جہدءِ کاروان جُنزان اِنت

گُڈی منزلءَ رُمبان اِنت    رُژنے ہر گْورا شِنگان اِنت

Nov 4, 2017, 6:39 pm

قلم مئے سگار انت
کتاب مئے رہشون انت
تپاکی مئے توار انت
تُپنگ مئے سِپاہ اِنت
آجوی مئے ایمان انت
جہدءِ کاروان جُنزان اِنت
گُڈی منزلءَ رُمبان اِنت
رُژنے ہر گْورا شِنگان اِنت

اے دوئیں آشوبی سلاہ بندیں گلانی اشتراکِ عمل کُلیں بلوچ راجءَ ، بلوچ جہدکاراں، بلوچ مات ءُُ گْوہاراں، بلوچ بزگر، شْوانگ، دہکان کارءُُ پوریا گراں، بلوچ محنت کشءُُ مزدوراں، بلوچستانءِ شہیدانی وارس ءُُ پدریچاں، بلوچ دوستیں گل، سردار، نواب، تَمندار ءُُ جاگیرداراں مراد بات۔ بلوچ گْوشیت: دیر آید دْرست آید
بلوچ شہیدانی ہون، سرمچارانی قربانی، جہدکارانی جہد ءُُ بلوچ مات ءُُ گْوہارانی ایماندار ءُُ مخلصیں جہدانی ثمر انت۔ اے درگتءَ بلوچ قلمکار، دانشور، شاعر، ادیبءُُ بلوچ آجوئی پسندیں مہلوکءِ جہد ہم ستا کرزنت۔ اے اتحادءُُ اشتراکِ عمل بلوچءِ دیریگیں لوٹے، بلے ہر دَہل وتی موسمءَ کیت۔ بے موسمیں دہل ءِ ثمر تہل بیت۔ چونائیءَ ہر غیرتمندیں بلوچءَ یا وطن دوستیں بلوچءَ اتحادءُُ اشتراکِ عملءِ لوٹ کتگ۔ کُلّیں راجءِ ہمک فردءَ اے سوبمندی مراد بات۔ قومانی اندرا اِے دابیں وشیں مستاگ قومءِ ہمت، حوصلہءُُ توانءَ مہکم کننت۔ من سرپد باں اے اِشتراکِ عملءِ سوبمندی بلوچ راجءِ جہدانی ثمر اِنت۔رحملی مری گْوشیت:
حَیرانی تَمن وَیران اَنت
سِیت گوں شکّلیں جنگان اَنت
جنگ اَرزان نہ اِنت، سک گْران اِنت۔ مست توکلی گْوشیت:
وش نہ اَنت جنگانی بدیں بولی
کےَ وتی دوستیں مردماں رولی
بلے شکلیں جنگ شیرکن ءُُ تامدار ءُُ لزّت دارنت۔ بلوچءَ گْوشتگ: ’’سوب گوں شکّلیں جنگان اَنت‘‘
اِدا شکلیں جنگءِ مول ءُُ مراد آجوئیءِ جنگ اِنت۔ ننگ ءُُ ناموسءِ ہاترا جنگ انت، زُلم ءُُ ناانصافیءِ خلافءَ حقءِ جنگ انت، بلوچءِ دلءَ اے جنگ چو شہد ءُُ شکلءَ اِنت۔ شکلیں جنگ یک قومےءِ جنگ نہ انت، سرجمیں انسانی سربلندیءِ جنگ اِنت۔ ہر ہما غلامیں قومءِ جنگ انت کہ آ قوم پہ زورء شمشیر غلام دارگ بیتگ۔ ماتءَ چہ وتی بچءَ دوست تریں نیست، بلے پہ شکلیں جنگءِ ہاترا بلوچ ماتاں وتی سالونکیں بچ وت دست بڈّا جتگ ءُُ جنگءِ پِڑءَ روان داتگ انت، حالانکہ ماتءَ چُکءِ ہچ وڑیں تکلیف برداشت نہ بیت، چُکءَ اگاں سردردے بہ گیپت، مات تلوسیت، بے تاہیر بیت، پسے قول کنت، گوکے قول کنت، بلے ہمے مات پہ شکلیں جنگءِ ہاترا میارجلیءِ ہاترا، ننگ ءُُ ناموسءِ ہاترا بچار کہ وتی بچءَ چے سکین دات:
بچی منی چمءِ چراگ
مئے دیدگ ءُُ زِردءِ مُراد
زہمءَ جن ءُُ نامءَ درار
قبر پیرُکءِ امبوہ بیت
تئی مرگءِ منا حال رسیت
پیراں دُبر ورناہ باں
تئی موتک ءِ بدل ہالو کناں
نوکیں دُن ءُُ دابے کناں
تئی پِسّءَ دُبر آروس کناں
تئی مٹّءَ دُبر پیداگ کناں
ادا سئیل کن شیرزالیں بلوچ ماتءَ گْوشیت کہ تئی مرگءِ حال منا بہ گیپت، من پیراں دُبر ورناہ باں۔ ادا مردم سرپد بیت کہ شکلیں جنگ، زہم جنی، بہادریءُُ میارجلی، بلوچانی بُنکی میراسے ءُُ ہچ بلوچ پُسگ چرے بُنکی میراسءَ بے بہر نہ اِنت۔ گْوہارءَ وتی بْرات چہ وتی زندءِ کُلیں آسراتیاں دوست تر ءُُ دیما تر انت، پرچا کہ بلوچ گْوشیت :
بْرات گْوہارانی آہنیں پَلّ اَنت
گْوہارءِ لج ءُُ ناموسءِ پانک جنوک بْرات انت۔پہ بْرات ءَ اگاں سردردے بئیت، گْوہار بے آرام بیت، پدا گْوہارءِ زندءِ مستریں لوٹ انت کہ من وتی بْراتءَ سالونکیءِ روچءَ بہ گندان ءُُ زرشان بہ کناں۔ گْوہارءُُ بْراتءِ دوستی ءِ قد چہ آزمانءَ بلند تر اِنت۔ اِدا نی بچار کہ ہمے گْوہار پہ وتی تنگویں بْراتءَ چے لوٹ کنت:
اللہ منا بْراتے بہ دئے
کارچے جناں لانکءِ دیاں
گوں لشکرءِ ہمراہ کناں
ادا ہمے دوستیگیں گْوہار وتی بْراتءَ وت شکلیں جنگءِ سکینءَ دنت۔
تنگویں بیلاں! منی سرحال دگرے، من دگہ دیمے شتاں، بلے ادا منی مول ءُُ مراد ایش انت کہ بلوچ راج مروچی یک شکل ءُُ پاکیں، حقیں جنگے کنگا اِنت، پہ کلیں انسانیتءِ ہاترا ، اللہءِ شون داتگیں راہءِ ہاترا، اے جنگ تپاکی، یکدستی، مخلصی ءُُ اشتراکِ عمل ءُُ اتحاد لوٹیت، قربانی لوٹیت۔ مروچیگیں اشتراکِ عمل بلوچءِ گوں وتی جُنزءَ، گوں وتی ماتیں گلزمینءَ مخلصی ءُُ ایمانداریءِ زندگیں مثالے۔
من اے درگتءَ بی ایل ایفءِ کماندار سنگت ڈاکٹر اللہ نظر، استاد واحد کمبر، بی این ایمءِ سرکماش چیرمین خلیل بلوچ ءُُ آئیءِ سنگتاں، چہ بی ایل اےءِ نیمگا کماندار استاد اسلم بلوچ، سنگت بشیرزیبءُُ آئیءِ سنگتاں سلام گشاں کہ ہمے رہشونانی جہدانی برکتءَ مروچی اے اتحاد ءُُ اشتراکِ عمل ممکن بیتگ ءُُ من گوں اندگہ آجوئی لوٹوکیں جُنزانی رہشوناں دزبندی کناں کہ آ ہم گوں اتحادءُُ اشتراکِ عملءَ ہوار بہ بنت، تانکہ بلوچءِ پتر بَز تِر بہ بیت، بلوچءِ توار بُرز تر بہ بیت۔ اِدا من ہما کُلیں بلوچاں مبارکی دیاں کہ بلوچ سرمچار ءُُ راج پہازانی جہدءِ سربلندیءِ ہاترا گوں جہدءَ ہمکوپگ انت یا کہ جہدءِ حمایتی انت۔ بلوچءِ دعا انت کہ اے اشتراکِ عمل ءُُ اتحاد چو کہ کوہء البرز، میرگٹءُُ سرلٹھءَ مہکم ءُُ تمرد بہ بیت۔ اے اتحاد ءُُ اشتراکِ عمل ءَ باز وہد پکار بیت۔ سک باز چار ءُُ بیچارءُُ تک ءُُ گیچن لوٹیت۔ اختلافی نقطہانی سرا گیش ءُُ گیوار لوٹیت، تانکہ اشتراکِ عمل مُہکم بہ بیت، بلے مارا اِشتاپ انت، بلوچ گْوشیت:
’’اِشتاپ ءَ نہ بنت جْوانیں کار‘‘
پرچا کہ دژمنءِ زُلم، زور ءُُ ناروائی بلوچانی نسل کُشی ءُُ بلوچءِ ننگ،ُ ناموس، چادر ءُُ چاردیواری ءِ بے حُرمتی ءُُ پادمال کنگ بلوچ گلزمینءُُ بلوچ راج سک دیر اِنت کہ دژمنءِ یزیدی زُلمانی آماچ انت۔ سیدہاشمی گْوشیت:
سک مِریں راجانی ہمک دَہل اَنت سک مِریں
پہ وتی زانتءَ چہ بُن ءَ وَلّ اِش گْوتکگ اَت
ءُُ مروچاں وَ دژمناں چو ہڑکہی ئیں کُچکءِ وڑا ہَڑکّہ کشّتگ، ہرکسءَ دپ جنت۔ دومی نیمگا لینگاٹانی بلوچ کُش ٹولیءِ بیہار ءُُ پاتْراپ بلوچ نسل کُشیءِ سبب انت کہ بلوچ پہ قومی اتحاد ءُُ اشتراکِ عملءَ تلوسیت ءُُ بے تاہیر انت۔ تانکہ دژمن لگام دیگ بہ بیت، بلوچ گْوشیت:
شُدیگءَ پہ کاسگءَ کار اِنت
تنگویں بیلاں! دژمن وتی پْروشءَ چمء وت گندگا انت۔ سرمچارانی بیہارءِ پدءَ سرجمیں بلوچستانءَ پاکستانءِ اخبار ءُُ میڈیاءِ طلاق دات انت، مروچی 6روچ اِنت پاکستانی پرنٹ میڈیا ماں بلوچستانءَ بندانت۔ سرمچارانی جہدءِ بلاہیں سوبمندی یے، مْیاں اُستمانی رسانکدراں ہم اے حال ہرجاہ شنگ کتگ، نی دژمن بے سوب بیتگ، اے زانگ بیت کہ بلوچستانءَ پاکستانی حاکمی کمزور انت ءُُ سرمچارانی حاکمی برجاہ انت۔ سیدہاشمی گْوشیت:
سستگ انت بُلم ءُُ گْوتکگ انت گُلمیہہ
زاناں کہ آزاتی ءِ گُلیں سال انت
من گوں دلءِ جہلانکیءَ دوئیں گلانی سرکماش ءُُ جہدکاراں سلام گْوشاں کہ آیاں وہد ءُُ پاس ، حالات ءُُ وتی راجءِ تب ءُُ آجوئیءِ جُنزءِ لوٹ ءُُ گرزانی حوالہءَ اتحاد کُت ءُُ اشتراکِ عمل سوبمند کت۔ اشتراکِ عملءِ حد ءُُ حال یک جْوانیں دْروشمےءَ گیش ءُُ گیور بہ بنت، اشتراکِ عمل ءَ وتا یک دستور ءُُ رہبندے بہ بیت۔ یک مہکمیں ادارہے اشتراکِ عملءِ حدءُُ حال ءُُ پروگرامءَ دیما بہ بارت ءُُ ہرکس ہما ادارہءِ پابند بہ بیت۔ ادارہ خودمختار بہ بیت۔ تانکہ دیمترءَ دگہ نوکیں جیڑہے سرمہ کشّیت۔ بائد انت کہ گوں اندگہ آجوئی لوٹوکیں گلاں گپ ءُُ تْران، نندءُُ نْیادءِ دروازگ بند کنگ مہ بیت۔ اندگہ آجوئی دوستیں گل وتارا گوں قومی اتحاد ءُُ اشتراکِ عملءَ ہوار بہ کننت، تانکہ جہدءِ پتر پْراہ ءُُ شاہگان تر بہ بیت، پرچا کہ تئی گلزمین سک پْراہ ءُُ شاہگان انت۔ بلوچ شاعرے گْوشیت:
ڈیرہ جات ءُُ سیستانءَ
دُزاپ ءُُ امبوئیں بگانءَ
تاں کُلانچی ءُُ مکرانءَ
خاران تاں جہلاوانءَ
بیرکے بُرز بیت جہانءَ
گوں پُلنگی ئیں نشانءَ
بلوچ سرڈگار سک پْراہ ءُُ شاہگان انت، بلوچ سیمسر مزن انت، ہرکسی سوجءُُ سر ءُُ پنت دلگوش کنگی انت۔ ’’من نہ کُشتگ ہلار نہ انت‘‘ کینگ ءُُ کس، زات ءُُ زُریات، دین ءُُ مذہب، علاقہ پرستی، قبیلہ پرستی، اناپرستی، جہدءِ دیما اَڑنگ مہ بنت۔ اے کسان کسانیں وتگڑیں جیڑہاں بلوچءَ را سک باز تاوان داتگ، کِرد چارگ بہ بنت، کِرداں اہمیت دیگ بہ بیت، فرداں ناں۔ بلوچءِ جنگی دپترءَ چارئے ، ڈبوءِ جنگءَ انگریزءَ سندھ ءُُ بلوچستانءِ سرا لشکر کشی کت، گڑا لغاریاں ، مزاریاں، بگٹیاں، مریاں، کھتراناں ءُُ دگہ بازیں بلوچ ٹکاں انگریزءِ خلاف وتی لشکر تیار کت ءُُ بلوچاں وتی لشکرءِ کماندار ہوش محمد شیدی کت۔ ’’مرسوں مرسوں ، سندھ نہ دیسوں‘‘ اے کماندار ہوش محمد شیدیءِ نعرہ ات کہ مروچی ہمک اسٹیجءَ بلاول بھٹو ہمے نعرہءَ جنت، بلے چو نہ زانت کہ اے کماندار ہوش محمد شیدی بلوچءِ نعرہ بیتگ۔ ادا زانگ بیت کہ بلوچءَ ہما وہدءَ ہم کِرد چارتگ، زات ءُُ زُریات نہ چارتگ۔ اگاں یک سردارے ، نوابےءُُ جاگیردارےءِ کرد جْوان انت، آرا ہم اہمیت دیگ بہ بیت۔ گریب ءُُ بزگرءِ کرد اگاں جْوان انت، آ ہم جْوانیں چمےءَ چارگ بہ بیت، اے قومی جہدے، قومی جہدانی اَندرا زاتءُُ زُریات، دین، مذہبءُُ علاقہ چارگ نہ بنت، مروچیگیں جہدءِ اندرا نواب اکبربگٹی شہید بیتگ، سردار زادہ میربالاچ مری شہید بیتگ، بلے دومی نیمگا گریب ءُُ بزگرءِ زہگ یوسف پنڈال ہم شہید بیتگ، کمال بن ولیداد ہم شہید بیتگ، اے کل بلوچستانءِ شہید انت، ایشانی قربانی ءُُ شہادت یک دابءَ تورگ بنت۔ اے دابیں درور سک باز انت۔
گڈسرا من گوں نمیرانیں شاعر مُراد ساحرءِ اے شعرءِ دوئیں بنداں وتی نبشتانکءَ آسر کناں:
ائے بلوچاں اتحاد
پہ وشیں روچاں اتحاد

تپاکی آجوئیءِ مانزمان انت
بلوچستان آجو بات

http://dailysangar.com/home/page/8082.html