نامه سرگشاده مادر محمد صابر ملک رئیسی؛ فرزندم شکنجه شده است و امنیت جانی ندارد
در پی اعتراض محمد صابر ملک رئیسی زندانی سیاسی به محدودیت و ممنوعیت های اعمال شده در زندان و انتقال وی با ضرب و شتم به قرنطینه زندان اردبیل این زندانی از هفت روز پیش در اعتصاب غذا به سر می برد، در پی این وضعیت مادر سالخورده این زندانی سیاسی با نگارش نامه ای سرگشاده خطاب به اداره اطلاعات استان سیستان و بلوچستان ضمن درخواست رفع ممنوعیت های غیرقانونی و پایان دادن به خشونت های اعمال شده علیه محمدصابر خواستار انتقال فرزندش به دلیل فقدان امنیت جانی به زندان دیگری شده است.
به گزارش کمپین فعالین بلوچ به نقل از هرانا، محمد صابر ملک رئیسی زندانی سیاسی که دوران حبس ۱۵ ساله خود را بصورت تبعیدی در زندان اردبیل میگذراند، در پی اعتراض به ممنوعیت های اعمال شده بخصوص آن دسته از محدودیت ها که مانع از تماس او با خانواده اش شده است توسط مسئولین زندان ابتدا مورد ضرب و شتم قرار گرفت و سپس به قرنظینه این زندان منتقل شد.
آقای ملک رئیسی پس از هفت روز در حالی که گزارش می شود از ناحیه چشم راست به شدت آسیب دیده است در محلی که حسب تهدید زندانیان تحریک شده توسط مسئولین از امنیت جانی نیز برخوردار نیست کماکان در اعتصاب غذا بسر می برد.
خانواده محمد صابر ملک رئیسی از زمان انتقال وی به قرنطینه از وضعیت فرزندشان اطلاعی ندارند.
خانواده نگران این زندانی پس از این واقعه به دفتر اداره اطلاعات زاهدان مراجعه کردند ولی پرسنل این نهاد امنیتی از وضعیت محمد صابر اظهار بی اطلاعی کردند و همزمان خانواده را به بزرگ کردن موضوع “یک ضرب و شتم ساده” متهم کردند. به گفته آنان مسئله مضروب شدن صابر “اتفاق مهمی نیست”.
یک منبع نزدیک به خانواده محمد صابر توضیح داد “خانواده وی با زندان اردبیل هم مکاتبه داشتند ولی زندان هم در خصوص وضعیت محمد صابر پاسخی نمی دهد.”، این منبع افزود “خانواده اش پیشتر با اداره اطلاعات زاهدان هم تماس گرفتند ولی پرسنل اطلاعات هم اظهار بی اطلاعی کرده اند.”
این منبع در ادامه تاکید کرد ” خانواده محمد صابر به شدت نگران امنیت جانی او هستند، آنها حتی تقاضای آزادی هم نمی کنند بلکه میخواهند صابر که اساسا در رای محکومیت به تبعید محکوم نشده از اردبیل به زندان چابهار که محل زندگی اش است برگردانده شود.”
مادر سالخورده محمد صابر ملک رئیسی به دلیل نگرانی های روزافزون از سرنوشت فرزند دربندش طی نامه ای خطاب به اداره اطلاعات استان سیستان و بلوچستان ضمن طرح شکایت از ماموران زندان بدلیل ضرب و شتم و رفتار غیر قانونی شان از مسئولان آن نهاد تصمیم گیرنده، خواستار انتقال صابر به زندان دیگر با شرایط مناسب شد.
متن این نامه که جهت نشر در اختیار هرانا قرار گرفته است را در در ادامه بخوانید:
بنام خدا
ریاست محترم اداره اطلاعات استان سیستان و بلوچستان زاهدان
باسلام؛ احتراما به استحضار عالی می رسانیم اینجانبان اعضای خانواده مجمد صابر ملک رئیسی اهل شهرستان سرباز و ساکن چابهار هستیم، فرزندم را در سال ۱۳۸۸ در سن نوجوانی در حالی که مشغله وی تحصیل و سواد آموزی بوده و شغل دیگری نداشته به اتهام اقدام علیه امنیت ملی بازداشت شده و هم اکنون دوران محکومیت ۱۵ ساله خود را بصورت تبعیدی در زندان مرکزی اردبیل سپری می نماید.
صرف نظر از بی گناهی فرزندمان آنچه ما را اکنون به نوشتن این نامه وا داشته نگرانی شدید خانواده از وضعیت فرزند در بندمان می باشد. در طی ۸ سالی که از تحمل حبس وی میگذرد به کرّار مورد بدرفتاری و ضرب و شتم مسئولین زندان قرار داشته که باعث سوال می شود آیا شکنجه و ضرب و شتم وی بدستور قانون بوده یا اینکه مامورین از قصد اقدام به چنین عملی می نمایند؟ اگر دستور از سوی حضرت عالی نیست پس چرا این کار را انجام می دهند؟
زندانی، زندانی وزارت اطلاعات است پس جنابعالی میتوانند جلوی این ظلم بی حد را بگیرند، نقض حقوق انسانی و قانونی شکنجه های روحی و جسمی بیشتری را برای ایشان در پی داشته کما اینکه سال گذشته در فصل زمستان در سرمای کشنده شهرستان اردبیل ایشان را در حیاط به میله آهنی بسته اند و یک شب تا صبح در همین حالت رها نموده اند.
به کرار اتفاق افتاده و خواهد افتاد که بخشی از اقدامات تابع تعصبات قومی و مذهبی در زندان اردبیل می باشد امنیت جانی و روانی فرزندانمان را سلب کرده و در چنین شرایطی ما به شدت نگران وضعیت فرزندانمان هستیم و مسئولیت هرگونه رفتار ها و آسیب های جسمی و روحی روانی به این زندانی وارد شود را مستقیما متوجه وزارت اطلاعات می دانیم.
از آن مقام محترم استدعا داریم اقدامی عاجل در این مورد مبذول فرمائیدتا با توجه به موازین اسلامی و قانون اساسی و حقوق شهروندی فرزندانمان را از فضای درد و رنج و تهدید و شکنجه در زندان اردبیل نجات داده و برای ادامه محکومیتشان به زندان دیگری انتقال نمائید.
زیرا که مجدداٌ سه تن از مامورین ضمن توهین و اهانت نامبرده را مورد شکنجه و فلاسک چای پر از چایی به صورت زندانی ضربات شدیدی وارد خورده و ذست و پایش را بسته اند که وضعیت جسمی و روحی زندانی مذکور وخیم و در نهایت به درمانگاه انتقال یافته است. اسامی مامورین ضارب عبارتند از آقای نوروزی و پرویز سورآذر و غفور صادق زاده می باشد.
جمهوری اسلامی ایران در بدترین شرایط ممکن تاکنون حتی از اسیران محافظت نمود، که جای سوال آمده است که چرا چنین برخوردی از سوی مامورین زندان اردبیل می بایست لحاظ گردد و از محضر حضرت عالی با عنایت به اینکه علیه مامورین خاطی شاکی می باشم میخواهم، دستور فرمائید موجبات امنیت جانی و زوحی و روانی نامبرده با انتقال ایشان به زندان دیگری را فراهم آورند زیرا که جان ایشان در آن زندان در خطر می باشد.
اجرکم عندالله
با احترام مجدّد – گل بی بی ملک رئیسی
لازم به یادوری است پیشتر زندانیانی چون ماهرکعبی، علی پژگل و نوراحمد حسن زهی نیز طی نامه ای سرگشاده ای در اعتراض به وضعیت تحمیلی به محمد صابر از کمیساریای عالی حقوق بشر آقای زید و گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران خانم اسما جهانگیر خواستند تا از دولت ایران بخواهند به سرکوب اقلیت های ملی و مذهبی در ایران خاتمه بخشد.
محمدصابر ملک رئیسی در سن ۱۷ سالگی بازداشت شد و آنطور که خود در نامه هایش گفته به خاطر فعالیت های یکی از برادرانش و در حالی که دستگاه امنیتی دسترسی به برادرش نداشت به عنوان “گروگان “دستگیر شده است. وی از دو سال تحمل سلول انفرادی و شکنجه های طاقت فرسایی در نامه هایش سخن گفته است.
آقای ملک رئیسی در زمان محاکمه اقاریر خود را تحت شکنجه و فشار دانسته بود با اینحال با حکم سنگین ۱۵ سال حبس در تبعید روبه رو شده بود. وی در خلال سپری کردن ۸ سال از این حبس همچنان از نقض بی شمار و مستمر حقوق انسانی اش می گوید.
این زندانی سیاسی، که در نوجوانی بازداشت شده، در هشتمین سال حبس در تبعید خود در زندان اردبیل، نامه ای سرگشاده به حسن روحانی رئیس جمهور نوشت. آقای رئیسی در این نامه با تاکید بر اینکه روز هشتم دی ماه به مدت ۱۴ ساعت در هوای سرد اردبیل با دستبند و پابند در حیاط این زندان به میله بسته شده است، وی همچنین از وضعیت بحرانی خود ضمن تحمل حبس در تبعید شکایت و از اعتصاب غذای اعتراضی خود خبر داده بود.
شایان ذکر است، محمد صابر ملک رئیسی سال گذشته بعد از یک اعتصاب غذای ۲۰ روزه، در دو رنجنامه خطاب به خانم اسما جهانگیر با عنواین «از تخت شکنجه ای به نام “معجزه” تا تهدید به اعدام» و «شبها تا صبح بازجویی همراه با شکنجه میشدم» از شرح مظالم بر خود رفته گفته بود و از این کارشناس سازمان ملل خواستار رسیدگی به وضعیت خود و سایر زندانیان عقیدتی در ایران شده بود.
