بندر چابهار در بند بی پولی گرفتار است/ محرومیت در سرزمین چهارفصل

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها – سید امیرحسین عظیمی: وجود ۳۲۰ کیلومتر مرز آبی، ‌ ۱۱ ‌بندر ماهگیری و جایگاه تخلیه صید، ‌ ۲ بندر منحصر به‌ فرد خارج از نقطه بحران با بریدگی‌های طبیعی و با قابلیت پهلوگیری کشتی‌های غول‌پیکر، وجود بیش از ۲۰۰جاذبه گردشگری و زمین های کشاورزی مستعد میوه‌های گرمسیری و همچنین موقعیت مناسب برای پرورش میگو تنها بخشی از ویژگی های منحصر به فرد بندر چابهار به عنوان قلب سواحل مکران و محور توسعه شرق است.

همچنین چابھار به لحاظ شرایط جغرافیایی و ژئوپلتیکی و قرار گرفتن در مبدا ورودی دریای عمان و اقیانوس ھند یکی از ۱۰ بندر مھم جھان است که قابلیت تبدیل شدن به بندری بزرگ را دارد چرا که چابهار مطمئن‌ترین مسیر برای ترانزیت به مقصد ۲۴ کشور دنیا از جمله پاکستان، افغانستان و کشورھای آسیای میانه و نقطه اتصال کشورهای حوزه اقیانوس هند با ۲ میلیارد نفر جمعیت با کشورهای آسیای میانه و مشترک المنافع با ۴۰۰میلیون نفر جمعیت است که این ویژگی‌ها باعث شده که به تنها بندر اقیانوسی ایران لقب «دروازه ملل» داده شده تا چابهار محور توسعه روابط ایران با بسیاری از کشورها شود.

دهه‌ها انتظار سهم مردم «دروازه ملل» از زندگی مطلوب

هرچند در یک روی سکه چابهار ویژگی‌های منحصر به فردی دارد اما در روی دیگر سهم مردم چابهار پایین‌ترین شاخص‌های توسعه‌ای نظیر پایین ترین سرانه فضای آموزشی، درمانی، ورزشی و همچنین دسترسی به آب بهداشتی و بالاترین نرخ حاشیه نشینی در کشور است.

محرومیت در بندر چابهار به حدی است که به گفته نماینده‌اش در مجلس «باسرعتی که طرح‌های محرومیت زدایی در چابهار دارند مردم این بندر فوق راهبردی باید دهه‌ها برای رسیدن به شاخص‌های مطلوب کشوری منتظر بمانند.»

عبدالغفور ایران نژاد در گفت‌وگو با خبرنگار مهر، اظهار داشت: چابهار درحالی عنوان محور توسعه شرق و «دروازه ملل» را به دوش می‌کشد که بیش از نیمی از جمعیت ۲۸۰ هزار نفری آن با پایین‌ترین امکانات رفاهی روزگار می‌گذارنند.

مردم چابهار درحالی در کنار آب‌های بیکران زندگی می‌کنند که فاجعه‌بارترین شاخص را در دسترسی به آب آشامیدنی دارند چرا که تنها ۲۳ درصد مردم چابهار به آب بهداشتی آن‌ هم نه به صورت مداوم بلکه تنها دو روز در هفته دسترسی دارندوی افزود: مردم چابهار درحالی در کنار آب‌های بیکران زندگی می‌کنند که فاجعه‌بارترین شاخص را در دسترسی به آب آشامیدنی دارند چرا که تنها ۲۳ درصد مردم چابهار به آب بهداشتی آن‌ هم نه به صورت مداوم بلکه تنها دو روز در هفته دسترسی دارند و بقیه با ۳۷ تانکر فرسوده با سهمیه تنها ۱۵ لیتر در روز آب‌رسانی می شوند، ۹۰درصد روستاهای چابهار هم در قالب ۴۳۸ روستا آب بهداشتی ندارند و با همان‌ تانکرها فرسوده آبرسانی می‌شوند.

به گفته نماینده مردم چابهار در مجلس شورای اسلامی ساخت حداقل یک آب شیرین کن ۲۰۰ هزار متر مکعبی برای چابهار و یک ۱۰۰ هزار متر مکعبی برای کنارک لازم است تا مردم حوزه شهرستان چابهار از کنارک تا گواتر به حداقل‌های موجود در سرانه شبکه آب بهداشتی دسترسی پیدا کنند و این‌ در حالی است که در حال حاظر تنها آب‌شیرین کن فرسوده و قدیمی کنارک با ۲۸ هزار متر مکعب ظرفیت وظیفه آب‌رسانی به بالغ بر ۳۱۰ هزار نفر جمعیت شهرستان‌های چابهار و کنارک را دارد.

نماینده چابهار در مجلس اشاره‌ای هم به شاخص‌های آموزشی در چابهار کرد و گفت: سرانه فضای آموزشی در شهرستان چابهار که دارای ۲ منطقه آموزش و پرورش در شهر چابهار و بخش دشتیاری است یک متر و ۸۷ سانتی مترمربع است که نسبت به میانگین کشوری که ۵ متر و ۸۷ سانتی متر است، کمترین میزان در کشور است.

به گفته وی چابهار به دلیل مهاجر پذیر بودن بیشترین رشد جمعیت دانش‌ آموزی را در کشور با نرخ ۱۶ درصد به خود اختصاص می دهد و این امر موجب شده کمترین سرانه فضای آموزشی را با بیشترین دانش آموز در چابهار داشته باشیم به طوری که اکنون تنها در شهر چابهار بیش از ۲۰ کلاس درس داریم که در هر کدام ۶۰ نفر دانش‌آموز مشغول به تحصیل است.

نماینده مردم چابهار در مجلس ادامه داد: در کل این شهرستان برای آنکه به حداقل‌های کشوری در سرانه فضای آموزشی برسیم بیش از ۲ هزار کلاس درس جدید و حدود ۲ هزار معلم نیاز است که با این آهنگ تخصیص اعتبارات بعید می‌دانم تا بیش از ۱۰سال آینده هم به نرم کشوری برسیم.

تبدیل چابهار به قطب ترانزیت تا زمانی که به شاخص‌های مطلوب نرسد، بی‌معنی است

فرماندار ویژه چابهار نیز هم صدا با نماینده با انتقاد شدید از روند کند تخصیص اعتبارات به چابهار و زمان‌ بر شدن اجرای طرح‌های محرومیت زدایی در این شهرستان در گفت و گو با خبرنگار مهر بیان کرد: تنها ۳۰ درصد اعتبارات این شهرستان که از محل تملک دارایی های سرمایه ای است در سال گذشته تخصیص یافته است.

ایوب درویشی با ذکر مثالی از روند طولانی تخصیص اعتبارات می‌افزاید: چابهار پایین‌ترین سرانه فضای ورزشی در کشور را دارد چرا که در کل شهرستان چابهار با بیش از ۲۷۰ هزار نفر جمعیت در مجموع یک سالن ورزشی و یک استخر وجود دارد و این درحالی است که ۳ پروژه ورزشی نیمه کاره در این شهرستان داریم که در بند کمبود اعتبارات است به طوری یکی از این پروژه‌ها بیش از ۱۰ سال است که به بهره‌برداری نرسیده است.

تنها بیمارستان چابهار سال ۷۸ با ۴۸ تخت به بهره برداری رسیده و با توسعه‌های غیرمتوازنی که تاکنون انجام شده درحال حاضر با ۱۸۲ تخت به بیماران خدمات رسانی ‌می‌کندمعاون استاندار سیستان وبلوچستان تصریح می‌کند: تنها بیمارستان چابهار سال ۷۸ با ۴۸ تخت به بهره برداری رسیده و با توسعه‌های غیرمتوازنی که تاکنون انجام شده درحال حاضر با ۱۸۲ تخت به بیماران خدمات رسانی ‌می‌کند و این درحالی است که به دلیل جمعیت بسیار زیادی که از ۷ شهرستان اطراف به این بیمارستان مراجعه می‌کنند در برخی موارد تعداد تخت‌های بیمارستان به ۲۲۰ تخت نیز افزایش می‌یابد که باز هم کفاف جمعیت ۶۰۰ هزار نفری شهرستان‌های تحت پوشش این بیمارستان را نمی‌دهد.

وی خاطر نشان کرد: پروژه بیمارستان ۵۴۰ تخت‌خوابی چابهار نیز همچنان در پیچ وخم های اداری است و با پیگیری‌های بسیار زیادی نیز که تاکنون انجام شده تنها مجوز ساخت آن صادر شده و همچنان درگیر مشکل تخصیص زمین است و این در حالی است که شهرستان قبول کرده با توجه به نیاز شدیدی که وجود دارد از محل منابع داخلی و فروش زمین‌های موجود منابع اولیه برای ساخت بیمارستان را در نظر بگیرد اما هنوز به نتیجه نرسیده است.

به گفته فرماندار ویژه چابهار با روندی که طرح های محرومیت زدایی در چابهار طی می‌کند سال‌ها نیاز است تا چابهار به حداقل های موجود در کشور برسد و تا زمانی چابهار به شاخص‌های مطلوب زندگی نرسد عملا تبدیل آن به قطب ترانزیت و محور توسعه بی‌معنی است.

نسخه‌های تهران دوای درد مردمان این خطه نیست

رییس شورای اسلامی شهرستان چابهار نیز راهکار تسریع در اجرای طرح‌های محرومیت‌زدایی را تفویض بخشی از اختیارات از مرکز به شهرستان می‌داند و ادامه می دهد: نسخه‌های تهران دوای درد مردمان این خطه با پایین‌ترین شاخص‌های انسانی چون بهداشت، آموزش و دسترسی به آب بهداشتی نیست.

معین‌الدین سعیدی در گفت و گو با خبرنگار مهر، اظهار داشت: هرگز نمی‌توان از جایگاه ملی و فراملی بندر راهبردی چابهار سخن گفت درحالی که بیش از ۶۳ درصد جمعیت چابهار در فاجعه‌بارترین و بدترین شرایط انسانی در مناطق حاشیه نشین زندگی می‌ کنند.

به گفته وی چابهار بزرگترین منطقه حاشیه نشین کشور است چرا که درحال حاضر بیش از ۵۱ هزار نفر از جمعیت ۹۰ تا ۱۰۰ هزار نفری شهر چابهار در سکونتگاه های غیر رسمی مناطق حاشیه نشین شهر شامل «مراد آباد»، «کمب»، «میرآباد»، «جنگلوک»، «عثمان آباد»، «رمین»، «نوک آباد» و «هوت آباد» با کمترین امکانات بهداشتی، زیرساختی، آب آشامیدنی و فضای آموزشی زندگی می‌کنند.

حال با این تفاسیر باید دید آیا مسئولان به گفته «سعیدی» دوای درد مردمان چابهار را یکبار برای همیشه در یک نسخه جامع می‌پیچند و یا صرفا به نام‌گذاری های توخالی برای چابهار از جمله محور توسعه شرق، دروازه ملل، قلب نهفته اقتصاد ایران و… این روند را ادامه می‌دهند.