خواهرم (حسیبه ) ما به اشکهایت در سکوتمان بدهکاریم

بانُک حسیبہءِ نامءَ – اختر ندیم بلوچ

کجا تئی گلہاں براں تئی ارسءِ کسہءَ کناں
تئی زنزرگ تئی چیولگ تئی تن چو ودارےءَ
کہ براتءِ مہر چونَ کنت لاڈکیں گہارےءَ
کجا تئی گلہاں بران تئی ارسءِ کسہءَ کناں
اے چم تیر اَنت شل سریں کپنت ترا دجنت ترا
ماں جنگءِ کہریں نوبتاں چہ ریشگاں گوْج اَنت ترا
کجا تئی گلہاں براں تئی ارسءِ کسہءَ کناں
گوشئے کہ زندءِ گا م گام سِراتءُ مہشر اِنت ادا
اےدمک ءُ در کہ ستکگاں اے دوزہ انت سر اِنت ادا
کجا تئی گلہءَبراں تئی ارسءِ کسہاں کناں
اے ماتءِ دل کہ پاس جنت اے ارش کرش ءِ جکسگاں
ہداءِ دل اوں آپ بیت ہداءِ چماں ارس شلنت
کجا تئی گلہاں براں تئی ارسءِ کسہاں کناں
بیا گلہاں بدل کناں بیا کسہاں بدل کناں
بیا جنگءِ گرانیں نوبتاں وتی کناں ءُ گل کناں
کجا تئی گلہاں براں تئی ارسءِ کسہاں کناں