پانزده کشته و زخمی در شلیک ماموران گجر در مسیر دزاپ-واش
پانزده کشته و زخمی عدد نیست، انسان است، بلوچ است، در سرزمین مادری خودش است، اما قاتلش بیگانه است، از سرزمینی دیگر آمده است، و نود و اندی سال است که کنترل همه امورات بلوچستان را به دست دارد. میکشد، میزند، تحریم میکند، و برای برخی نامش فقط «ستم» است و همین ستم را هم معمولی می بینند چون این ستم در بلوچستان است به اندازه تهران مهم نیست، اما این ستم برای ما و از نگاه ماه #استعمار و جان هزاران انسان بیگناه هم نوع و همزبان و هم فرهنگمان است.
ما چرا باید قوانین بیگانه ای که بر ضد ماست را تحمل کنیم؟ چرا باید سلطه کامل و اداره استعماری مردمانی از هزاران کیلومتر آن طرفتر را تحمل کنیم؟ چرا همیشه به ما گفته میشود «تحمل کنید» «صبر کنید» و اگر کسی از خودش دفاع کند را با چشم منفی می بینیم؟!
کسانی که در برابر جنایتها از خودشان دفاع میکنند، در مقابل این همه ظلم دست به «باهند-مقاومت» میزنند، افراد عملگرای ظلم ستیز و مبارز اند، چنین افرادی سمبل آزدی خواهی، ضد سلطه گری و خواهان برابری و حقوق بشر هستند.
من از چنین آزادی خواهانی حمایت میکنم، نه از ستمگر استعمارگر، من از حق طلبان و برابری خواهان پشتیبانی میکنم، نه از نیروهای تروریستی دولتی، من در کنار ملت ستمدیده بلوچ می ایستم و نه در کنار بیگانه ای که صدها نفر از مردمان مرا مفرش خاک کرده است نه از کسانی که سالهاست ما را تحریم کردند و به ما لقب «مناطق محروم» داده اند!
به یقین باور دارم که شکستن استعمار و احیای دولت ملی بلوچستان پایان فقر و تحریم خواهد بود، و توسعه و امنیت و رفاه برای ملت بلوچ به ارمغان خواهد آورد و برای آزادی مبارزه میکنم.
#بلوچستان_دیمروی_وتواجهی_وتمستری /// برگرفته از فیسبوک حبیب الله سربازی
